Οι τραπεζίτες μέτοχου
και οι ομολογιούχοι επενδύουν έχοντας
στο πίσω μέρος του μυαλού τους πως όποια
ζημία υποστούν θα την καλύψει το κράτος
, εννοείται από τους φόρους του λαού.
Αυτό είναι το σύστημα
της συμβίωσης κράτους και τοκογλύφων
που ισχύει στην πατρίδα μας.
Εμείς οι εθνικοκοινωνιστές
θεωρούμε πως η συμβίωση αυτή που την
ονομάζουμε τραπεζοκρατία είναι εξ
υπαρχής ληστρική και ολιγαρχική και
αντιστρατεύεται τα λαϊκά συμφέροντα.
Όποιοι και αν είναι οι
μέτοχοι και ομολογιούχοι των τραπεζών,
είτε ξένοι είτε ντόπιοι, την ίδια ζημιά
προκαλούν στην εθνική οικονομία και
στα συμφέροντα της λαϊκής παραγωγικής
βάσης .
Οπότε είτε ο Γιόζεφ Άκερκαν βρίσκεται στην διεύθυνση μιαςτράπεζας που την στηρίζει το κράτος (
δες Τράπεζα Κύπρου ) , είτε ο αρχιεπίσκοπος
Κύπρου, το ίδιο κάνει . Διότι αμφότεροι
απεργάζονται την υποταγή της εθνικής
οικονομίας στα συμφέροντα τους και την
καταλήστευση του λαϊκού μόχθου.
Ένα λαϊκό κράτος δεν
στηρίζει σε καμία περίπτωση ιδιωτικές
τράπεζες .
Διαθέτει αντί αυτού
μιαν κρατική τράπεζα που στηρίζει άμεσα
την παραγωγή χωρίς την διαμεσολάβηση
των ιδιωτών τραπεζιτών – τοκογλύφων.
Όμως το σύστημα της
τραπεζοκρατίας που επικρατεί σήμερα
δεν πρόκειται να αυτοκαταλυθεί παρά
μόνο να γκρεμιστεί μέσα από την πολιτική
απόφαση του λαού δηλαδή μέσα από αλλαγή
κοινωνικό-οικονομικής ιδεολογίας.
Όσο η συνείδηση του
λαού θα είναι κολλημένη με το ισχύον
σύστημα που υπηρετεί την ολιγαρχία
καμιά αλλαγή δεν πρόκειται να επέλθει
ακόμα και αν ο λαός εξεγερθεί απο εσχάτη
πενία παρακινούμενος.
Η μοίρα του λαού είναι
αλληλένδετη με την αμάθεια του και τις
έξεις του.
Οι δικές μας προτάσεις
σε ένα νεκρό λαό , σε μια σπουδάζουσα
νεολαία που διοργανώνει διαγωνισμούς
ταβλιού κάτω από τις ομπρέλες των
κομματικών μηχανισμών του συστήματος
, δεν έχουν καμία απήχηση.
Αν υπήρχαν ζωντανοί θα
ήταν αλλιώς τα πράγματα.
Πολιτικοί και τραπεζίτες
ξεσκίζουν τις σάρκες των νεκρών όπως
οι γύπες.
Τομέας ιδεολογικού
πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό
Κόμμα – ΕΔΗΚ
