Πέμπτη 12 Ιουλίου 2012

Ο Λιλλήκας και οι εθνικόφρονες των παραεκκλησιαστικών συνάξεων

Οι διάφοροι πατριδοκάπηλοι που περιφέρονται της αρχιεπισκοπής , έσχιζαν κάποτε τα ιμάτια τους και απαιτούσαν να κλείσουν το οδοφράγματα , συμμετέχοντας σε στημένους από το κατεστημένο , ψευτοπαλλικαρίστικους καρεκλοπόλεμους .
Οι εν λόγω εθνικόφρονες των μνημοσύνων και των πανηγυριών , εμφανίζονται σήμερα φανατικοί υπερασπιστές της υποψηφιότητας Λιλλήκα.
Δηλαδή στηρίζουν σήμερα ένα θλιβερό πολιτικάντη καρεκλοθήρα , που συνέργησε και συνομολόγησε στο άνοιγμα των οδοφραγμάτων με τα μύρια δεινά που αυτή η επιλογή επισώρευσε στον τόπο.
Ένας άνθρωπος που αποδέχθηκε την άρση της εμπολέμου καταστάσεως και το άνοιγμα των οδοφραγμάτων και συναίνεσε στα αόρατα σχέδια του Ζυριχικού κατεστημένου για εμπράγματη επιβολή λύσης κάτω από το τραπέζι των συνομιλιών .

Ένα φερέφωνο και όργανο της υποχώρησης που επανατοποθετεί δήθεν την συζήτηση με τους κατακτητές πάνω σε “μηδενική βάση” αναγνωρίζοντας όμως το “δικοινοτικό δίκαιο” της Ζυρίχης και αναγορεύοντας έτσι τον τούρκο κατακτητή σε ισότιμο συνομιλητή με την κυπριακή δημοκρατία.
Ένα άνθρωπο που δεν προσδιορίζει αν το υποκείμενο υπεράσπισης  είναι η κυπριακή δημοκρατία ή η ελληνοκυπριακή κοινότητα. Διότι η υποστήριξη της κυπριακής δημοκρατίας ως του πραγματικού και μόνου υποκειμένου δεν συνεπάγει σε καμία περίπτωση την υιοθέτηση “αρχών” που μας επεβλήθησαν με το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης. Η ασάφεια ως προς το υποκείμενο υπεράσπισης οδηγεί σε ασαφείς στόχους και παραχωρεί την σκυτάλη σε πολιτικάντικους και ραγιαδίστικους ελιγμούς.
Αυτός  είναι ο Λιλλήκας και οι εθνικόφρονες των παραεκκλησιαστικών συνάξεων. Αυτοί είναι οι πραγματικοί εχθροί κάθε εθνικιστικής εθνικοκοινωνικής κίνησης .
Ψευτοπατριώτες του συστήματος που υπονομεύουν κάθε προσπάθεια αυτονόμησης του εθνικιστικού κινήματος και ανυποχώρητης αντεπίθεσης στο σύστημα της λαϊκής χειραγώγησης και της εθνικής μειοδοσίας .

Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ