πρώτο: διευρυμένη βάση των συνομιλιών με την συμμετοχή των εγγυητριών δυνάμεων και της Ε.Ε. Δεύτερο: διορισμό αντιπροσώπου της ελληνοκυπριακής κοινότητας αντί του προέδρου της δημοκρατίας.
Τρίτο: συμβούλιο των αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων που θα καθορίζει την στρατηγική και τη τακτική.
Η πρώτη πρόταση επαναφέρει τα πράγματα στο “ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ” . Ενώ η κυπριακή δημοκρατία είναι ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που της επιτρέπει να αποβάλει τα άχθη της Ζυρίχης και του κατακτητικού συντάγματος που μας επέβαλαν οι δυνάμεις της κατοχής , ο Αναστασιάδης θα γυρίσει την ιστορία πενήντα και πλέον χρόνια πίσω.
Τι σημαίνει αυτό; Θα επιβεβαιώσει τα παρεμβατικά “δικαιώματα” της τουρκίας και της αγγλίας και στο τέλος θα μπορέσει η Τουρκία να αιτιολογήσει και νομιμοποιήσει πάνω στο τραπέζι των συνομιλιών , την εισβολή και τα σχέδια που αυτή εξυπηρετεί.
Στα πλαίσια της διευρυμένης βάσης θα τεθεί επίσης ο επαναπροσδιορισμός των αγγλικών βάσεων. Προσέξτε την ορολογία που χρησιμοποιεί ο Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ. Δεν μιλά για κατάργηση των βάσεων αλλά για επαναπροσδιορισμό , ώστε να δούμε λένε ποια εδάφη θα μας επιστρέψουν, Έτσι τίθεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και το θέμα της οριστικής νομιμοποίησης της αγγλικής κατοχής . Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον ρόλο του Αναστασιάδη στο σχέδιο Ανάν που αν τελικά περνούσε θα παρέδιδε την ΑΟΖ της Κύπρου στους εγγλέζους.
Η επιστροφή στη λογική της Ζυρίχης είναι το όπλο των τούρκων και άγγλων κατακτητών που θέλουν να κρατήσουν την κυπριακή δημοκρατία δεμένη στο αναπηρικό καροτσάκι της εξάρτησης για να την βιάζουν κατά βούληση.
Η θέση η δική μας είναι πως η ιστορία δεν μπορεί να γυρίσει πίσω και μάλιστα σε δεδομένα κατοχικής επιβολής. Η Κύπρος πρέπει να πάει μπροστά , να ολοκληρώσει την ανεξαρτησία της σπάζοντας τα δεσμά της Ζυρίχης και μεταβαίνοντας σε μια πραγματική δημοκρατία όπου θα καλέσει και τους τουρκοκύπριους να επανενταχθούν σε αυτή, εγκαταλείποντας την συνεργασία τους με τους τούρκους κατακτητές. Αν πρέπει να υπάρξουν κάποιες συνομιλίες αυτές πρέπει να έχουν ως περιεχόμενο την διαδικασία επανένταξης των τουρκοκυπρίων σε μια ανεξάρτητη πραγματική δημοκρατία , σε ένα κράτος μέλος της Ε.Ε που θα έχει το δικαίωμα της άσκησης της πλήρους αυτοδιάθεσης της. Αυτή είναι για εμάς η πραγματική ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου.
Η δεύτερη πρόταση ενέχει τον εξής κίνδυνο. Αν εμείς διορίσουμε διαπραγματευτή που δεν θα είναι ο πρόεδρος , το ίδιο θα πράξουν και οι τούρκοι κατακτητές. Θα διαφυλάξουν και αυτοί τον “πρόεδρο” τους. Η ουσία αυτής της πρότασης έγκειται στο γεγονός της επιβεβαίωσης της Ζυρίχης και της δικοινοτικότητος που μας επέβαλε. Η πρόταση αυτή ενισχύει την πρώτη και αποτελεί παρακολούθημα της.
Η θέση η δική μας είναι ξεκάθαρη. Οι τουρκοκύπριοι δεν αποτελούν κοινότητα αλλά είναι μια μειονότητα που οφείλει να συναρμοστεί με το διεθνές δίκαιο των μειονοτήτων. Η αναβάθμιση τους σε κοινότητα είναι έργο των άγγλων κατακτητών και του απεχθούς Ζυριχικού συντάγματος το οποίο απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας.
Η τρίτη πρόταση νομιμοποιεί την κομματική ολιγαρχία να αποφασίζει για την πορεία του εθνικού θέματος και αφήνει απέξω τον λαό. Αν δεν γίνει δημοψήφισμα που να δώσει την δυνατότητα στο λαό να επιλέξει ποια λύση και ποια πορεία επιθυμεί , οι επιλογές των κομμάτων θα είναι εκτεθειμένες στην αυθαιρεσία.
Η θέση η δική μας είναι πως σε συνθήκες ισηγορίας , πρέπει να διεξαχθεί διαβούλευση με τον λαό και δημοψήφισμα που θα καθορίζει τις στρατηγικές επιλογές πάνω στο εθνικό θέμα. Μέχρι τότε η κομματική ολιγαρχία δεν έχει κανένα δικαίωμα να δεσμεύει το έθνος με τις καταστροφικές και προδοτικές επιλογές της.
Απορρίπτουμε τις προτάσεις Αναστασιάδη και τις χαρακτηρίζουμε οπισθοδρομικές , ενδοτικές και ολέθριες. Θεωρούμε ότι ο μόνος δρόμος που έχει να ακολουθήσει η Κύπρος είναι η προάσπιση της κρατικής της υποστάσεως , η θραύση των δεσμών της Ζυρίχης και η μετάβαση σε μια πραγματική δημοκρατία που θα διεκδικήσει παντί τρόπω και χωρίς καμία υποχώρηση , την επέκταση της κυριαρχίας της στην κατεχόμενη απο τούρκους και άγγλους , επικράτεια της . Προς αυτή την κατεύθυνση μπορούν να γίνουν χίλια βήματα προς αναβάθμιση της ισχύος , αμυντικής , οικονομικής και πολιτικής , της κυπριακής δημοκρατίας και του έθνους ολόκληρου. Οι φθαρμένες ηγεσίες του ενδοτισμού τίποτα δεν μπορούν να προσφέρουν προς την θετική φορά των πραγμάτων. Είναι ηγεσίες δέσμιες στα λάθη τους και στα αφεντικά τους. Ο λαός δεν έχει άλλη επιλογή αν θέλει να ζήσει ελεύθερος στη γη των πατέρων του παρά να αφυπνισθεί από τον λήθαργο των πελατειακών σχέσεων του με το ενδοτικό κατεστημένο και να ορίσει νέα ηγεσία και νέα στρατηγική στα πλαίσια μιας ριζικής αναθέσμισης της κοινωνίας .
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος - ΕΔΗΚ