Το ΑΚΕΛ φαίνεται να προβληματίζεται για το όνομα του υποψηφίου του. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο Χριστόφιας έχει απολέσει ένα μεγάλο μέρος της λαϊκής υποστήριξης από τους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΑΚΕΛ , γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες εκλεξιμότητας του.
Ο λεγόμενος κεντρώος χώρος φαίνεται να αναζητά υποψήφιο κοινής αποδοχής ή να κτίζει γέφυρες συνεργασίας με τους υποψήφιους της δεξιάς και της αριστεράς. Ο χώρος του κέντρου δεν έχει καμία διαφορετική πρόταση που θα του επέτρεπε την αυτόνομη και αυτοδύναμη κάθοδο του στις εκλογές και τη διεκδίκηση της προεδρίας που θα χάραζε νέους δρόμους.
Ο χώρος του κέντρου είναι η πολιτικώς πορνεύουσα θεραπαινίδα του πελατειακού συστήματος , έτοιμη να ενδώσει στην πιο συμφέρουσα πρόταση που θα της γίνει. Οι θέσεις του κέντρου πάνω σε όλα τα ζητήματα είναι άλλοτε υποστηρικτικές των δύο άκρων του συστήματος και άλλοτε ερμαφρόδιτες , ανόητες , επικίνδυνες και άκαρπες. Σε αυτό τον χαοτικό συνονθύλευμα γνωμών εμφανίζεται και ο αρχιεπίσκοπος , ως η ακραία έκφραση της αναποφασιστικότητας και της αοριστολογίας που μοναδική έγνοια έχει να υπερασπίσει τα συμφέροντα της εκκλησίας ως επιχείρησης .
Αυτή είναι η κατάσταση του κατεστημένου . Η ίδια πολιτική της υποχώρησης στο εθνικό θέμα και της υποστήριξης της ολιγαρχίας του πλούτου και των τραπεζιτών στο οικονομικο-κοινωνικό. Η ανάγκη για θεσμικές αλλαγές δεν προκύπτει διότι είναι αλληλένδετη με μια νέα αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας που είναι ξένη προς τα πολιτικά σχήματα του συστήματος της ολιγαρχίας.
Από την άλλη υπάρχει μια σημαντική αποχή μέχρι στιγμής. Όμως τα αίτια αυτής της αποχής δεν φαίνεται να αποτελούν κίνδυνο για το σύστημα . Είναι αίτια ως επί το πλείστο απογοήτευσης από το πελατειακό σύστημα , που δεν εισάγουν μια νέα αντίληψη της πολιτικο-κοινωνικής ζωής.
Έτσι η μόνη επαναστατική πρόταση του εθνικοκοινωνισμού , μια καινούρια πρόταση στα κυπριακά δεδομένα που εισήγαγε το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα ,εμφανίζεται ως η μόνη ελπιδοφόρα κίνηση ανανέωσης της πολιτικής συνείδησης και ανατροπής του σάπιου και προδοτικού κατεστημένου. Η αντιπροσώπευση αυτής της νέας ιδεολογικο-πολιτικής κίνησης στις ερχόμενες εκλογές δεν έχει βέβαια ελπίδες εκλεξιμότητας , θα μπορούσε όμως να καταγράψει τη θέληση της κοινωνίας μας για αλλαγή στρατηγικής στο εθνικό θέμα , για ριζικές αλλαγές στο πολιτειακό , το κοινωνικό και το οικονομικό ή να εμβάλει αυτή τη θέληση στο πολιτικό υποκείμενο μέσα από μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση που θα περνά ταυτόχρονα το αξιακό και ιδεολογικό υπόβαθρο του δημοκρατικού εθνικοκοινωνισμού.
Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα μπορεί να γίνει το όργανο μάχης του κυπριακού ελληνισμού και των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας ενάντια στη κατοχή και την εκμετάλλευση .
Οι πόρτες του κόμματος είναι ανοικτές για όποιο θέλει να πολεμήσει μαζί μας , για μια Κύπρο ελεύθερη και μια δίκαιη κοινωνία.
Γραφείο τύπου και ενημέρωσης
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ