Ο δημοσιοϋπαλληλικός τομέας χρειάζεται ως εργαλείο
ενισχυτικό και επιβοηθητικό της εθνικής παραγωγής που βάση της είναι η ιδιωτική
οικονομία.
Όταν όμως ο δημοσιοϋπαλληλικός
τομέας παίρνει τη θέση της ιδιωτικής
οικονομίας και λειτουργεί σε πλαίσια μη ανταγωνιστικά υπό την κάλυψη του
κομματικού πολιτικού συμμοριτισμού , όταν ο δημοσιοϋπαλληλικός τομέας
διογκώνεται στο έπακρο , όταν ο δημοσιοϋπαλληλικός τομέας διασφαλίζει και πάλιν
μέσω του πολιτικού συστήματος του κομματοκρατικού κοινοβουλευτισμού, φαινόμενο
που παρατηρείται ακόμα και σε μονοκομματικές
τυραννίες , προνόμια πριγκιπικά υπέρμετρα και ανισοτικά έναντι των εργατών το
ιδιωτικού τομέα , τότε το πολίτευμα που παράγεται είναι η φαυλοκρατία .
Ένα πολίτευμα στο οποίο οι δημόσιοι υπάλληλοι πάσης φύσεως
μαζί με τους πολιτικούς και τους παρατρεχάμενους
τους ζουν από την καταλήστευση των εργαζομένων μαζών του ιδιωτικού τομέα .
Αυτή τη κατάσταση ο λαός την ανέχεται και την επικροτεί και
την ανανεώνει. Για αυτό για ότι πάθει φέρει ακεραία την ευθύνη.
Το πρόβλημα είναι που οι αποφάσεις των πολλών συμπαρασύρουν
και εκείνους τους ανθρώπους που κατανοούν τα πράγματα και υπομένουν την βία του
κράτους των μανδαρίνων.
Δεν ξέρω αν επιτύχουμε κάποτε να φέρουμε το λαό με το μέρος μας για
να εναντιωθεί στη τυραννία. Ίσως να μην το κατορθώσουμε ποτέ , ένεκα πολλών
αιτιών μία των οποίων είναι η εθελοδουλία των μαζών.
Εκείνο που απομένει να κάνουμε είναι εκτός από την συνεχή
υπόσκαψη του συστήματος τους να δημιουργούμε μιαν άλλη κοινωνία με δικές μας αξίες
και αλήθειες , μια κοινωνία ιερής συνωμοσίας
που θα διεξάγει αδιάκοπο πόλεμο στην τυραννία των μανδαρίνων.
Όσοι απελευθερώνονται από τα δεσμά τους καλοδεχούμενοι στην
κοινωνία της ελευθερίας που όσο θα δυναμώνει θα μπορεί να επιβάλλει την
κυριαρχία της , οι υπόλοιποι ας σαπίσουν μαζί με τους διεφθαρμένους ηγέτες τους.
Το πρόβλημα είναι πώς να σταματήσουμε να ταΐζουμε με τους φόρους
μας το σύστημα των μανδαρίνων . Η απάντηση στο πρόβλημα αυτό είναι η ουσία της επανάστασης
κα της άρνησης του συστήματος τους.
Λιγότερη εργασία , λιγότερη
προσφορά , πολύμορφη και πολυμήχανη άρνηση συμμετοχής στη κοινωνία της δουλείας.
Λουκάς Σταύρου