Το εθνικό πρόβλημα της Κύπρου βρίσκεται σήμερα στη χειρότερη φάση του .Ένα νέο σχέδιο λύσης ετοιμάζεται το οποίο διαγράφει εκ των προτέρων κάθε δημοκρατική αρχή ως και την θεμελιώδη ιστορική αλήθεια της ελληνικότητας της Κύπρου .
Το νέο σχέδιο θα αποτελείται , όπως και το σχέδιο Ανάν , από μια σειρά άρθρων τα πλείστα των οποίων δεν θα επιδέχονται καμία τροποποίηση και θα εγκαινιάζουν ένα «δίκαιο» που οι επινοητές του το χαρακτηρίζουν πρωτογενές για να το διαχωρίσουν από το ισχύον δίκαιο της Ευρώπης και της πολιτισμένης ανθρωπότητας . Θα πρόκειται για ένα «συνταγματικό δίκαιο» που καμιά λαϊκή βούληση δεν θα μπορεί να το αμφισβητήσει , σαν ένα είδος μοίρας που ο κυπριακός ελληνισμός οφείλει να αποδεχθεί αγόγγυστα . Θα είναι με λίγα λόγια ένα τερατούργημα το οποίο θα εξυπηρετεί :
Πρώτον : τον τουρκικό επεκτατισμό , εφόσον σε πρώτη φάση θα νομιμοποιεί τον πολιτικό στόχο της εισβολής και θα δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες του ελέγχου ολόκληρης της Κύπρου και της σταδιακής εποίκησης της από τούρκικούς πληθυσμούς .
Δεύτερο : Τα αγγλικά συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου , εφόσον θα προνοεί την παραμονή των αγγλικών στρατιωτικών βάσεων .
Τρίτο : Το Ισραήλ , που μέσω των αγγλικών βάσεων και της αγαστής συνεργασίας με τους άγγλους και τους τούρκους επίσης , θα χρησιμοποιεί την Κύπρο ως αμυντική ενδοχώρα , αλλά και ως χώρο εγκατάστασης εβραϊκών πληθυσμών που θα συρρεύσουν από την διασπορά .
Τέταρτο : Μια συμμορία πλουτοκρατών , αντιπροσώπων των ξένων μονοπωλίων και τραπεζιτών , τα συμφέροντα των οποίων δεν εξαρτώνται από την εθνικότητα των όποιων κατοίκων της Κύπρου .
Πέμπτο : Ένα σιχαμερό απομεινάρι κυπροκεντρικού ανθελληνικού πληθυσμού , βδελυρών ραγιάδων και τουρκοπροσκυνημένων , που θα αποδεχθούν τις νέες συνθήκες και αποβάλλοντας κάθε ίχνος ελληνικότητας θα κρατήσουν ως διαφοροποιούν στοιχείο της νέας ταυτότητας τους , την χριστιανική τους πεποίθηση . Κοντά σε αυτούς θα σταθεί ένα βλοσυρό ιερατείο για να δέονται όλοι από κοινού την παράταση της απεχθούς αθλιότητας τους στους ουρανούς .
Προς αυτή τη κατεύθυνση συναίνεσε ήδη προ πολλού η δική μας πλευρά μέσα από μια παρατεταμένη υποχωρητικότητα που όμοια της δεν έχει να επιδείξει ο ελληνισμός στην ιστορική του πορεία . Αυτή η ενδοτικότητα που αρχίζει με την συνομωσία και το αίσχος της Ζυρίχης , ολοκληρώνεται και κορυφώνεται , περνώντας μέσα από αλλεπάλληλες πράξεις εθνικής μειοδοσίας , στον έσχατο εξευτελισμό της
« ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ » .
Η προσφορά του νυν προέδρου της δημοκρατίας κ. Χριστόφια προσυπογράφει στην ουσία όλες τις εμφανείς και αφανείς επιδιώξεις των Άγγλων , των Τούρκων και των Σιωνιστών . Η εκ περιτροπής προεδρία , η αποδοχή του εγκλήματος του εποικισμού και της παραμονής 50.000 εποίκων , αποτελούν συνέχεια των παροχών Μακαρίου κατά τις λεγόμενες συμφωνίες κορυφής του 1977 . Από ότι όμως διαφαίνεται , αυτές οι υποχωρήσεις δεν θα είναι οι τελευταίες . Ήδη στελέχη του ΑΚΕΛ και του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ αναφέρονται σε διαφοροποίηση των εγγυήσεων , αντί κατάργηση αυτών , γίνεται επίσης αναφορά σε μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων που ακόμα δεν διευκρινίζεται από ποιους θα αποτελείται και τι θα θεωρείται κρίση .
Η επιβολή επιπρόσθετα της αποστρατικοποίησης , ενώ θα παραμείνουν οι αγγλικές βάσεις , διανοίγει προοπτικές επιστροφής σε συνθήκες αγγλικής αποικιοκρατίας .
Μια μυστηριώδης ομίχλη επικαλύπτει τα όσα διαδραματίζονται . Ο ελληνισμός της Κύπρου θα τεθεί ενώπιον τετελεσμένων γεγονότων και θα κλιθεί να αποδεχθεί η να απορρίψει ένα σχέδιο λύσης , τους όρους του οποίου καθόρισαν άλλοι και όχι ο ίδιος εκ των προτέρων .
Το πιο επικίνδυνο όμως σενάριο αποσιωπείται . Το σενάριο μιας εμφυλίου συρράξεως . Εάν η Ζυρίχη οδήγησε στην προ του 1974 εμφύλια σύγκρουση , σκεφθείτε ποιους εμφυλιοπολεμικούς ασκούς θα ανοίξει η νέα Ζυρίχη , η νέα λύση που θα είναι τρισχειρότερη εκείνης .Φαίνεται πως από την ιστορία μας δεν πήραμε κανένα δίδαγμα . Θα έπρεπε η περίοδος εκείνη να αποτελέσει αντικείμενο ιστορικού και πολιτικού προβληματισμού . Αντί αυτού όμως απετέλεσε αφορμή απώθησης στο περιθώριο της εθνικής παράταξης και κατίσχυσης των δυνάμεων της συνδιαλλαγής και της υποχώρησης .
Μετά τη καταδίκη της ενωτικής παράταξης , αναδύθηκε ένα πολιτικό κατεστημένο , που από την αριστερά μέχρι τη δεξιά ομοφωνεί στη γραμμή λύσης του κυπριακού και πλειοδοτεί σε υποχωρητικότητα και ραγιαδισμό . Κάτω από την προσοδοφόρο σκιά αυτού του κατεστημένου καλλιεργείται και αναπτύσσεται ένας «καθεστωτικός πατριωτισμός» που παλινδρομεί ακατάπαυστα ανάμεσα σε μια στομφώδη ψευτοκριτική του συστήματος και μια παραληρούσα επικρότηση του . Πρόκειται για διάφορους πατριδοκάπηλους των κομμάτων που ενώ συμφωνούν στους κεντρικούς άξονες της λύσης διαφωνούν στις υπερβάσεις και τα δευτερεύοντα σημεία .Κοντά σε αυτούς κινούνται διάφοροι δήθεν απολιτικοί , εξωκομματικοί , που αντίκεινται μεν στην ομοσπονδία αλλά χωρίς πολιτική πρόταση που να αντικαθιστά την υποχώρηση και να διανοίγει στη πολιτική πράξη τη νέα στρατηγική της απελευθέρωσης .
Με λίγα λόγια , ο κυπριακός ελληνισμός είναι εγκλωβισμένος στα σχήματα ενός πολιτικού και παραπολιτικού κατεστημένου που τον θέτει ενώπιον ενός ψευδούς διλήμματος : ή να αποδεχθεί την ομοσπονδία η την διχοτόμηση . Αυτή είναι η χειρότερη εξαπάτηση της λαϊκής συνείδησης .
Στη πραγματικότητα τίποτα δεν χάθηκε ολοκληρωτικά . Η Κύπρος έχασε μια μάχη και τίποτα παραπάνω . Αν κρατήσει όρθια τη ψυχή της , αυτά που έχασε θα τα κερδίσει πάλι , αν ο κυπριακός ελληνισμός τα διεκδικήσει με φρόνημα υψηλό και πίστη στην ελληνικότητα του .
Οι νέες γεωπολιτικές συνθήκες που συνοδεύουν την ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση , επιτρέπουν όσο ποτέ άλλοτε , την χάραξη της στρατηγικής της διεκδίκησης και της απελευθέρωσης .
Μπορούμε να αξιοποιήσουμε την Ευρώπη για να καταγγείλουμε τους όρους του Ζυριχικού συντάγματος , ενός συντάγματος που επέβαλαν οι άγγλοι κατακτητές , που αντίκεινται στις δημοκρατικές αξίες και αρχές της Ευρώπης .
Να καταγγείλουμε την παραμονή των αγγλικών βάσεων
Την μετατροπή της τουρκικής μειονότητας σε κοινότητα υπέρμετρων δικαιωμάτων ,
Την συνεργασία των τουρκοκυπρίων με τις τουρκικές δυνάμεις εισβολής και κατοχής,
Την παράταση της κατοχής και του εποικισμού ,
Και να διεκδικήσουμε την εγκαθίδρυση μιας ενιαίας πλειοψηφικής δημοκρατίας όπου κάθε μειονότητα θα απολαμβάνει τα δικαιώματα της , σεβόμενη την εθνική πλειονότητα .
Να διεκδικήσουμε μια δημοκρατία όπου κάθε πολίτης έχει μια ψήφο όπως ισχύει σε όλες της δημοκρατίες του κόσμου .
Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να γίνουν , όπως αναβάθμιση της άμυνας μας στη σχέση της με την Ελλάδα και την Ευρώπη ,
Αναδιάρθρωση της οικονομίας μας , με στόχο την εθνικοκοινωνική συνοχή και συμμετοχή του λαού στη νέα στρατηγική .
Αναθέσμιση της κοινωνίας μας ώστε να δοθεί περισσότερη εξουσία στο λαό και στις παραγωγικές δυνάμεις , από την τοπική αυτοδιοίκηση μέχρι την νομοθετική εξουσία και τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας .
Φτάνει να υπάρξουν λαϊκές δυνάμεις που θα απεγκλωβιστούν από τα κομματικά σχήματα και τη λογική του κατεστημένου .
Σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδα μας η ιστορία δίνει τη σκυτάλη στις εθνικές λαϊκές δυνάμεις . Αν μέσα τους υπάρχει ακόμα άσβεστη η φλόγα της Ελλάδος , μια καινούρια μέρα θα φέξει σε αυτό το τόπο . Αν όχι , οι εχθροί του ελληνισμού θα περάσουν και θα ποδοπατήσουν τα πάντα στο πέρασμα τους .
Το ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ που η επίσημη ανακήρυξη του έγινε στις 11 Νοεμβρίου 2009 καταθέτει τη πρόταση της στρατηγικής της απελευθέρωσης και της εγκατάλειψης της στρατηγικής της συνδιαλλαγής και της υποχώρησης . Η πρόταση αυτή κατατίθεται με πλήρη επίγνωση του μακρού αγώνος που απαιτείται για την αλλαγή του αρνητικού κλίματος που επικρατεί . Γνωρίζουμε πως τα αποτελέσματα μιας αλλαγής στρατηγικής δεν θα είναι άμεσα ορατά . Ο στόχος θα είναι μακρινός και ο αγώνας δύσκολος . Όμως το πιο άμεσο όφελος θα είναι η αποτροπή της τουρκικής κυριαρχίας πάνω σε ολόκληρη τη Κύπρο και η διατήρηση της ελληνικής κυριαρχίας στο ελεύθερο τμήμα της πατρίδος μας . Θα έχουμε μια πατρίδα ελληνική , ένα κομμάτι γης που θα ανεμίζει η ελληνική σημαία , όπου ο κυπριακός ελληνισμός θα οργανώσει την άμυνα του , την ασφάλεια του και θα συνεχίσει την ζωή του συσσωρεύοντας δυνάμεις για την διοργάνωση και την διεξαγωγή του αγώνα του για ελευθερία . Αν αυτό το κομμάτι γης που έμεινε ελεύθερο μετατραπεί σταδιακά σε ελληνικό χώρο , μέσω ενός ενιαίου στρατού Ελλάδος – Κύπρου , εάν ολοένα και περισσότερα ελληνικά συμφέροντα ενριζωθούν στο τόπο μας και κυπριακά συμφέροντα εξαπλωθούν στην Ελλάδα , θα καλλιεργηθεί ένας ισχυρός δεσμός που θα καταστήσει τη Κύπρο απόρθητο ελληνικό φρούριο που απάνω του θα συντριβούν όλα τα σχέδια των εχθρών μας .
Όταν η Ελλάδα δεν θα είναι ένας πόθος αλλά μια οικονομική , στρατιωτική και πολιτική πραγματικότητα σε αυτό το τόπο , η απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου από τους τούρκους εισβολείς και τουρκοκύπριους συνεργάτες τους θα επέλθει τη κατάλληλη στιγμή που οι συνθήκες θα επιτρέψουν την απελευθερωτική έφοδο των ελλήνων .
Πρώτιστο καθήκον μας είναι να διαφυλάξουμε την ελληνική μας κυριαρχία στην ελεύθερη Κύπρο και να απωθήσουμε κάθε τουρκικό στοιχείο από αυτή . Η συνέχιση της υποχώρησης θα τουρκοποιήσει ολόκληρη τη Κύπρο . Η αντίσταση σε αυτή τη καταστροφική πορεία των κρατούντων θα είναι αποτελεσματική μόνο μέσα από μια ισχυρή πολιτική οργάνωση . Το ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ φιλοδοξεί να εκφράσει πολιτικά όλες τις εθνικιστικές , πατριωτικές , αντικατοχικές δυνάμεις κάτω από την ιδεολογία του λαϊκού εθνικισμού .
Λουκάς Γ. Σταύρου
Πρόεδρος
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ( Ε.ΔΗ.Κ.)