Καλησπέρα σας, Καλή Χρονιά και ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τον Πρόεδρο και το Διοικητικό του Συμβούλιο, για τη διοργάνωση της σημερινής εκδήλωσης. Ευχαριστίες και προς όλους εσάς που είστε απόψε εδώ, καθώς βέβαια και προς τον αγαπητό Κωνσταντίνο Στυλιανού, τον αποψινό Συντονιστή μας.
Πάντα στην αρχή δηλώνουμε, ότι η Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ είναι ανεξάρτητη και απόλυτα υπερκομματική, ότι αποτελείται από Έλληνες όλων ανεξαίρετα των ιδεολογικών και κομματικών αποχρώσεων και ότι μοναδικό σκοπό έχει, την υπεράσπιση των Δικαίων της Κυπριακής Δημοκρατίας με την επικράτηση των αρχών της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Δικαιοσύνης, δηλαδή των αρχών που πάνω τους είναι θεμελιωμένη και λειτουργεί ολόκληρη η ΕΕ, της οποίας η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ισότιμο και κυρίαρχο Κράτος-μέλος.
Κυρίες & Κύριοι,
Για 36 χρόνια η Τουρκία κατέχει παράνομα έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας και πριν από 26 χρόνια η Τουρκία ανακήρυξε το ψευδοκράτος, επί αυτού ακριβώς του εδάφους.
Όλοι γνωρίζουμε, πως ένα «ΝΟΜΙΜΟ κράτος» χρειάζεται «νόμιμο λαό», «νόμιμο έδαφος» και «νόμιμα σύνορα».
Στο ψευδοκράτος της Τουρκίας στην Κύπρο, ο «λαός» αποτελείται κυρίως από παράνομα κουβαλημένους εποίκους από την Τουρκία, το «έδαφος» αποτελείται από κλεμμένη ιδιοκτησία άλλων ανθρώπων και τα «σύνορα» είναι η παράνομη Πράσινη Γραμμή (που χάραξαν οι Άγγλοι την 10ετία του ’50 και την φυλάττουν οι Τούρκοι από το ’74 μέχρι σήμερα).
Πρόκειται δηλαδή, για ένα ΠΛΗΡΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟ καθεστώς, που για 26 χρόνια κανένα αξιοπρεπές Κράτος το έχει αναγνωρίσει εκτός από την Τουρκία, που ούτε αξιοπρεπές Κράτος είναι και που εκείνη το δημιούργησε, πρώτα για να παγιώσει τα τετελεσμένα της εισβολής, αλλά και ως το προτελευταίο βήμα για τον πλήρη εκτουρκισμό της Κύπρου, υπό μόνιμη βρετανική κηδεμόνευση…
Ενώ λοιπόν, οι Τούρκοι αποδεικνύουν -καθημερινά και για 35 χρόνια- ότι «στην Κύπρο ΔΕΝ ήλθαν για να φύγουν, ΑΛΛΑ για να φύγουμε εμείς», η σημερινή ηγεσία μας ΕΠΙΜΕΝΕΙ, ότι μας δεσμεύουν ΔΗΘΕΝ «συμφωνίες» του ’77 και του ’79 (που όχι μόνο η Τουρκία ουδέποτε τήρησε αλλά ανακήρυξε και παράνομο ψευδο-κράτος) και -επειδή είμαστε δεσμευμένοι- θα ΠΡΕΠΕΙ να επιδιώξουμε λύση «Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας».
Μια «λύση», την οποίαν:
Η Τουρκία την ερμηνεύει ως «δύο συνεταιρικά και ισότιμα κράτη»,
η Αγγλία υποκινεί και υποστηρίζει την Τουρκία (όπως ανέκαθεν),
οι ηγεσίες των κυπριακών Κομμάτων διαφωνούν μεταξύ τους για το ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ αυτή η λύση, αλλά...επιτρέπουν στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ,
η κυβέρνηση της Ελλάδας ΣΥΜΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ -όπως λέει- προς την κυπριακή κυβέρνηση, η οποία…ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ,
και η Ευρωπαϊκή Ένωση ΔΕΝ έχει αντίρρηση σε όλο αυτό το ΘΕΑΤΡΟ, αφού η Αγγλία και η Τουρκία επιθυμούν αυτή τη «λύση» και εμείς την επιδιώκουμε!
«Λύση Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας» λοιπόν. Μια ορολογία, για την οποία η ίδια η Βρετανίδα Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ δήλωσε (όταν την εμφάνισαν οι Τούρκοι το 1979), ότι «ΔΕΝ είναι όρος που χρησιμοποιείται στο Διεθνή Νόμο».
Δηλαδή, η Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία ΕΙΝΑΙ διεθνώς άνομη, ΔΕΝ καθορίζεται πουθενά, ΔΕΝ χρησιμοποιήθηκε ποτέ και ΔΕΝ δοκιμάστηκε από κανένα.
Αντίθετα, όταν προτάθηκε -για μια και μοναδική φορά στην Ιστορία- προς τη νόμιμη πλειοψηφία των Μαύρων της Νοτίου Αφρικής, οι Αφρικανοί την απέρριψαν αμέσως, ΔΙΟΤΙ ο στόχος της πρότασης ήταν η παγίωση του apartheid [που στα Αφρικανο-ολλανδικά σημαίνει ρατσιστική διάκριση και που το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Ρώμης την ΚΑΘΟΡΙΣΕ ως «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας»].
Ενώ λοιπόν, το ενδεχόμενο της Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας οι Αφρικανοί το απέρριψαν, με αποτέλεσμα «την κατάρρευση του ρατσιστικού καθεστώτος και την επικράτηση της δημοκρατίας το 1991», εμείς -το 2010 και έχοντας ήδη ως Κράτος την ευρωπαϊκή Κυπριακή Δημοκρατία- επιδιώκουμε να καταργήσουμε το ευρωπαϊκό Κράτος μας και να το αντικαταστήσουμε με αυτή τη ρατσιστική διευθέτηση.
Αυτές είναι οι εξελίξεις για το Κυπριακό Ζήτημα, όπως διαμορφώθηκαν τους τελευταίους 22 μήνες.
Εξελίξεις, που τις προβλέψαμε δημόσια ΜΟΛΙΣ η προεδρία της Κύπρου άλλαξε χέρια τον Φεβρουάριο του 2008 και ΠΑΝΤΟΤΕ την ευχή «μακάρι να κάνουμε λάθος», αλλά που τις είδαμε ΔΥΣΤΥΧΩΣ να συμβαίνουν, μέσα από το Κοινό Ανακοινωθέν των κυρίων Χριστόφια και Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008 (που επανέφερε το Σχέδιο Αννάν ως ΒΑΣΗ για τη ‘’νέα διευθέτηση’’) και μέσα από το Μνημόνιο Συναντίληψης των κυρίων Χριστόφια και Γκόρτον Μπράουν (της Αγγλίας) της 5ης Ιουνίου 2008 (που προνοεί Βρετανική κυριαρχία στο έδαφος, στον αέρα και στη θάλασσα της Κύπρου) και που τις είδαμε να τσιμεντώνονται:
Με την αποδοχή της «εκ περιτροπής Τουρκικής προεδρίας», που είναι ρατσιστική και παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο,
Με την αποδοχή της «σταθμισμένης ψήφου» (δηλαδή της ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ του 18% με το 82% του νόμιμου πληθυσμού), που είναι αντι-δημοκρατική και παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο,
Με την πρόταση μας «να παραμείνουν 50.000 Τούρκοι έποικοι», που νομιμοποιεί το διεθνές έγκλημα του εποικισμού και παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο,
Με την πρόταση μας «να επιστρέψουν μόνο 110.000 Πρόσφυγες» (δηλαδή λιγότεροι από τους μισούς) και με το ενδεχόμενο «για τις κλεμμένες περιουσίες να αποφασίζει ο κλέφτης και όχι ο νόμιμος ιδιοκτήτης», γεγονός που καταργεί βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα και παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο,
Με σαφή την πρόβλεψη, ότι τις 10δες δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ για την υλοποίηση αυτής της «λύσης» και για τις αποζημιώσεις για τον σφετερισμό και την καταστροφή των περιουσιών, θα τις πληρώσουν (όπως και με το Σχέδιο Αννάν) μόνον οι Έλληνες της Κύπρου, γεγονός που αποτελεί διάκριση και παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο,
Με την αποποίηση του δικαιώματος αυτοάμυνας του Κράτους, γεγονός που θα καταστήσει την Κύπρο ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ και παραβιάζει τόσο το διεθνές όσο και το ευρωπαϊκό δίκαιο,
Με τα 2 συνιστώντα κράτη να έχουν χωριστή σχέση με την ΕΕ, που ΚΑΤΑΡΓΕΙ τη σημερινή Κυπριακή Δημοκρατία ως Κράτος-μέλος ... και όλα τα υπόλοιπα,
με αποτέλεσμα, την πλήρη απο-ενοχοποίηση της Τουρκίας για τα εγκλήματα της και την αποθράσυνση της σε βαθμό, που από κάθε βήμα -ακόμα και αυτό της ΕΕ, που η Κυπριακή Δημοκρατία ΕΙΝΑΙ μέλος και εκείνη ΔΕΝ είναι- η Τουρκία να ζητά όλο και περισσότερα, με στόχο «το Νησί μας να γίνει Τουρκικό προτεκτοράτο, υπό μόνιμη Αγγλική κηδεμόνευση».
Αυτός ήταν και ο διαχρονικός στόχος της βρετανο-τουρκικής συνωμοσίας από την 10ετία του ’50, όπως η Κίνηση τον κατέγραψε στο βιβλίο «Αιματηρή αλήθεια», τεκμηριώνοντας όλα τα γεγονότα με 169 παραπομπές στα αρχεία του Υπουργείου Εξωτερικών της Αγγλίας, των Υπηρεσιών Πληροφοριών της Τουρκίας, της Κύπρου και της Ελλάδας και άλλων αυθεντικών πηγών, μεγάλος αριθμός των οποίων είναι πηγές τουρκικές.
Μέσα από αυτό το αιματηρό παρελθόν, βγαίνει ανάγλυφη η εικόνα για το Κυπριακό Ζήτημα:
Το 1945, οι Βρετανοί αρνούνται στους Κυπρίους το δικαίωμα αυτοδιάθεσης.
Από το ’50 μέχρι το ’55 οι Βρετανοί πείθουν την Τουρκία να διεκδικήσει την Κύπρο.
Από το ’55 μέχρι το ’63, οι Βρετανοί υποστηρίζουν τους Τούρκους πολιτικά και οικονομικά, για να αναπτύξουν την τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ στην Κύπρο, ενώ την ίδια ώρα οι Βρετανοί σχεδιάζουν και πλασάρουν το Σύνταγμα-παγίδα του ‘60, με την εφαρμογή του οποίου η Κυπριακή Δημοκρατία θα κατέρρεε όποια ώρα το αποφάσιζαν.
Το 1963 οι Βρετανοί θεώρησαν ότι ήλθε η ώρα: ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΑ συμβουλεύουν τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας «να προτείνει συνταγματικές τροποποιήσεις» (για να λειτουργήσει ΔΗΘΕΝ το κράτος-παγίδα που οι ίδιοι μας πλάσαραν) και ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ υποκινούν -με ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΦΟΡΜΗ- την ένοπλη τουρκική ανταρσία και την απόσχιση των Τούρκων της Κύπρου από το νόμιμο Κράτος, επιδιώκοντας τον αρχικό στόχο, ΔΗΛΑΔΗ την κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Από το ‘64 μέχρι το ’74 οι μεθοδεύσεις συνεχίστηκαν, με επιστέγασμα το χουντικό Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου ‘74 και -με αυτή την αφορμή- την τουρκική εισβολή κατά του κυπριακού κράτους την 20η Ιουλίου ’74 και την έκτοτε κατοχή κυπριακού εδάφους.
Από το ’74 μέχρι το 2004, γίνονται ΔΗΘΕΝ προσπάθειες για «επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος». Είναι αυτές, που προσπαθούν να μας πείσουν ότι και σήμερα μας δεσμεύουν, ενώ στο μεταξύ οι Τούρκοι ανακηρύττουν ψευδοκράτος και επιδιώκουν την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επιστέγασμα αυτών των προσπαθειών ήταν το καταστροφικό «σχέδιο Αννάν».
Από το 2004 μέχρι και σήμερα: Παρά την απόρριψη του «σχεδίου Αννάν» στις 24 Απριλίου 2004 και παρά την πλήρη ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ την 1η Μαΐου 2004, οι Βρετανοί, οι Τούρκοι και οι συνεργάτες τους ανασχεδιάζουν την προσπάθεια και οδηγούν τις εξελίξεις προς ένα «νέο σχέδιο λύσης» χειρότερο από το Αννάν, με στόχο πάντοτε την αποδόμηση και κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Και εδώ θα υπενθυμίσουμε, ότι -αμέσως ΠΡΙΝ από το Δημοψήφισμα του 2004- ο Άγγλος αρχιτέκτονας του «σχεδίου» Sir David Hannay μας δήλωσε, πως «εάν πείτε ΟΧΙ στο Σχέδιο Αννάν, ΕΜΕΙΣ (προσέξτε αυτό το εγγλέζικο «εμείς») θα το φέρνουμε ξανά και ξανά ... μέχρι που να πείτε ΝΑΙ»...
ΔΗΛΑΔΗ, για έξι 10ετίες οι Βρετανοί και οι Τούρκοι συνωμοτούν και μεθοδεύουν πρώτα την ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ και μετά την ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ της Κυπριακής Δημοκρατίας, με τρόπο που η Κύπρος να καταστεί τουρκικό προτεκτοράτο, υπό μόνιμη βρετανική κηδεμόνευση...
Δεν χρειάζονται άλλες ιστορικές λεπτομέρειες, γιατί ο χρόνος ΠΡΕΠΕΙ ΠΛΕΟΝ να αφιερωθεί ΜΟΝΟ για το μέλλον.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, που για την Κίνηση ΔΕΝ είναι τα γνωστά «θα πρέπει και θα έπρεπε», ΑΛΛΑ μια ρεαλιστική, τεκμηριωμένη και ολοκληρωμένη ΠΡΟΤΑΣΗ για την ορθή πορεία, διατυπωμένη στις 16 σελίδες του εγγράφου, με τον τίτλο «Η Πρόταση του ορθού ΝΑΙ».
Από το έγγραφο, θα αναφέρουμε ένα μόνο σημείο, που είναι και ο ΘΕΜΕΛΙΟΣ του:
Το κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ακριβώς ΗΤΑΝ την ώρα που εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ΠΡΕΠΕΙ να παραμείνει αναλλοίωτο.
Και όταν λέμε «το Κράτος που εντάχθηκε στην ΕΕ», μιλούμε για την ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, όπως την διαμόρφωσαν η Αγγλία και η Τουρκία το ‘63, των οποίων η συνομωσία κατέληξε σε ΦΙΑΣΚΟ και, ΑΝΤΙ να καταργήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία (όπως ήταν και ο σκοπός τους), την ΑΠΑΛΛΑΞΑΝ από όλες τις παγίδες, που οι ίδιοι είχαν στήσει το 1960:
Από την μια, υποκινώντας τους Τούρκους της Κύπρου σε ένοπλη ανταρσία, σε ΑΥΤΟΒΟΥΛΗ απόσχιση από το επίσημο Κράτος, σε ΑΥΤΟΒΟΥΛΗ απομόνωση και σε ΑΥΤΟΒΟΥΛΗ εγκατάλειψη των κρατικών εξουσιών που είχαν, εξουδετέρωσαν (οι ίδιοι οι συνωμότες) όλες τις ΜΗ λειτουργικές πρόνοιες του Συντάγματος του ’60, και από την άλλη κατάργησαν από μόνοι τους την περιβόητη «Συνθήκη Εγγυήσεως» του ’60, διότι οι 2 από τους 3 Εγγυητές (η Αγγλία και η Τουρκία) προσπάθησαν ΕΜΠΡΑΚΤΑ να καταργήσουν το Κράτος, του οποίου είχαν εγγυηθεί την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα.
Κατάφεραν δηλαδή η Αγγλία και η Τουρκία -και είναι το ΜΟΝΟ θετικό, μέσα από την αιματηρή αλήθεια του παρελθόντος- να ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΝ το Κράτος-παγίδα του ’60, με αποτέλεσμα, από το 1963 η Κυπριακή Δημοκρατία να διοικείται ορθά και δημοκρατικά, από το 82% του νόμιμου πληθυσμού της.
Αυτή είναι η Κυπριακή Δημοκρατία όπως αναγνωρίζεται διεθνώς από το ‘63 μέχρι και σήμερα (ΔΗΛΑΔΗ για 50 σχεδόν χρόνια και αυτό αποτελεί ΔΙΚΑΙΟ) και αυτό είναι το Κράτος που εντάχθηκε επίσημα στην ΕΕ την 1η Μαΐου 2004, ισότιμο με όλα τα υπόλοιπα Κράτη-μέλη και κυρίαρχο επί ολοκλήρου του κυπριακού εδάφους, αποκτώντας ΚΑΙ την επίσημη αναγνώριση από το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Άρα λοιπόν: Ούτε «Διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία» ούτε οποιοδήποτε άλλο ΝΕΟΦΑΝΕΣ κατασκεύασμα, ΔΙΟΤΙ:
Εάν η Κυπριακή Δημοκρατία ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ από ένα ΝΕΟ μόρφωμα (με πρόνοιες κατάφορα αντι-ευρωπαϊκές, όπως αυτές που αναφέραμε) και ο Κυπριακός Λαός τα εγκρίνει όλα αυτά με Δημοψήφισμα, το κράτος που εντάχθηκε στην ΕΕ θα ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ και το νεοφανές κατασκεύασμα θα ΕΚΔΙΩΧΘΕΙ από την ΕΕ, διότι:
Ενώ από την μια η ΕΕ θα συμφωνήσει με αυτή την διευθέτηση αφού πρώτοι εμείς θα την εγκρίνουμε, την ίδια ώρα θα οφείλει και να προστατεύσει τις ευρωπαϊκές Αρχές & Αξίες, διώχνοντας από το ευρωπαϊκό περιβάλλον αυτό το μίασμα, που -ως κακό προηγούμενο- θα ανατινάξει στον αέρα ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Και ΔΕΝ είναι σχήμα λόγου, αγαπητοί Φίλοι, ΔΙΟΤΙ όλα σχεδόν τα Κράτη-μέλη της ΕΕ έχουν προβλήματα ούτω καλούμενων μειονοτήτων, οι οποίες -ΜΟΛΙΣ αυτό το μίασμα ΓΙΝΕΙ ευρωπαϊκό κεκτημένο- θα θέλουν να γίνουν Κράτη, με συνέπεια η ΕΕ να διαλυθεί «εις τα εξ ων συνετέθη»...
Θα μας διώξουν λοιπόν, και -εάν με την δική μας υπογραφή- βρεθούμε εκτός ΕΕ, οι επιπτώσεις θα είναι τρεις:
Η 1η επίπτωση θα είναι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ, διότι θα χάσουμε το ΕΥΡΩ και θα ψάχνουμε για άλλο νόμισμα (και με ποια ισοτιμία;;), αλλά και διότι έχει ήδη τεκμηριωθεί επιστημονικά ότι το κυοφορούμενο «σχέδιο λύσης» ΔΕΝ είναι ούτε οικονομικά βιώσιμο (όπως ΔΕΝ ήταν και εκείνο του Αννάν).
Η 2η επίπτωση θα είναι η ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, διότι ολόκληρη η Κύπρος θα πλημμυρίσει από Τούρκους εποίκους.
Και η 3η επίπτωση θα είναι το ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΧΑΟΣ, διότι το σύστημα διακυβέρνησης (με «εκ περιτροπής προεδρίες», ΒΕΤΟ των συμπροέδρων κλπ) πολύ σύντομα θα καταρρεύσει όπως θα είναι και ο σκοπός, με τον ίδιο τρόπο που θα κατέρρεε το ‘63 το Κράτος-παγίδα του ’60, αλλά με μια ουσιώδη διαφορά:
Τώρα, θα έχουμε δώσει και την έγκριση μας με Δημοψήφισμα και, συνεπώς, η κατάρρευση θα είναι αμετάκλητη, επίσημη και τελειωτική.
Αυτές οι επιπτώσεις θα είναι άμεσες και ταυτόχρονες, οδηγώντας προς το ΒΕΒΑΙΟ τελικό αποτέλεσμα:
Ο μεν ΝΟΜΙΜΟΣ κυπριακός πληθυσμός θα οδηγηθεί σε ΜΑΖΙΚΗ ΦΥΓΗ (όπως ήδη έγινε με τους ΝΟΜΙΜΟΥΣ Τούρκους της Κύπρου, όταν δίπλα τους κατέφθασαν οι παράνομοι έποικοι από την Ανατολία), η δε Κύπρος θα οδηγηθεί στο ανέκαθεν επιδιωκόμενο, ΔΗΛΑΔΗ σε ΠΛΗΡΗ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟ κάτω από Βρετανική κηδεμόνευση και χωρίς ίχνος ελληνισμού στον Τόπο...
Ποια η ορθή πορεία;
Η ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ της ευρωπαϊκής Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία και θα οφείλει να επιδιώξει την ομαλή επανένταξη των ΝΟΜΙΜΩΝ Τούρκων της Κύπρου στο επίσημο Κράτος και την εναρμόνιση ολόκληρης της κυπριακής επικράτειας (επί της οποίας ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗ) με τους θεσμούς της ΕΕ.
Αυτά είναι που προβλέπει η Συνθήκη Ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ και πάνω σ’ αυτά είναι που βασίζεται και η «Πρόταση του ορθού ΝΑΙ».
Στο έγγραφο υπάρχουν όλες οι βασικές πρόνοιες:
Για το κατεχόμενο έδαφος, τα κατοχικά στρατεύματα και τους έποικους,
για τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους και τους πρόσφυγες,
για τις περιουσίες, τις αποζημιώσεις και τη δυνατότητα για νόμιμους συμβιβασμούς,
για το σύνταγμα, τη διακυβέρνηση και τους θεσμούς,
για τη θρησκεία, την παιδεία και τον πολιτισμό,
για τη βιωσιμότητα της οικονομίας και την υποστήριξη των ΝΟΜΙΜΩΝ Τούρκων της Κύπρου για ομαλή επανένταξη,
για την ασφάλεια, την άμυνα και τα ξένα συμφέροντα, καθώς επίσης και
για την διαδικασία υλοποίησης της Πρότασης, προς όφελος ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΑ των νομίμων πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ολοκληρωμένη αυτή Πρόταση δημοσιοποιήθηκε πριν από πέντε μήνες και μέχρι στιγμής ΔΕΝ υπήρξε ο παραμικρός αντίλογος επί της ουσίας της. Αντίθετα, η ΑΠΟΔΟΧΗ της Πρότασης διευρύνεται διαρκώς (τόσο από τον Κυπριακό Λαό γενικά, όσο -και ιδιαίτερα- από την Νέα Γενιά των Κυπρίων), γεγονός που αποδεικνύει ότι:
Εάν -με την «Αιματηρή αλήθεια»- η Κύπρος άρχισε ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ να εξουδετερώνει τα ψέματα που εκτοξεύονταν κατά των Ελλήνων της Κύπρου για 10ετίες, με την «Πρόταση του ορθού ΝΑΙ» η Κυπριακή Δημοκρατία -επίσης για πρώτη φορά- καταθέτει την δική της ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ Πρόταση και απαιτεί ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ, ως ΙΣΟΤΙΜΟ ευρωπαϊκό κράτος. Τίποτε περισσότερο, ΑΛΛΑ και τίποτε λιγότερο.
Με αυτή την Πρόταση στα χέρια μας, μπορούμε να προσβλέπουμε σε μια ολοκληρωμένη, έντιμη και αξιοπρεπή κατάληξη για το Κυπριακό Ζήτημα και -την ίδια ώρα- μπορούμε να συγκρίνουμε και να κρίνουμε ορθά το όποιο «σχέδιο λύσης» μας καλέσουν στο μεταξύ να αποδεχθούμε.
Αυτά τα εφόδια τα χρειαζόμαστε, διότι το ΘΕΑΤΡΟ και η τακτική του ΛΑΪΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ θα συνεχιστούν με αυξανόμενη ένταση.
Η πιο πρόσφατη πράξη αυτού του θεάτρου παίχτηκε στη Σύνοδο των Βρυξελλών του Δεκεμβρίου, όπου ΔΗΘΕΝ θα απαιτούσαμε κυρώσεις κατά της Τουρκίας, επειδή ΔΕΝ τήρησε τις υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου και που η βασικότερη υποχρέωση ήταν «η ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Εδώ, επιτρέψετε μου να προκαλέσω την κοινή λογική όλων μας:
ΕΜΕΙΣ, θα αναγνωρίζαμε ένα Κράτος, εάν -ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ- συζητούσαμε μαζί του την επισημοποίηση της ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ του και το ίδιο εκείνο Κράτος μας πρότεινε και τους τρόπους που θα αυτο-διαλυθεί, για να γίνει προτεκτοράτο μας και ο σημερινός Λαός του υπήκοοι μας; Θα το αναγνωρίζαμε, ή θα περιμέναμε «να ΓΟΝΑΤΙΣΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ» για να του δώσουμε την χαριστική βολή;
Και εάν ΠΡΑΓΜΑΤΙ η δική μας πλευρά εννοούσε τα περί ΔΗΘΕΝ «ανυποχώρητης Τουρκίας, που ΔΕΝ μας αναγνωρίζει και όλα τα υπόλοιπα παραμύθια», δεν θα ήταν πιο απλό να λέγαμε ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ στην Τουρκία, ότι «ΛΕΣ ΑΝΟΗΣΙΕΣ όταν μιλάς για ΜΗ αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ΔΙΟΤΙ ένας από τους 27 ΙΣΟΤΙΜΟΥΣ και ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ, με τους οποίους ΥΠΕΓΡΑΨΕΣ την ενταξιακή σου διαδικασία, ΕΙΝΑΙ η Κυπριακή Δημοκρατία και την έχεις ΗΔΗ αναγνωρίσει με την υπογραφή σου»;
Αντί όμως να γίνουν αυτά, εμείς θεωρήσαμε ότι η φιλία με τον εγκάθετο της Τουρκίας κ. Ταλάτ θα λύσει το Κυπριακό προς όφελος του Κυπριακού Λαού και ότι -χάριν αυτής της φιλίας- θα πρέπει να ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ την παραβίαση κάθε ευρωπαϊκού δικαιώματος που σήμερα έχουμε.
Το αποτέλεσμα ήταν εμείς οι ίδιοι να αποθρασύνουμε τη Τουρκία σε σημείο, που να μας ζητά πλέον την πλήρη αναγνώριση ΟΛΩΝ των Τούρκων της Τουρκίας ως ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ, στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Είναι -πιστεύουμε- αντιληπτό από όλους, ότι η ακολουθούμενη πορεία έχει εξαντληθεί και ότι 2 είναι τα ενδεχόμενα:
Είτε οι συνομιλίες θα ναυαγήσουν (διότι άλλα ανάμενε η πλευρά μας και άλλα της προέκυψαν), είτε θα συνεχιστούν (που θα σημαίνει ότι ΟΛΑ ήσαν ένα θέατρο, με σκοπό «να μπούμε ΤΩΡΑ στο πάρε-δώσε», η Τουρκία να υποχωρήσει σε μερικά και εμείς να αποδεχθούμε περισσότερα, ούτως ώστε να καταλήξουμε ΚΑΠΟΥ, που θα μας πείσουν ότι «αποτελεί επιτυχία και είναι το καλύτερο εφικτό», για να το αποδεχθούμε).
Όμως, ο κόσμος παρακολουθεί και αντιλαμβάνεται και υπάρχουν χειροπιαστά τα δεδομένα, ότι η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Λαού ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ για δύο πράγματα:
1ον: Ότι «το χαστούκι του 2ου ΟΧΙ» θα είναι πολύ πιο βαρύ από το 76% του 2004, γεγονός που θα σημαίνει, ότι κανένας πλέον θα τολμήσει ξανά, να μας παρουσιάσει καταστροφικές φόρμουλες.
Και 2ον: Ότι -ΤΩΡΑ- ο Λαός θα πει «ΟΧΙ» χωρίς κανένα δισταγμό, διότι ΓΝΩΡΙΖΕΙ την ορθή πορεία: Είναι αυτές οι 16 σελίδες, είναι «η Πρόταση του ορθού ΝΑΙ».
Αυτές τις αποφάσεις ο κάθε ένας από εμάς τις πήρε, πέραν και πάνω από Κόμματα και αλλότριες σκοπιμότητες και με μια μόνο σκέψη: Να προστατεύσουμε τα ιερά και τα όσια μας, για το καλό του Τόπου και των Παιδιών μας.
Αγαπητοί Φίλοι,
Η κυπριακή Δημοκρατία στήθηκε, αναστήθηκε μετά το ‘74 και έγινε Ευρώπη το 2004, ΠΡΩΤΑ μέσα από το αίμα, τον πόνο και το κόπο του Κυπριακού Λαού. Και αυτός ο Λαός ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΕΙ κανένα Κόμμα και καμιά πολιτική ηγεσία (Κυπριακή, Ελλαδική, Τούρκικη ή Εγγλέζικη) να ετοιμάσει εκ μέρους του και να του επιβάλει την καταστροφή του...
Γι΄ αυτό και είναι που χρειάζεται η ΕΙΡΗΝΙΚΗ, αλλά ΓΡΑΝΙΤΕΝΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ.
Οι κομματικές ηγεσίες απέδειξαν ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, ούτε να εμπνεύσουν ούτε να ηγηθούν για το Εθνικό Ζήτημα.
Μόνο ως Λαός μπορούμε να διεκδικήσουμε το ΔΙΚΑΙΟ, παίρνοντας την ώρα που πρέπει την ορθή απόφαση, μακριά από κάθε σκοπιμότητα. Χωρίς να αδικήσουμε κανένα και διατηρώντας το ευρωπαϊκό μας Κράτος, που σήμερα ΥΠΑΡΧΕΙ και το ΕΧΟΥΜΕ, αλλά κάποιοι θέλουν να μας το καταργήσουν...
Θα ακολουθήσουμε λοιπόν, τον δρόμο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και της ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΚΑΝΕΝΑ.
Η Τουρκία αυτο-εγκλωβίστηκε στην Κύπρο, ΔΕΝ μπορεί να διαφεντεύει την Τύχη 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων και οι φίλοι της θα είναι οι ΠΡΩΤΟΙ που θα την εγκαταλείψουν, ΕΑΝ ο Κυπριακός Λαός διεκδικήσει -ΕΙΡΗΝΙΚΑ και με ευρωπαϊκή αξιοπρέπεια- την ορθή κατάληξη για το Κυπριακό Ζήτημα.
Είναι με ΑΥΤΗ την πεποίθηση, που η Κίνηση για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ δημιούργησε και κατάθεσε ενώπιον του Κυπριακού Λαού και διεθνώς, πρώτα την «Αιματηρή αλήθεια» του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ και αμέσως μετά την «Πρόταση του ορθού ΝΑΙ» ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ.
Θεωρούμε ότι πράττουμε το καθήκον μας και -όπως πάντα δηλώνουμε- έχουμε την απόλυτη πίστη πως, όταν το δίκαιο είναι μαζί μας και το διεκδικούμε ορθά, ΣΙΓΟΥΡΑ μαζί μας είναι και ο Θεός...