Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα ευελπιστεί να εκφράσει πολιτικά, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνά η πατρίδα , την ενωτική παράταξη αποδεσμεύοντας την ταυτόχρονα από τους κομματικούς μηχανισμούς του ενδοτικού κατεστημένου .
Θεωρούμε πως η ενωτική παράταξη εκτείνεται σε όλο το υπάρχον πολιτικό φάσμα , ευρίσκεται εγκλωβισμένη σε αυτό , από την άκρα αριστερά έως την άκρα δεξιά . Τούτο οφείλεται στο γεγονός πως το όραμα της ενώσεως δεν ήταν όραμα ταξικό ή φατριαστικό αλλά όραμα λαϊκό που αναδύθηκε μέσα από την εθνική ελληνική συνείδηση που είχε ο λαός στο σύνολο του . Η ανάπτυξη στο τόπο των ξενοκίνητων κομμάτων και ιδεολογημάτων και η ταξική σύγκρουση δεξιάς και αριστεράς , σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στον εργαζόμενο λαό και την πλουτοκρατία , είχε σαν αποτέλεσμα την άμβλυνση της εθνικής συνείδησης του λαού. Το μαρξιστικής ιδεολογίας κόμμα της αριστεράς κτύπησε την εθνική συνείδηση του λαού κατευθυνόμενο από την πολιτική των τότε πανίσχυρων σοβιετικών . Από την άλλη όμως , τα πολιτικά κόμματα της πλουτοκρατίας κατάπρόδωσαν το ενωτικό κίνημα , εξαπάτησαν το αίσθημα του λαού με κούφια λόγια και συνθήματα την ώρα που στη πράξη στήριζαν την ιδέα μιας κλειστής, ελεγχόμενης μονοπωλιακά, κυπριακής αγοράς. Ο σκοπός της ενώσεως ήταν για τους πλουτοκράτες αφέντες της τοπικής αγοράς ένας εφιάλτης . Γι’ αυτό προσέδεσαν τα συμφέροντα τους με την αγγλική πολιτική και τους σχεδιασμούς της . Κοντά σε αυτούς στάθηκε και η εκκλησία ως μια τεράστια οικονομική δύναμη του τόπου που για την επαύξηση του πλούτου της επέλεξε τη προδοσία της Ζυρίχης .
Η κατοχή της Κύπρου από τους τούρκους εισβολείς και τους τουρκοκύπριους συνεργούς τους ,ως και η κατακτητική παραμονή της Αγγλίας στο νησί, υπήρξε το αποτέλεσμα της προδοσίας του εθνικού αισθήματος και των εθνικών πόθων του λαού και στη συνέχεια ο στραγγαλισμός της οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής του ανέλιξης.
Η σωτηρία της πατρίδος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποσπασματικά αλλά να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα επαν-εθνικοποίησης του λαού και αφύπνισης των δυνάμεων του, με το όραμα μιας Κύπρου ελεύθερης, Ελληνικής, δημοκρατικής, που θα επαναφέρει στην ιστορία της ως μείζον υποκείμενο δράσης τον ενωμένο λαό, πέρα από τις διαιρέσεις της αριστεράς και δεξιάς και των συμφερόντων που οι δύο αυτοί μηχανισμοί υπηρετούν.
Στην έκκληση του πολιτικού κατεστημένου για «ενότητα» των πολιτικών μηχανισμών τους, αντιτάσσουμε την ενότητα της λαϊκής βάσης, με το όραμα της εθνικής και κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτή η ενότητα που κάποτε υπήρξε σε αυτό τον τόπο και έγραψε σελίδες ένδοξων αγώνων, θα ξανάρθει για να ορθώσει πάνω από τα συντρίμμια του ενδοτισμού και της κατοχής το λαϊκό εθνικό κράτος.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ