Ο λαός πολύ λίγα πράγματα γνωρίζει από όσα το πολιτικό κατεστημένο διενεργεί αναφορικά με το κυπριακό πρόβλημα . Η ενημέρωση είναι πάντα επιλεκτική και στοχεύει στον έλεγχο της κοινής γνώμης και την χειραγώγηση της. Οι κρατούντες και έχοντες , θέλουν το λαό τυφλό για να τον πηγαίνουν σε όποιο δρόμο θέλουν.
Το θέμα που προβάλλεται αυτή τη περίοδο είναι η πρόταση κάποιων ευρωπαίων για άνοιγμα εμπορικών σχέσεων με τα κατεχόμενα . Είναι γνωστό ότι πίσω από αυτή τη πρόταση κρύβεται η αγγλική διπλωματία που αποτελεί και την αιτία των δεινών μας. Η πρόταση αυτή τέθηκε και το 2005 όταν του αθλίου πολιτικού κατεστημένου ηγήτο ο Τάσσος Παπαδόπουλος . Τι έκαμε λοιπόν ο τότε πρόεδρος προκειμένου να «ανακόψει» αυτή την επίθεση ; Πήρε το ψήφισμα του συμβουλίου ασφαλείας που απαιτεί επιστροφή της Αμμοχώστου άνευ όρων και το μετέτρεψε σε όρο πραγμάτωσης του άμεσου εμπορίου με τα κατεχόμενα.
Με αυτό τον τρόπο το ψήφισμα για την Αμμόχωστο έχασε την αυτονόητη και αυτοτελή αξία και ισχύ του. Το χειρότερο όμως είναι ότι η πρόταση Παπαδόπουλου συνιστά πράξη αναγνώρισης και διαιώνισης της κατοχικής κατάστασης . Εδράζεται δε στη συμφωνία κορυφής Μακαρίου – Ντενκτάς και στον όρο αυτής περί οικονομικής βιωσιμότητας του χώρου που θα διοικείται από τους τούρκους . Φαίνεται έτσι η συνέχεια που υπάρχει στην υποχωρητικότητα και τον ενδοτισμό.
Όταν έρχονται σήμερα κάποιοι να διεκδικήσουν την επιστροφή της Αμμοχώστου μέσα από εκστρατείες και πανηγυρισμούς , δεν τολμούν να πουν στο λαό πως η υπόθεση της επιστροφής της Αμμοχώστου έχει συνδεθεί από το πολιτικό κατεστημένο του τόπου , με το απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα . Αποσιωπούν το γεγονός. Με το τέχνασμα τούτο δεν φαίνεται η σχέση ανάμεσα στην πρόταση για άνοιγμα εμπορικών σχέσεων με τα κατεχόμενα και στην διεκδίκηση της νεκρής πόλης της Αμμοχώστου και ούτε φαίνεται επίσης ο συντονιστής όλων των ενεργειών, που είναι η δολερή Αγγλία.
Όλα δείχνουν πως παράλληλα με τις συνομιλίες που διεξάγονται εφαρμόζεται σταδιακά το εναλλακτικό σχέδιο λύσης που αποτελεί σταδιακή εφαρμογή του σχεδίου Ανάν , χωρίς την ενοχλητική διαμεσολάβηση της έγκρισης του από τον κυπριακό ελληνισμό. Πίσω από ότι συμβαίνει , βρίσκονται παλαιές συμφωνίες και υποχωρήσεις των κρατούντων .Το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα , είναι πως αν δεν καταγγελθεί ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο του ενδοτισμού από της γενέσεως του , δηλαδή από τις προδοτικές και αισχρές συμφωνίες Ζυρίχης , εάν δεν καταδικαστεί από τον λαό και γκρεμιστεί από τα βάθρα του , τότε δεν έχουμε κανένα μέλλον σε αυτή τη γη.
Είτε το θέλουμε είτε όχι , η σημερινή αντίσταση στην υποχώρηση συνδέεται ιστορικά με τον αγώνα της ενωτικής παράταξης ενάντια στην πολιτική Μακαρίου που απετέλεσε την έκφραση της συνέχισης της πολιτικής των Άγγλων αποικιοκρατών. Μέσα από την σύγκρουση που επιτελέσθηκε τότε , έχουμε εμείς οι νεότεροι το ιστορικό άλλοθι πως ο λαός μας ουδέποτε απεδέχθη την τυραννία της Ζυρίχης, την πολέμησε χωρίς να διστάσει να φτάσει στην ένοπλη σύγκρουση με αυτή . Η ενωτική παράταξη δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι , αγωνίστηκε για αυτά που πίστευε , διώχθηκε, φυλακίσθηκε , βασανίστηκε για να πάρει από την ιστορία το δικαίωμα να παραδώσει τη σκυτάλη του ιερού αγώνα της απελευθέρωσης και της ένωσης με την Ελλάδα στη δική μας γενιά . Όσοι πρόδωσαν το όραμα της παράταξης μας και συντάχθηκαν με τις ορδές της υποχώρησης «ζυγόν δουλείας ας έχωσι» . Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα για ένα έθνος , μια σημαία , ένα στρατό .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
