Στη γεωγραφική
θέση της Ελλάδος – Κύπρου συγκλίνουν
δύο γεωπολιτικά ρεύματα της Ευρώπης
αφενός και της Ρωσίας αφετέρου τα οποία
απολήγουν στην Βόρεια Αφρική και στην
Μέση Ανατολή.
Το γεγονός αυτό
υποβάλλει γεωστρατηγική συνεργασίας
τόσο με την Ευρώπη όσο και με την Ρωσία.
Στα πλαίσια
αυτής της στρατηγικής θα ήταν αναγκαία
η διεκδίκηση αυτόνομου κράτους στον
Πόντο που θα αποτελούσε κρίκο σύνδεσης
της Ρωσίας με την Ελλάδα καθώς και η
Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Πολιτική καλής
γειτονίας με τα βαλκανικά κράτη θα ήταν
επίσης αναγκαία στα πλαίσια μιας
ευρύτερης συμφωνίας συνεργασίας και
αποσόβησης κινδύνων εκ βορρά. Πράγμα
το οποίο σημαίνει την από κοινού
εκμηδένιση της επιθετικότητας των
Σκοπιανών.
Φιλικές σχέσεις
με τον Αραβικό κόσμο και τα κράτη της
Βορείου Αφρικής θα συνέδεαν τους
εμπορικούς και όχι μόνο διαδρόμους
αυτών των περιοχών με την Ευρώπη και
την Ρωσία.
Ο ενιαίος χώρος
Ελλάδος – Κύπρου θα μπορούσε να
διαδραματίσει ένα σημαντικό γεωστρατηγικό
ρόλο που θα αναβαθμιζόταν αν προστίθετο
και η πολιτισμική εξακτίνωση που θα
προέκυπτε μέσα από την επανελλήνιση .
Να σημειωθεί ότι η επανελλήνισης θα
επέτρεπε την επιστροφή της ελληνικότητας
στην Σικελία και την Νότια Ιταλία.
Δυστυχώς όμως
οι φαμίλιες που κυβερνούν την Ελλάδα
και την Κύπρο είναι υπόλογες στην
ηγεμονία των αγγλοαμερικανών και των
εβραίων και αυτών τα κελεύσματα υλοποιούν.
Η νέα στρατηγική
απαιτεί νέα ηγεσία , που θα
αναδυθεί μέσα από εθνική αυτογνωσία
και όχι από αριβίστες και καιροσκόπους
.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος ΕΔΗΚ