Η εξαγγελία
απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων ήταν
αρκετή για να εξαναγκάσει την κυβέρνηση Αναστασιάδη σε υποχωρήσει και να
υποσχεθεί στους δημόσιους υπαλλήλους
ότι δεν πρόκειται να υπάρξει μείωση
μισθών και εφάπαξ.
Δηλαδή τα βάρη
της οικονομικής κατάρρευσης και της
ύφεσης θα τα υπομισθώσει αποκλειστικά
η ιδιωτική οικονομία και θα συνεχιστεί
η εργασιακή ανισότητα εις βάρος των
εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα.
Αυτό είναι το
κράτος της κομματοκρατίας , του
κοινοβουλευτισμού , του ελέγχου του
κρατικού μηχανισμού από τα δημοσιοϋπαλληλικά
συνδικάτα που κατευθύνονται από τα
κόμματα.
Πρόκειται περί
μεγίστης ανισότητας που αφήνει στο
περιθώριο τις παραγωγικές δυνάμεις του
λαού που τελούν υπό πλήρη διάλυση .
Στο εθνικοκοινωνικό
πολίτευμα αυτή η ανισότητα θα σταματήσει
οριστικά και αμετάκλητα. Διότι θα
θεσμίσουμε την συμμετοχή όλων των
παραγωγικών ενώσεων στο εθνικό συμβούλιο
που θα αποφασίζει την δίκαιη ανακατανομή
του παραγόμενου πλούτου.
Μέχρι τότε
ολόκληρη η παραγωγική βάση θα τελεί υπό
την εξουσία του κρατικού μηχανισμού
και των μανδαρίνων του με τα υπέρμετρα
και ανισοτικά προνόμια.
ΕΘΝΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ
ΤΩΡΑ
Τομέας ιδεολογικού
πολέμου
Εθνικιστικό
Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ