Τρεις δικαστές αναλαμβάνουν να ρίξουν φως στη καταλήστευση
του κοινωνικού κεφαλαίου απο τις τράπεζες
και να φέρουν τους ενόχους ενώπιον του
δικαστηρίου.
Πράγματι δεν
μπορούμε να αποκλείσουμε ότι υπάρχουν
κάποιοι που διέπραξαν εγκλήματα και
πρέπει να οδηγηθούν στα δικαστήρια.
Ποιος όμως θα
οδηγήσει στα δικαστήρια το σύστημα της
ευρωζώνης που επέτρεψε την συγκέντρωση
των κεφαλαίων στις βιομηχανικές χώρες
και την τοκογλυφική ανακύκληση τους
στις πτωχευμένες;
Ποιος θα
καταδικάσει το σύστημα της ελεύθερης
εξόδου κεφαλαίων που προέρχονται από
καταθέσεις του λαού και της τυχοδιωκτικής
“επένδυσης” τους;
Ποιος θα
καταδικάσει το σύστημα των κλασματικών
αποθεμάτων που επέτρεψε στις τράπεζες
να έχουν στα ταμεία τους ένα ελάχιστο
κλασματικό απόθεμα αφενός και αφετέρου
το κράτος να εγγυάται καταθέσεις μέχρι
100.000 ευρώ μέσα από την δυνατότητα που
έχει να ασκεί φορολογική βία στο λαό;
Συνεπώς αν
βρεθούν κάποιοι κλέφτες και καταδικαστούν
καλά θα είναι , όμως ο μεγάλος ένοχος
που είναι το ληστρικό αντεθνικό
χρηματοπιστωτικό σύστημα θα παραμείνει
στο θρόνο του και οι διάφοροι ιματιοφύλακες
και σταβλάρχες που τον υπηρετούν θα
συνεχίσουν να τρώνε από κοινού από τις
σάρκες του λαού και της πατρίδος.
Αυτός ο μεγάλος
ένοχος δεν μπορεί να καταδικαστεί από
τα δικαστήρια του συστήματος αλλά απο
την κοινωνία που θα κατανοήσει την
ληστρικότητα του συστήματος και θα
αποφασίσει να το καταργήσει.
Να προσθέσουμε
ότι η υπόθεση με τους δικαστές , εκτός
του ότι δεν θα φέρει κάποιο αποτέλεσμα
αν κρίνουμε και από το σκάνδαλο του
χρηματιστηρίου , δίνει το δικαίωμα στο
πολιτικό σύστημα να εμφανίζεται ως
ηθικό και φιλολαϊκό αλλά και να
αποπροσανατολίζει το λαό από το πραγματικό
πρόβλημα προσφέροντας του τρόπους
εκτόνωσης.
Το πρόβλημα για
το κατεστημένο είναι πως να περάσει
ανώδυνα την παρούσα “κρίση” μέχρι να
προετοιμάσει την επόμενη. Τούτο είναι
εύκολο να το πετύχει διότι ο λαός δεν
είναι συγκροτημένος σε ελεύθερη πολιτική
κοινωνία αλλά εγκλωβισμένος σε ένα σύστημα
διαπλοκής και συνενοχής με το πολιτικό
κατεστημένο.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Ε.ΔΗ.Κ.