Η δίκη και η απόφαση για την υπόθεση της δολοφονικής έκρηξης
στο Μαρί δείχνουν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι και το δικαστικό σώμα
περιλαμβανομένης της εισαγγελίας είναι μέρος του συστήματος της ολιγαρχικής
φαυλοκρατίας την οποία και προστατεύουν.
«Στην απόφαση του Κακουργιοδικείου αναφέρθηκε ότι οι
"4" γνώριζαν λόγω της θέσης τους τον σοβαρό κίνδυνο που παραμόνευε
στο Μαρί αλλά παρέλειψαν να λάβουν μέτρα για αποτροπή της τραγωδίας».
Η απόφαση δείχνει ότι οι κατηγορούμενοι είχαν μεν ευθύνη
αλλά δευτερογενή.
Αυτοί που έχουν την πρωτογενή ευθύνη της τοποθέτησης των
κοντέινερ στην συγκεκριμένη περιοχή χωρίς να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας ώστε
να μην προκύψει ο κίνδυνος έκρηξης , δεν παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο.
Η πρωτογενής ευθύνη ανήκει στη πολιτική ηγεσία με κορυφαίο
τον τότε πρόεδρο της δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια και στη στρατιωτική ηγεσία
που δεν μερίμνησε για την ασφαλή φύλαξη του επικίνδυνου φορτίου η που δεν
αντιστάθηκε στις απαιτήσεις της πολιτικής εξουσίας ως έχουσα την ειδική γνώση επί
του θέματος.
Το συμπέρασμα είναι πως με την ανοχή κάποιων κατασκευάστηκε
μια ισχυρή βόμβα στη συγκεκριμένη περιοχή που με μαθηματική ακρίβεια υπό τα
ελλιπή μέτρα ασφαλείας θα εκρήγνυτο . Πράγμα το οποίο και έγινε.
Συνεπώς το έγκλημα στο Μαρί έχει βαθύτερα κίνητρα και δεν
μπορεί να κλείσει με μια εικονική δίκη που ρίχνει την ευθύνη σε δευτερογενείς
ενόχους και αφήνει στο απυρόβλητο τους πρωτογενείς υπευθύνους και ενόχους.
Το δικαστήριο όφειλε να επισημάνει αυτό το γεγονός και να
απαιτήσει να παρουσιαστούν ενώπιον του οι πρωτογενείς ένοχοι.
Αντί αυτού τήρησε συνένοχη με το πολιτικό κατεστημένο σιγή.
Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – Ε.ΔΗ.Κ.