Η επιλογή της κυβέρνησης να θέσει ανώτατη τιμή στα καύσιμα δείχνει την προχειρότητα με την οποία λειτουργεί σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής. Ως γνωστόν το πετρέλαιο είναι ένα προϊών η τιμή του οποίου παρουσιάζει σημαντικές αυξομειώσεις, με αποτέλεσμα το πλαφόν επί της τιμής να είναι μια πρακτική άστοχη και αντιπαραγωγική διότι δυνατόν να καθιστά την πώληση του ζημιογόνο. Επίσης η λογική της κυβέρνησης να θέσει αυτό το μέτρο μόνο στην τιμή λιανικής, χτυπά αποκλειστικά τους πρατηριούχους και δίνει το περιθώριο στις εταιρίες να αυξάνουν τα κέρδη τους εις βάρος των βενζινοπωλών.
Το ορθό θα ήταν να τεθεί πλαφόν επί του ποσοστού των κερδών τόσο των πρατηριούχων όσο και εταιριών καυσίμων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το μέτρο θα ήταν δικαιότερο και αποτελεσματικότερο γιατί δεν θα έπληττε την βιωσιμότητα των εν λόγο επιχειρήσεων, αλλά επίσης θα ήταν και προς το συμφέρον των καταναλωτών.
Είδαμε λοιπόν την κυβέρνηση να επιβάλει την θέληση της στους αδύναμους και ανυπεράσπιστους πρατηριούχους δήθεν για να κάνει κοινωνική πολιτική. Δεν είδαμε όμως να κάνει κάτι ανάλογο στα επιτόκια των τραπεζών. Τουναντίον είδαμε το «κοινωνικό» κράτος να στηρίζει τον πλούτο με πολλά εκατομμύρια ευρώ, να προστατεύει και να προωθεί την καταλήστευση των παραγωγικών δυνάμεων από τους τραπεζίτες.
Αυτό είναι το δυσώδες ήθος της σοσιαλδημοκρατικής συγκυβέρνησης ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
