Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με το λεγόμενο μνημόνιο
συναντίληψης Ελλάδος – Κύπρου – Ισραήλ φαίνεται εκ πρώτης όψεως ορθή.
Όμως η θέση αυτή αποτελεί ανέξοδη συνθηματολογία εάν δεν συνοδεύεται
από ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο αμυντικής θωράκισης του εθνικού χώρου και ειδικότερα
του μετώπου Θράκης – Αιγαίου – Κύπρου που
κατ’ ανάγκη θα περιλαμβάνει σχέδιο εκμετάλλευσης του εθνικού πλούτου των ΑΟΖ
Κύπρου και Ελλάδος καθώς και σχέδιο απελευθέρωσης της κατεχόμενης επικράτειας της κυπριακής
δημοκρατίας .
Εμείς οι εθνικοκοινωνιστές λέμε ξεκάθαρα πως απαιτείται η θέσμιση
ενός ενιαίου ελληνικού στρατού και απαιτούμε ως εκ τούτου την στρατιωτική ένωση
της Κύπρου με την Ελλάδα.
Για την αντιμετώπιση της κατοχής της Κύπρου έχουμε πρόταση απελευθέρωσης που στηρίζεται στην αρχή της αυτοδιάθεσης και στην κατάργηση του κατακτητικού Ζυριχικού συντάγματος , πρόταση που οδηγεί σε μια λύση ειρήνης και πραγματικής δημοκρατίας η άρνηση της οποίας συνεπάγει και εδραιώνει στο διεθνές δίκαιο τον ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα.
Για το θέμα της εκμετάλλευσης του πλούτου των ΑΟΖ , που θα καταστούν ενιαίες μετά την θεσμοθέτηση
του ενιαίου στρατού , εμείς έχουμε
πρόταση κρατικο-λαϊκής συμμετοχής σε όλες τις διαδικασίες αξιοποίησης του ορυκτού
πλούτου ώστε να μην δοθεί ούτε στους ξένους ούτε στις φατρίες της ολιγαρχίας .
Με λίγα λόγια κανένα εθνικό πρόβλημα δεν μπορεί να
αντιμετωπισθεί αποσπασματικά αλλά στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης πρότασης που
θα επανασυνδέει την εθνική κυριαρχία με την λαϊκή κυριαρχία ως άσκηση της λαϊκής
εξουσίας .
Μια τέτοια πρόταση δεν είναι δυνατό να τεθεί και να
αναπτυχθεί στο παρόν σύστημα της τραπεζοκρατίας και του κομματοκρατικού κοινοβουλευτισμού
γιατί απλούστατα μια εθνικοκοινωνική πρόταση που είναι σήμερα αναγκαία όσο ποτέ
άλλοτε στην ιστορία μας μπορεί να πραγματωθεί μόνο σε ένα εθνικοκοινωνικό πολίτευμα.
Η αριστερά τύπου Τσίπρα αναλώνεται σε συνθήματα , πείθει με
συνθήματα , εξαπατά με συνθήματα όπως κάνει
και η δεξιά - ακροδεξιά .
Μόνο η εθνικοκοινωνική ανασυγκρότηση του έθνους , η
εθνικοκοινωνική συνοχή των λαϊκών δυνάμεων δύναται να απωθήσει την επέκταση του
σιωνισμού στον εθνικό χώρο και να ακυρώσει τα ντόπια ολιγαρχικά συμφέροντα με τα οποία ο Αμερικανοσιωνισμός
και η ευρύτερη ξενοκρατία έχουν προσδεθεί.
Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – Ε.ΔΗ.Κ.