Η οικονομία της
τραπεζοκρατίας και της λεγόμενης
ελεύθερης καπιταλιστικής αγοράς
επέτρεπε την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών
στη Κύπρο αδιαφορώντας αν οι ντόπιοι
εργάτες ρίχνονταν στην ανεργία ή
μειώνονταν δραματικά τα εισοδήματα
τους .
Εμείς οι εθνικοκοινωνιστές
πάντοτε λέγαμε πως η λύση στο πρόβλημα
είναι να κτυπηθεί το σύστημα στη ρίζα
του και να μπουν αυστηρές ποινές σε
όσους δίνουν εργασία και στέγη σε
λαθρομετανάστες. Διαφορετικά όσους
λαθρομετανάστες και να διώξουμε δεν
λύνεται το πρόβλημα αν το σύστημα
παραμένει το ίδιο ανεκτικό προς την
παράνομη εργασία. Διώχνεις χίλιους
έρχονται άλλες δέκα χιλιάδες.
Αν όμως εφαρμόζονταν
τα εθνικοκοινωνικά μέτρα , σε συνθήκες
λαϊκής οικονομίας εννοείται , κανένας
δεν θα τολμούσε να δώσει εργασία και
στέγη σε λαθρομετανάστες και λοιπούς
παράνομους εργάτες.
Τα μέτρα αυτά περιελάμβαναν
: Δήμευση περιουσίας , έγκλειστη κοινωνική
εργασία και εξορία μετά την έκτιση της
ποινής.
Στις τωρινές συνθήκες
, όπου η προσφορά εργασίας ολοένα και
λιγοστεύει οι λαθρομετανάστες αγριεύουν και ζητάνε να φάνε τις σάρκες των
εργοδοτών τους και των κρατούντων.
Για εμάς τους πολέμιους
του συστήματος το φαινόμενο αυτό το
βρίσκουμε θετικό , διότι θα προκαλέσει
πολλαπλά ρήγματα στο σύστημα.
Αυτή τη φορά θα
παρακολουθούμε από τις κερκίδες την
κοινωνία του τίποτα να κατασπαράζεται
από τα ίδια τα υλικά που την συνθέτουν .
Τομέας ιδεολογικού
πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό
Κόμμα – ΕΔΗΚ