Το δημοσιονομικό έλλειμμα της κυπριακής δημοκρατίας διαρκώς ογκώνεται. Το κράτος καταφεύγει στη βία του φόρου πάνω στην παραγωγική βάση της κοινωνίας . Η αύξηση των τιμών στα καύσιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης πλήττουν τις φτωχές και ανυπεράσπιστες ομάδες του λαού και τους μικρομεσαίους , με συνέπειες , την αύξηση της ανεργίας και την δραματική μείωση του φορολογητέου μεγέθους που κάνει ακόμα λιγότερα τα έσοδα του κράτους και το εξαναγκάζει να επιστρέψει με περισσότερη βία πάνω στην παραγωγική βάση αλλά και να απλώσει το χέρι για δάνεια από το εξωτερικό που και αυτά προστίθενται στις πλάτες της παραγωγικής βάσης.
Και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί το κράτος πρέπει να θρέψει τον τεράστιο δημοσιοϋπαλληλικό τομέα με τους υπέρογκους μισθούς , την ΑΤΑ , το ΕΦΑΠΑΞ και τα λοιπά προνόμια που η τυραννία της μονοκρατορίας του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού επέβαλε σε συνεργασία με το πελατειακό σύστημα του κομματικού κοινοβουλευτισμού.
Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της τυραννίας . Αυτός ο κύκλος δεν σπάει με ημίμετρα και βελτιώδοξες προτάσεις . Σπάει με την κάθετη σύγκρουση της παραγωγικής βάσης που συμπεριλαμβάνει τον εργάτη , τον αγρότη , τον επιχειρηματία , με το ισχύον οικονομικο-πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας.
Αυτή η μορφή κράτους που εκφράζει και προστατεύει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας πρέπει να γκρεμιστεί και στη θέση του να ορθωθεί το αρμονικό πολίτευμα , το λαϊκό συντεχνιακό κράτος όπου το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων μέσα από τις πολλαπλές του ενώσεις θα ασκήσει εθνική εξουσία και θα υποτάξει την οικονομία στην αρχή της αρμονικής ανάπτυξης όλων των παραγωγικών δυνάμεων. Στο παρόν σύστημα της ολιγαρχίας , ο λαός κατατυραννείται από την μονοκρατορία του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού , στο συντεχνιακό κράτος καμιά παραγωγική ένωση δεν θα επιβάλλει την θέληση της στις υπόλοιπές , αλλά θα υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία.
Τα πριγκιπικά δικαιώματα των ολίγων θα καταργηθούν όπως θα καταργηθεί και η δυνατότητα του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου να αφαιμάσσει την εθνική οικονομία.
Μόνο εμείς οι εθνικοκοινωνιστές μπορούμε να καταργήσουμε την ανισότητα , ενώπιον της οποίας στέκεται σκυφτή και υποταγμένη η παρούσα εξουσία του κατ' ευφημισμό λαϊκού κόμματος του ΑΚΕΛ.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος - ΕΔΗΚ
Και όλα αυτά συμβαίνουν γιατί το κράτος πρέπει να θρέψει τον τεράστιο δημοσιοϋπαλληλικό τομέα με τους υπέρογκους μισθούς , την ΑΤΑ , το ΕΦΑΠΑΞ και τα λοιπά προνόμια που η τυραννία της μονοκρατορίας του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού επέβαλε σε συνεργασία με το πελατειακό σύστημα του κομματικού κοινοβουλευτισμού.
Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος της τυραννίας . Αυτός ο κύκλος δεν σπάει με ημίμετρα και βελτιώδοξες προτάσεις . Σπάει με την κάθετη σύγκρουση της παραγωγικής βάσης που συμπεριλαμβάνει τον εργάτη , τον αγρότη , τον επιχειρηματία , με το ισχύον οικονομικο-πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας.
Αυτή η μορφή κράτους που εκφράζει και προστατεύει τα συμφέροντα της ολιγαρχίας πρέπει να γκρεμιστεί και στη θέση του να ορθωθεί το αρμονικό πολίτευμα , το λαϊκό συντεχνιακό κράτος όπου το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων μέσα από τις πολλαπλές του ενώσεις θα ασκήσει εθνική εξουσία και θα υποτάξει την οικονομία στην αρχή της αρμονικής ανάπτυξης όλων των παραγωγικών δυνάμεων. Στο παρόν σύστημα της ολιγαρχίας , ο λαός κατατυραννείται από την μονοκρατορία του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού , στο συντεχνιακό κράτος καμιά παραγωγική ένωση δεν θα επιβάλλει την θέληση της στις υπόλοιπές , αλλά θα υπάρχει ισονομία και ισοπολιτεία.
Τα πριγκιπικά δικαιώματα των ολίγων θα καταργηθούν όπως θα καταργηθεί και η δυνατότητα του παρασιτικού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου να αφαιμάσσει την εθνική οικονομία.
Μόνο εμείς οι εθνικοκοινωνιστές μπορούμε να καταργήσουμε την ανισότητα , ενώπιον της οποίας στέκεται σκυφτή και υποταγμένη η παρούσα εξουσία του κατ' ευφημισμό λαϊκού κόμματος του ΑΚΕΛ.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος - ΕΔΗΚ