Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΔΗΚ

Κάνουν έκκληση για ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο οι κρατούντες . Με τούτο εννοούν ενότητα πάνω στη γραμμή της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας , μια γραμμή που είχε τεθεί μόλις τρία χρόνια μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή με τις γνωστές κατάπτυστες συμφωνίες κορυφής Μακαρίου– Ντενκτάς . Μια γραμμή που από τότε, δεν κατέληξε ακόμα σε μια ξεκάθαρη πρόταση, γεγονός που τροφοδοτεί μιαν αδιάκοπη κομματική αντιπαράθεση που συντηρεί το πολιτικό κατεστημένο και παρατείνει τον εγκλωβισμό του λαού στις επιλογές του ενδοτισμού. Αυτή η γραμμή επεβλήθηκε μέσα από την πολιτική της κάθαρσης που απετέλεσε την αρχή της ενοχοποίησης , φίμωσης και περιθωριοποίησης της ενωτικής παράταξης.
‘Έτσι δεν μπόρεσε να εκφραστεί και κατατεθεί στο λαό η άλλη άποψη , η επιλογή της ορθής πορείας προς την απελευθέρωση. Η αλήθεια είναι πως πριν από την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον αέρα της ελευθερίας που έπνευσε στον τόπο μας , η δυνατότητα έκφρασης αντιθέτου γνώμης στην κυρίαρχη πολιτική των κρατούντων ήταν περιορισμένη έως αδύνατη . Παρά ταύτα όμως εμφανίστηκε ένα ρεύμα σκέψης και αντίστασης στην πολιτική της υποχώρησης, που το πολιτικό κατεστημένο ανέλαβε να διεκπεραιώσει .Ένα ρεύμα διάχυτο στο λαό , που αν και έμεινε πολιτικώς άστεγο, μπόρεσε με την αυθόρμητη αντι-δράση του να καθορίσει τις ιστορικές εξελίξεις συμβάλλοντας στην απόρριψη του σχεδίου Ανάν .


Το πολιτικό κατεστημένο αγνοεί αυτό το λαϊκό αντιομοσπονδιακό ρεύμα κατά τρόπο υπερφίαλο και αντιδημοκρατικό. Τα διάφορα σωματεία ή κινήματα που εξέφραζαν περιστασιακά και αποσπασματικά το αντιομοσπονδιακό ρεύμα, προσπάθησε το κατεστημένο να τα ελέγξει μέσα από την διείσδυση των κομματικών του μηχανισμών. Στις πλείστες περιπτώσεις το έχει πετύχει. Στρατηγική του κατεστημένου είναι να μην αφήσει αυτό το ρεύμα να ενοποιηθεί κάτω από μια ενιαία πολιτική πρόταση και πολύ περισσότερο κάτω από μια ιδεολογία. Την τακτική της διείσδυσης ενισχύει με τη τακτική της φίμωσης, της απειλής και της πνευματικής τρομοκρατίας. Το πολιτικό κατεστημένο νοιώθει δυνατό , διαθέτει τρομακτικά μέσα για να επιβάλλει τη θέληση του . Νομίζει ότι θα περάσει ως οδοστρωτήρας πάνω από την αντίσταση του κυπριακού ελληνισμού την οποία θεωρεί ασήμαντη και αμελητέα.. Μόνη έγνοια των κρατούντων είναι να διατηρηθεί η ενότητα της υποχώρησης και η φίμωση κάθε αντίθετης φωνής . Εκείνο που τους χαλά τα σχέδια είναι η εμφάνιση μιας πολιτικής δύναμης με ιδεολογική συνοχή και ολοκληρωμένο πολιτικό πρόγραμμα, με θέσεις και προτάσεις ακλόνητες, αλλά προπάντων με αποφασιστικότητα να ξεσκεπάσει τον ενδοτισμό και την μειοδοσία και να καταγγείλει τους μειοδότες στη λαϊκή συνείδηση. Αυτή η δύναμη είναι το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα, η πολιτική έκφραση της ενωτικής παράταξης ανυψωμένη στη συνείδηση της εθνικοδημοκρατικής ιδεολογίας και δράσης. Αν το κόμμα μας κατορθώσει , ενάντια στην επιθετικότητα του κατεστημένου, να εκφράσει πολιτικώς την αντιομοσπονδιακή κίνηση, που σημαίνει να την αναβαθμίσει από την περιωπή της αυθόρμητης αντι-δράσης στη τάξη της πολιτικής οργάνωσης, τότε τα σχέδια των ενδοτικών ανατρέπονται .Το μέλλον πια δεν θα είναι εκείνο που υφαίνουν οι κατακτητές με τους προσκυνημένους αλλά αυτό που οι εθνικές λαϊκές δυνάμεις επιβάλλουν και καταγράφουν ως ιστορική πραγματικότητα με τη δράση τους .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ