Πέντε χρόνια μετά την κατάργηση του κρατικού μας νομίσματος , της λύρας ,
και την ένταξη μας στη ευρωζώνη , η οικονομία μας βρίσκεται στη
χειρότερη κατάσταση που βρέθηκε ποτέ κατά την μετα-αποικιοκρατική
περίοδο που ακόμα διανύουμε.
Οι τράπεζες , με την ευκολία που παρέχει το ευρώ , πήραν τα λεφτά και τα “επένδυσαν” εκτός Κύπρου , αφήνοντας την ντόπια παραγωγή και ανάπτυξη να καταρρεύσει , υπό την ανοχή και την εύνοια του πολιτικού κατεστημένου .
Οι βιομηχανικές χώρες του βορρά συγκέντρωσαν όλα τα κεφάλαια της ευρωζώνης και μετεξελίχθηκαν σε τοκογλύφους , δεδομένης της ανυπαρξίας μηχανισμών παραγωγικής ανακύκλησης του συσσωρευμένου πλούτου.
Το αποτέλεσμα είναι πως για να έχουμε ρευστότητα πρέπει να μπούμε κάτω από τον ζυγό των μνημονίων της τρόικας . Να πεινάσουμε και να ξεπουλήσουμε τον εθνικό μας πλούτο για να πληρώνουμε για χίλια χρόνια τους τόκους των δανείων.
Σε αυτό το στραγγαλιστικό για τις εθνικές οικονομίες κλίμα , προστίθεται το υπέρογκο κράτος που δημιούργησε το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα , που ταυτόχρονα στηρίζει με χίλιους τρόπους τις τράπεζες και εν γένει την πλουτοκρατία.
Η τρόικα και το μνημόνιο που δεν θα είναι ένα και μοναδικό αλλά θα ακολουθήσουν αλλεπάλληλα ολοένα και σκληρότερα του πρώτου , θα καταστρέψει ολοσχερώς την παραγωγική βάση , την ιδιωτική οικονομία , προκειμένου να σώσει το σύστημα και την εκκλησιαστικό-ιδωτική πλουτοκρατία που το στηρίζει σε εθνικό επίπεδο.
Για να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση της δουλείας πρέπει να γίνουν πολλά.
Πρέπει να διευκρινίσουμε όμως προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας πως η επιστροφή στο κρατικό νόμισμα τηρουμένων των άλλων παραμέτρων ως έχουν , απλά δεν θα έχει κανένα νόημα διότι και πάλιν η οικονομία θα στηρίζεται στην άγρια φορολόγηση της παραγωγικής βάσης για να τρώνε με χρυσά κουτάλια οι λίγοι από την εργασία των πολλών.
Επιστροφή σε εθνικό νόμισμα στις παρούσες συνθήκες , μπορεί να γίνει , αλλά στη βάση μιας εθνικοκοινωνικής πολιτείας που θα τσακίσει τον συσσωρευμένο πλούτο και θα αναδείξει οικονομικά , πολιτικά και πολιτισμικά τις λαϊκές δυνάμεις της παραγωγής και της εθνικής δημιουργίας.
Λουκάς Σταύρου
υποψήφιος προεδρικών εκλογών της κυπριακής δημοκρατίας
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος
Οι τράπεζες , με την ευκολία που παρέχει το ευρώ , πήραν τα λεφτά και τα “επένδυσαν” εκτός Κύπρου , αφήνοντας την ντόπια παραγωγή και ανάπτυξη να καταρρεύσει , υπό την ανοχή και την εύνοια του πολιτικού κατεστημένου .
Οι βιομηχανικές χώρες του βορρά συγκέντρωσαν όλα τα κεφάλαια της ευρωζώνης και μετεξελίχθηκαν σε τοκογλύφους , δεδομένης της ανυπαρξίας μηχανισμών παραγωγικής ανακύκλησης του συσσωρευμένου πλούτου.
Το αποτέλεσμα είναι πως για να έχουμε ρευστότητα πρέπει να μπούμε κάτω από τον ζυγό των μνημονίων της τρόικας . Να πεινάσουμε και να ξεπουλήσουμε τον εθνικό μας πλούτο για να πληρώνουμε για χίλια χρόνια τους τόκους των δανείων.
Σε αυτό το στραγγαλιστικό για τις εθνικές οικονομίες κλίμα , προστίθεται το υπέρογκο κράτος που δημιούργησε το διεφθαρμένο πελατειακό σύστημα , που ταυτόχρονα στηρίζει με χίλιους τρόπους τις τράπεζες και εν γένει την πλουτοκρατία.
Η τρόικα και το μνημόνιο που δεν θα είναι ένα και μοναδικό αλλά θα ακολουθήσουν αλλεπάλληλα ολοένα και σκληρότερα του πρώτου , θα καταστρέψει ολοσχερώς την παραγωγική βάση , την ιδιωτική οικονομία , προκειμένου να σώσει το σύστημα και την εκκλησιαστικό-ιδωτική πλουτοκρατία που το στηρίζει σε εθνικό επίπεδο.
Για να ξεφύγουμε από αυτή την κατάσταση της δουλείας πρέπει να γίνουν πολλά.
- Να κτυπηθεί το υπέρογκο κράτος και η γραφειοκρατία που στηρίζεται στην φορολογική βία πάνω στην ιδιωτική οικονομία.
- Να κτυπηθεί το πελατειακό σύστημα στη ρίζα του , δηλαδή να καταργηθεί ο κομματοκρατικός κοινοβουλευτισμός και να επιστρέψει η εξουσία στις λαϊκές συνελεύσεις των παραγωγών και των τοπικών αυτοδιοικήσεων.
- Να καταργηθούν τα προνόμια στους τραπεζίτες και γενικά στο συσσωρευμένο πλούτο.
- Να δημιουργηθεί κρατική αναπτυξιακή τράπεζα που έργο της θα είναι η ενίσχυση των παραγωγικών δυνάμεων.
- Να κτυπηθεί η δομική ανεργία μέσα από μια παιδεία επαγγελματικού προσανατολισμού.
Πρέπει να διευκρινίσουμε όμως προς αποφυγή κάθε παρερμηνείας πως η επιστροφή στο κρατικό νόμισμα τηρουμένων των άλλων παραμέτρων ως έχουν , απλά δεν θα έχει κανένα νόημα διότι και πάλιν η οικονομία θα στηρίζεται στην άγρια φορολόγηση της παραγωγικής βάσης για να τρώνε με χρυσά κουτάλια οι λίγοι από την εργασία των πολλών.
Επιστροφή σε εθνικό νόμισμα στις παρούσες συνθήκες , μπορεί να γίνει , αλλά στη βάση μιας εθνικοκοινωνικής πολιτείας που θα τσακίσει τον συσσωρευμένο πλούτο και θα αναδείξει οικονομικά , πολιτικά και πολιτισμικά τις λαϊκές δυνάμεις της παραγωγής και της εθνικής δημιουργίας.
Λουκάς Σταύρου
υποψήφιος προεδρικών εκλογών της κυπριακής δημοκρατίας
πρόεδρος Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος