Ο Εγκεμέν Μπαγίς ,
διαπραγματευτής της Τουρκίας στην Ε.Ε.
, δεν διστάζει να αποκαλύψει ποιοι είναι
οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι των τούρκων
για τη Κύπρο.
Εκείνο που επιδιώκουν
άμεσα , είναι να ανοίξουν οι εμπορικές
σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τα
κατεχόμενα . Να εφαρμοστεί όπως λέει ,
ένα καθεστώς τύπου Ταϊβάν , όπου χωρίς
να υπάρχει διεθνής αναγνώριση κρατικής
οντότητος, να υπάρχουν πλήρεις εμπορικές
σχέσεις με το κατοχικό μόρφωμα. Αυτό οι
Τούρκοι το ονομάζουν στη προπαγάνδα
τους “ άρση της απομόνωσης των
τουρκοκυπρίων”.
Προς αυτή τη κατεύθυνση
η Τουρκία πέτυχε πολλά στην Ε.Ε. ,η οποία
μάλιστα πιέζει για αποδοχή εκ μέρους
της κυπριακής δημοκρατίας του ανοίγματος
του λιμανιού της Αμμοχώστου υπό την
επίβλεψη της Ε.Ε.
Η “δική μας πλευρά”
επίσης προσανατολίζεται προς την
εφαρμογή μιας τέτοιας συνθήκης υπό τον
όρο της επιστροφής της περίκλειστης
πόλης της Αμμοχώστου στους κατοίκους
της κάτω απο την εποπτεία των Ηνωμένων
Εθνών.
Αν η Τουρκία πετύχει
αυτή τη συνθήκη , το αμέσως επόμενο βήμα
θα είναι η αμφισβήτηση της κυριότητας
της κυπριακής ΑΟΖ.
Σε αυτή τη περίπτωση
θα αρχίζουν τα παζαρέματα για
συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ και εννοείται
και συγκυριαρχία με το ταϊβανοποιημένο
κατοχικό μόρφωμα.
Η προοπτική αυτή κάνει
να χάνουν το νόημα τους οι διαπραγματεύσεις
για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Έχουν καταλάβει όλοι
οι συμμετέχοντες ότι πάνω στη τσόχα των
διαπραγματεύσεων δεν πρόκειται να
βρεθεί λύση για πολλούς και διάφορους
λόγους. Δεν σημαίνει βέβαια ότι θα
εγκαταλείψουν τις διαπραγματεύσεις .
Θα τις διατηρούν για να ρίχνουν στάχτη
στα μάτια του λαού και να απασχολούν
ένα δήθεν αντι-ομοσπονδιακό ρεύμα που
να διασκεδάζει την πολιτική της υποχώρησης
χωρίς ποτέ να μετατρέπεται σε πολιτική
βούληση με στρατηγικό βάθος και σκοπό.
Και ενώ θα συμβαίνουν
αυτά στο προσκήνιο , η λύση θα εφαρμόζεται
βήμα προς βήμα στο παρασκήνιο χωρίς
ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση.
Για να ανατραπεί αυτή
η πορεία που οδηγεί στην τουρκοποίηση
της Κύπρου απαιτείται συντονισμένη
πολιτική επίθεση κατά του ενδοτικού
και προδοτικού κατεστημένου μέσα από
ένα κίνημα εθνικιστικό και κοινωνικό
που δεν νοιώθει συγγένειες με καμία
από τις πτέρυγες του συστήματος , δεξιάς
– κέντρου- αριστεράς , άλλα εδράζεται
πάνω στη βάση μιας ανατρεπτικής και
επαναστατικής ιδεολογίας .
Αυτό τον αγώνα δίνει
με τις ελάχιστες δυνάμεις του το
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα .
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος ΕΔΗΚ