Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Ο καπιταλισμός είναι βεβήλωση της ζωής


Ο καπιταλισμός δεν υφίσταται κρίσεις. Παράγει ο ίδιος τις κρίσεις διότι μέσα από αυτές ενδυναμώνεται και διαλύει τις αντιστάσεις που αναπτύσσονται εναντίον του.
Ο καπιταλισμός είναι η απόλυτη ανιερότητα της ζωής , η απόλυτη βεβήλωση της. Είναι η αυτονόμηση του χρήματος από την εργασία , από την βούληση των εθνών , από τις ιστορικές και πνευματικές παραδόσεις .
Ο καπιταλισμός στην πορεία του προς την αυτονόμηση του χρήματος και την διαχείριση του από λίγους , πέρασε μέσα από πολλές φάσεις για να φτάσει στη σημερινή του μορφή και να επιβληθεί ως διεθνής τραπεζοκρατία.
Στη τωρινή φάση έθεσε ως στόχο την καταστροφή του έθνους – κράτους όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο εθνικοφυλετικής συνοχής , στρατιωτικής άμυνας και πνευματικής κληρονομιάς.
Θέλουν να επικρατήσει μια παγκόσμια Βαβέλ , μια ανθρωπομάζα που δεν θα έχει καμία συνοχή και καμία πατρίδα , ώστε να μπορέσουν να επέμβουν βαθύτερα στην ανθρώπινη φύση , να γκρεμίσουν τα αρχέτυπα της ζωής που ανέδειξε η ένθεη φύση.
Σε αυτή την επίθεση που δέχεται η ζωή , κεντρικός στόχος είναι ο ελληνισμός , διότι αυτός διαφυλάττει τα θεία αρχέτυπα του ελεύθερου και δημιουργικού ανθρώπου στο πλαίσιο της εθνικής κοινότητος .
Συνεπώς η αντεπίθεση στην ανιερότητα του καπιταλισμού επιβάλλετε να διεξαχθεί σε όλα τα επίπεδα.
Στην πολιτική οικονομία : για την κατάλυση της αυτονομίας του χρήματος και τον έλεγχο της έκδοσης και διακίνησης του από το εθνικό κράτος που θα εκφράζει τις παραγωγικές ενώσεις και όχι την ολιγαρχία του πλούτου που καταλήγει πάλι στην τραπεζοκρατία και επαναφέρει την αυτονομία του χρήματος έναντι της εργασίας.
Στη γεωπολιτική : για την διατήρηση και ενίσχυση της εθνικής κυριαρχίας στα πλαίσια συμμαχιών που να εδράζονται στο σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας.
Στη παιδεία: για την υπεράσπιση της ελευθερίας του ανθρώπου ως δυνατότητας δημιουργίας και αμφισβήτησης εξουσιαστικών “αληθειών¨και κλειστών κοσμολογικών συστημάτων . Η επανελλήνιση ως επιστροφή στον αρχαιοελληνικό τρόπο , αποτελεί την μέγιστη πνευματική οχύρωση .
Στην εσωτερική πολιτική: Για την υπεράσπιση της εθνοφυλετικής βάσης της κοινωνίας ενάντια στην εισβολή των ξένων.
Η κατεδάφιση των ολιγαρχικών δομών είναι επίσης αναγκαία για την ανάδειξη των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής.

Πάνω σε αυτές τις κεντρικές κατευθύνσεις αναπτύσσονται θέσεις και προτάσεις που συνθέτουν την συνολική πρόταση της εθνικοκοινωνικής ανασυγκρότησης.

Λουκάς Σταύρου
υποψήφιος προεδρικών εκλογών της κυπριακής “δημοκρατίας”