Δυο είναι τα συμπεράσματα από την ενημέρωση Ντάουνερ προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Η.Ε. που συνόδευσε την κατάθεση της εκθέσεως του Γενικού Γραμματέως κ. Μπαν Γκι Μουν .
Πρώτο: Να διατηρηθεί η λεγόμενη δυναμική των συνομιλιών.
Δεύτερο: Η πρόθεση άσκησης πιέσεων από τους αγγλο-αμερικανούς, προς την πλευρά μας κυρίως, για περαιτέρω υποχωρήσεις και κατάθεση σχεδίου συμφωνίας το ταχύτερο δυνατό.
Το ερώτημα που τίθεται είναι : Τι είναι εκείνο που φοβίζει τους δημίους της Κύπρου εάν διακοπούν οι συνομιλίες; Η απάντηση είναι απλή . Προφανώς γιατί στήριξαν τις ελπίδες τους για εξασφάλιση των συμφερόντων τους , στην ευόδωση των συνομιλιών με την κατεύθυνση που έχουν πάρει προς τη λύση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Αν οι συνομιλίες σταματήσουν, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν θα πετύχουν τους σκοπούς τους . Διότι δεν θα μπορέσουν να αναβαθμίσουν το κατοχικό μόρφωμα , εμποδιζόμενοι από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και από το γεγονός ότι η Ε.Ε. αναγνωρίζει το έγκλημα της κατοχής και ονομάζει το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου , Κατεχόμενη επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν θα μπορέσουν επίσης να διαλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία που αποτελεί και το κεντρικό στόχο των προσπαθειών τους , ούτε να επιβάλουν την πολυπόθητη για αυτούς αποστρατικοποίηση με τα πολλαπλά ωφελήματα που θα έχουν.
Το κυριότερο όμως είναι ότι θα αχρηστεύσουν τους πολιτικούς τσαρλατάνους μαζί με το σύνολο των αισχρών υποχωρήσεων που αυτοί κατέθεσαν στο τραπέζι των συνομιλιών. Ξέρουν πολύ καλά επίσης πως από την αχρήστευση τούτη των θέσεων και των φορέων της υποχώρησης, θα αναδυθούν σε αυτή τη πατρίδα τα γνήσια εθνικά αιτήματα και θα τεθούν στις ευοίωνες παραμέτρους της Ε.Ε. και των νέων γεωπολιτικών δεδομένων που διανοίχθηκαν στην ευρύτερη περιοχή με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Το τέλος των συνομιλιών θα είναι το τέλος μιας μακράς πορείας ενδοτισμού, προδοσίας και εθνικού εξευτελισμού . Το τέλος των συνομιλιών θα σημάνει το κλείσιμο των οδοφραγμάτων και την αντιμετώπιση όλων των δεινών που προκάλεσε το άνοιγμα τους , το τέλος των συνομιλιών θα θέσει στο τραπέζι των πολιτικών αποφάσεων τον ιερό σκοπό της απελευθέρωσης και θα ανάψει στην εθνική ψυχή την φοβερή πυρά που εντός θα ριφθεί ο χάρτινος κόσμος της προδοσίας.
Το τέλος των συνομιλιών θα είναι η αφετηρία μιας εθνικής μεταπολίτευσης.
Για τούτη τη στιγμή πρέπει να δουλεύουμε με μεθοδικότητα , με πείσμα , με φανατισμό , με άπειρο μίσος προς την τυραννία και τότε να είστε βέβαιοι πως θα γιορτάσουμε μια μέρα τη πύρινη νίκη της ελευθερίας.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ – ΕΔΗΚ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ