Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Η συμβολή του Ε.ΔΗ. Κ στην διαμόρφωση πρότασης εθνικής ανασυγκρότησης

Η κυπριακή κρίση που εμείς οι εθνικοκοινωνιστές περιγράφουμε ,στο οικονομικό πεδίο ως υπερσυγκέντρωση εξουσίας στην τραπεζοκρατία και στο εθνικό ως ροπή προς τον εκτουρκισμό της Κύπρου , μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με πρόταση ριζικής και καθολικής ανασυγκρότησης και όχι απλών μεταβολών σε περιφερειακά ζητήματα που θα αφήνουν άθικτο το σύστημα που παρήγαγε την κρίση.

Αν δεν υπάρξουν νέες δομές εξουσίας παραγόμενες από τον ίδιο τον λαό , από τις κοινότητες του και τις παραγωγικές του ενώσεις , αν δεν υπάρξει πνευματική απελευθέρωση από δογματικούς καταναγκασμούς πολιτικό-ιδεολογικούς και θρησκευτικούς , αν δεν τεθεί το αίτημα της δημιουργίας ενός κράτους που να είναι όργανο των λαϊκών παραγωγικών δυνάμεων και πεδίο απελευθέρωσης των δημιουργικών δυνατοτήτων των πολιτών του , τότε θα ανακυκλώνουμε την παρακμή και θα παρατείνουμε την μιζέρια και την άνευ σκοπού και ιστορικού λόγου φυτική ύπαρξη μας.
Διαπιστώνουμε όμως πως σε αυτή την προσπάθεια για κατάθεση μιας νέας ιδεολογικό-πολιτικής πρότασης δεν βρίσκουμε κάποια αντίστοιχη δυναμική ροπή στην Ελλάδα , που είναι το εθνικό μας κέντρο.
Αυτή τη νέα πρόταση δεν την βλέπουμε να παράγεται από την Ελλάδα ώστε να μεταλαμπαδευτεί και σε εμάς. Οι πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδος αναμασούν τις ίδιες ιδεολογικό-πολιτικές φόρμες εκφράζοντας ένα ακραίο συντηρητισμό , ανάλογα με τις ιδεολογικές καταβολές αυτών των πολιτικών ρευμάτων. Τα παλαιά κόμματα του συστημικού σοσιαλισμού και του φιλελευθερισμού συνωθούνται κάτω από την ομπρέλα του σοσιαλκαπιταλισμού και της τραπεζοκρατίας στηρίζοντας τους κατοχικούς μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης , ενώ εμφανίζονται δυνάμεις της αριστεράς και της άκρας δεξιάς να εκφράζουν την φοβία της κοινωνίας στην ανάγκη της ριζικής ανασυγκρότησης και ανανέωσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει μια κρατιστική πρόταση σε ένα νεφέλωμα εθνομηδενιστικής κουλτούρας ενώ από την άλλη στη Χρυσή Αυγή συνωθούνται οι  δυνάμεις της παπαδίστικης σκοταδιστικής συντήρησης που παράγει μια συγκεχυμένη κρυπτό-ολιγαρχική ακροδεξιά πολιτική πρόταση .
Τούτο δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ανανεωτικές και επαναστατικές δυνάμεις μέσα στον λαό που δεν μπόρεσαν ακόμα να περάσουν στη φάση της πολιτικής πρότασης και οργάνωσης. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν τέτοιες δυνάμεις επαναστατικές και να περιμένουμε πολλά από αυτές στο άμεσο μέλλον.
Εμείς στη Κύπρο , μέσα από το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα , συμβάλλουμε στη δημιουργία και προβολή της νέας επαναστατικής πρότασης με κοσμοθεωρητικό βάθος που συνδέεται με το αίτημα της επανελλήνισης , ενάντια στην τυραννία της ολιγαρχίας , την οικονομική , την πνευματική , την πολιτική , την κοινωνική.
Πεποίθηση μας είναι πως η ΑΛΛΑΓΗ θα προέλθει από τις διάσπαρτες επαναστατικές δυνάμεις του λαού που θα κινηθούν αυτόνομα και συνενωτικά ενάντια στο σύστημα και τα πολιτικά φερέφωνα του .
Ο ελληνικός εθνικοκοινωνισμός ως γέννημα του αγώνα επιβίωσης που διεξάγει ο κυπριακός ελληνισμός , μπορεί να ενώσει της λαϊκές δυνάμεις ενάντια στην ολιγαρχία και να εκφράσει την βαθύτερη ανάγκη της κοινωνίας για ριζική ανασυγκρότηση που θα αναδείξει την κοινωνική ισχύ και την δημιουργική δύναμη των Ελλήνων.

Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ