Η εκκλησία δια στόματος του αρχιεπισκόπου δηλώνει επίμονα ότι πληρώνει κανονικά τους φόρους προς το κράτος και ότι δεν οφείλει τίποτα . Αυτή είναι η μια πλευρά του θέματος . Η άλλη πλευρά είναι αυτή της γενικής ελέγκτριας του κράτους και του γενικού εισαγγελέα που ισχυρίζονται ακριβώς τα αντίθετα . Η τρίτη πλευρά είμαστε εμείς οι πολίτες που μένουμε απορημένοι από τις άκρως αντίθετες θέσεις . Ποιος λέει την αλήθεια στο λαό ; Μήπως ψεύδεται ο γενικός εισαγγελέας και η γενική ελέγκτρια ; Πρέπει να δοθεί σε μας μια ξεκάθαρη απάντηση και εφόσον ζούμε σε πολιτεία ευνομούμενη , έτσι τουλάχιστο φανταζόμαστε , το ζήτημα πρέπει να οδηγηθεί στα δικαστήρια . Εκεί νομίζουμε ότι μπορεί να ξεκαθαριστεί το όλο θέμα.
Η απορία μας όμως δεν στέκει μόνο στην αντιδικία εκκλησίας και κράτους αλλά προχωρά πάρα πέρα . Και ερωτούμε :Εφόσον η εκκλησία έχει τόσες περιουσίες και επιχειρήσεις , εφόσον εκτός αυτών είναι και χρηματοπιστωτής του λαού με τεράστια έσοδα , εν πολλοίς ανεξέλεγκτα ( διότι αν ήσαν όλα υπό έλεγχο , δεν θα προέκυπτε η αντιδικία εκκλησίας και κράτους ) τότε εμείς γιατί να πληρώνουμε από τους φόρους μας τα στελέχη αυτής της τεράστιας επιχείρησης που λέγεται εκκλησία ;
Από την στιγμή που η εκκλησία εξέρχεται των θρησκευτικών της ορίων και μπαίνει στο χώρο των επιχειρήσεων, λειτουργώντας μάλιστα ανταγωνιστικά προς τους πολίτες , προς την οικονομία των πολιτών , από τη στιγμή που εισχωρεί επίσης στο χώρο της πολιτικής , θέλοντας να δώσει τις δικές της κατευθύνσεις και έχοντας στο ιστορικό της την προδοσία της Ζυρίχης , είναι λογικό και αναγκαίο να δέχεται την κριτική της κοινωνίας . Μιας κοινωνίας που οφείλει να υπερασπίσει τις ελευθερίες της , αντιτιθέμενη σε αυτή τη τεράστια μηχανή που τείνει να επισκιάσει τα πάντα με τον συσσωρευμένο πλούτο που διαθέτει .
Σε κάθε ιστορική περίοδο που η εκκλησία επεχείρησε επέκταση των δραστηριοτήτων της πέραν των θρησκευτικών της ορίων , η κοινωνία στερήθηκε και αυτής της ελευθερίας της . Ο σκοταδιστικός μεσαίωνας , δυτικός και βυζαντινός , ήταν το αποτέλεσμα αυτής της υπέρβασης των ορίων των εκκλησιών .Το δε ρεύμα της αναγέννησης δεν ήταν τίποτα άλλο από τον αγώνα της κοινωνίας να απωθήσει στο χώρο της την εκκλησία και να ανακτήσει την ελευθερία της .Ας προσέξουμε λοιπόν την προσπάθεια της εκκλησίας να επισκιάσει εκ νέου την κοινωνία .Αυτός ο οικονομικός γίγαντας και χρηματοπιστωτής μας , που τείνει να καταπνίξει την οικονομία των πολιτών θα εκβράσει από τα έγκατα του μύρια δεινά . Αν ο λαός χάσει την οικονομική του αυτοδυναμία είναι βέβαιο πως μια μέρα θα χάσει και την ελευθερία του στη σκέψη και τη δημιουργία . Πρέπει να δώσουμε αγώνες για την δημιουργία μιας ισχυρής λαϊκής οικονομίας , μιας οικονομίας της κοινωνίας , υπό τη στήριξη ενός εθνικού λαϊκού κράτους .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
