Οι εγγλέζοι λένε σχετικά με την ΑΟΖ της Κύπρου ότι “Αναγνωρίζουμετα κυριαρχικά δικαιώματα της Δημοκρατίαςτης Κύπρου να αξιοποιήσει τα ορυκτάαποθέματα στην ΑΟΖ της και παραμένειθέση μας ότι τέτοιοι πόροι θα πρέπει νααξιοποιηθούν προς όφελος όλων τωνκοινοτήτων στην Κύπρο»
Αυτή η δήλωση λαμβάνει υπόψιν το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης, όπου ο λαός της κυπριακής δημοκρατίας είναι χωρισμένος σε κοινότητες που συμμετέχουν ποσοστοτικά στην εξουσία και το δημόσιο.
Ο κυπριακός λαός δεν θέλησε ποτέ να θεσμίσει ένα δικό του σύνταγμα που να καταργεί τις κοινότητες και να εισάγει αντί αυτών την αρχή του πολίτη και της ισοπολιτείας.
Δεν καταγγέλθηκε αυτό το κατακτητικό σύνταγμα ούτε όταν η “τουρκοκυπριακή” μειονότητα συνεργάσθηκε με τον τουρκικό επεκτατισμό από το 1963 μέχρι σήμερα.
Η “τουρκοκυπριακή” μειονότητα κατά ένα περίεργο τρόπο δεν έχασε τα “δικαιώματα” της κοινότητος παρά την συνεργασία της με την κατοχική Τουρκία.
Το κατεστημένο που εξουσιάζει την κυπριακή δημοκρατία ουδέποτε κατήγγειλε τους “τουρκοκύπριους” για τα εγκλήματα τους, αλλά τουναντίον τους αποκαλεί αδελφούς .
Και όχι μόνο τους αποκαλεί και θεωρεί αδελφούς αλλά τους αναγνωρίζει δικαιώματα κυριαρχίας στην ζώνη που τους παραχώρησε ο τουρκικός στρατός , καθώς και δικαιώματα συγκυριαρχίας και συγκυβέρνησης μέσα από ένα μόρφωμα που το ονομάζουν Διζωνική Δικοινοτική ομοσπονδία.
Αφού λοιπόν δεν κατήγγειλαν ποτέ το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης που προσβάλλει την αρχή του πολίτη και κάθε έννοια δημοκρατίας , αφού δεν κατήγγειλαν την συνεργασία των “τουρκοκυπρίων” με την κατοχική Τουρκία και εξακολουθούν να πορεύονται πάνω στις ράγες της αγγλικής μετά-αποικιακής πολιτικής, εμφανίζονται σήμερα ως υπερασπιστές της πατρίδος και του δικαίου κτλ, κλπ , μη αποδεχόμενοι δήθεν την απαίτηση των αδελφών τους “τουρκοκυπρίων” για συνδιαχείριση και συγκυριαρχία επί της ΑΟΖ.
Αυτό το αίτημα όμως δεν έρχεται από το πουθενά αλλά προκύπτει από το αίσχος της Ζυρίχης και το αίσχος της πολιτικής της υποχώρησης.
Συνεπώς αν θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα με τους “τουρκοκύπριους” πρέπει πρώτα να προβούμε σε άμεση κατάργηση του κατακτητικού συντάγματος της Ζυρίχης και να προβάλουμε την αξία και αρχή του πολίτη έναντι των κοινοτήτων που επινόησαν οι δολεροί εγγλέζοι.
Έπειτα να καταγγείλουμε την “τουρκοκυπριακή” μειονότητα για την συνεργασία της με τους τούρκους εισβολείς αλλά και για συγκατοχή της πατρίδος μας.
Τότε θα μπορούσαμε να αντιτάξουμε στην αγγλική διπλωματία που κάνει κουμάντο στην πατρίδα μας ελέγχοντας την αγγλόδουλη ολιγαρχία , το δικαίωμα της κυπριακής δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται την ΑΟΖ της προς το συμφέρον όλων των πολιτών της που αποδέχονται την νομιμότητα της.
Τούτο σημαίνει πως όσοι εκ της μουσουλμανικής μειονότητας ( ονομαζόμενοι τουρκοκύπριοι από το αγγλικό σύνταγμα) αποδεχθούν τις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας, θα αναγνωριστούν ως ισότιμοι πολίτες της και θα έχουν ίσα δικαιώματα με όλους τους πολίτες .
Η πορεία αυτή που υποδεικνύουμε εμείς οι εθνικοκοινωνιστές δυστυχώς δεν μπορεί να χαραχθεί από το προδοτικό κατεστημένο που έδωσε τα πάντα στους αγγλοτούρκους κατακτητές αλλά από μια νέα εθνική ηγεσία που θα αναδυθεί μέσα από ένα λαό που επιτέλους θα ξυπνήσει από τον λήθαργο του. Γιατί αν δεν ξυπνήσει θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την πατρίδα στα χέρια των αρναουτάδων και των τουρκοπροσκυνημένων.
“Όποιος θέλει να ζήσει ας πολεμήσει”
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος ΕΔΗΚ