Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Δύο ποιήματα για τον Πενταδάκτυλο

Πενταδάκτυλε

Σίμωσα τη καρδιά μου
και αφουγκράστηκα τα έγκατα σου
Πενταδάκτυλε.
Βαθιά σου ηχούν τα τύμπανα
κι’ οσάν από τα τρίσβαθα του Άδη
βουή πυρφόρα
της λευτεριάς η λάβα σου
αναβράζει.




 Κουράγιο Πενταδάκτυλε

Κουράγιο Πενταδάκτυλε
θα ξανακούσεις
στις απόκρημνες πλαγιές σου
τις τρομερές πατημασιές
της Λευτεριάς.


Λουκάς Σταύρου