Την ίδια ώρα στην Ελλάδα , ο Καραμανλής ένιπτε τας χείρας του και παρέδιδε τον ελληνισμό της Κύπρου στα χέρια των τούρκων με την κατάπτυστη εκείνη ρήση «η Κύπρος κείται μακράν» .Η δεύτερη εισβολή και προέλαση των τουρκικών δυνάμεων υπήρξε το αποτέλεσμα της πολιτικής προδοσίας από τις ηγεσίες της Κύπρου και της Ελλάδος .
Μοναδικές δυνάμεις που αρνήθηκαν υπακοή στην εκεχειρία και πολέμησαν με αποφασιστικότητα ήσαν τα θρυλικά πολεμικά τάγματα της ΕΟΚΑ Β .Μέσα από σκληρές μάχες , εξουδετερώθηκαν οι πάνοπλοι τουρκικοί θύλακες στη Λεμεσό και τη Πάφο . Σε αυτές τις νίκες των πολεμικών ταγμάτων της ΕΟΚΑ Β οφείλεται η παραμονή του ελληνισμού στη Κύπρο .Εάν δεν έπεφταν αυτοί οι θύλακες μέσω της πρόσβασης που είχαν προς τη θάλασσα θα ενισχύονταν απρόσκοπτα από το τουρκικό ναυτικό και θα έλεγχαν σημαντικές θέσεις και διόδους όπως το λιμάνι Λεμεσού και τον κεντρικό δρόμο που ενώνει την Λεμεσό με τη Πάφο . Με βάση τους παράκτιους θύλακες η επέκταση της τουρκικής στρατιωτικής ισχύος στην ενδοχώρα , έως τους πρόποδες του Τροόδους θα ήταν μια εύκολη υπόθεση . Τουρκική στρατιωτική παρουσία στο νότο θα σήμαινε ευκολότερη επιβολή των τουρκικών πολιτικών στόχων αλλά και αποτροπή της οικονομικής ανάκαμψης που κράτησε τον ελληνισμό στη Κύπρο .
Για αυτές τις νίκες και τη ιστορική σημασία τους δεν μιλά κανείς . Γιατί το πολιτικό κατεστημένο στήριξε την ύπαρξη του πάνω στο ψέμα και την ενοχοποίηση της ΕΟΚΑ Β ώστε ανενόχλητο να περατώσει την προδοσία .
Η εθναρχεύουσα εκκλησία και οι πολιτικοί που παρέλαβαν εξ αυτής τη σκυτάλη της υποχώρησης , κάποτε θα λογοδοτήσουν για την συναίνεση και συμπόρευση τους στα σχέδια των κατακτητών .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΕΔΗΚ)
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ