Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΕΔΗΚ

Το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα άρχισε τις δραστηριότητες του τον Σεπτέμβριο του 2009 και ανακήρυξε επίσημα την ύπαρξη του στις 11 Νοεμβρίου 2009.
Πρόεδρος του κόμματος είναι ο κ. Λουκάς Γ. Σταύρου και αντιπρόεδρος είναι ο κ. Αντώνης Πιερίδης. Και οι δύο υπήρξαν υποψήφιοι ευρωβουλευτές στις ευρωεκλογές του 2009.
Η ίδρυση του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος υπαγορεύτηκε από την ανάγκη δημιουργίας ενός ιδεολογικά και πολιτικά αυτόνομου εθνικιστικού κόμματος στην Κύπρο. Ενός κόμματος που να σέβεται την δημοκρατία ως πολίτευμα και να εφαρμόζει τις αρχές της στις οργανωτικές του δομές.


Πρώτο στόχο έχει την απελευθέρωση της Κύπρου από τους κατακτητές, Άγγλους και Τούρκους.
Δεύτερο, την αναθέσμιση του υπάρχοντος πολιτεύματος με σκοπό την αντικατάσταση της αστικής κομματοκρατούμενης δημοκρατίας από την εθνική λαϊκή δημοκρατία, όπου θα αντιπροσωπεύονται οι παραγωγικές δυνάμεις στην βουλή.
Τρίτος στόχος είναι η Εθνικοκοινωνική συνοχή που συνεπάγεται την ρύθμιση της οικονομίας με γνώμονα την αποτροπή της συγκέντρωσης του κεφαλαίου σε λίγα χέρια. Την εμπέδωση της αξιοκρατίας και τον διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας.
Για την πραγμάτωση των σκοπών του κόμματος θεωρούμε αυτονόητη την συμμετοχή μας στις διαδικασίες εκλογών της παρούσας δημοκρατίας, με σκοπό την συμμετοχή στα εξουσιαστικά όργανα της.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε την Ιδεολογική Διακήρυξη και το Οργανωτικό του κόμματος μας.

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΚΡΥΨΙΝΟΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΝΤΩΝ

Έλληνα της Κύπρου μην επαναπαύεσαι στην ιδέα πως θα σου φέρουν ένα σχέδιο λύσης και θα ξεμπερδέψεις λέγοντας ΟΧΙ. Αυτή την φορά δεν θα είναι όπως το 2004, που ήμασταν εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή τη φορά εάν τεθεί σχέδιο σε διπλό δημοψήφισμα θα σημαίνει πως η Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος–μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποδέχεται στην επικράτεια της την ύπαρξη δύο εκλογικών σωμάτων που ισοδυναμεί με δύο λαούς. Έτσι την ίδια μέρα των εκλογών η Κυπριακή Δημοκρατία θα είναι υπόλογη στην Ευρώπη για το μέλλον αυτών των δύο λαών.
Οι συνέπειες αυτής της αποδοχής θα είναι καταστροφικές. Η Κυπριακή Δημοκρατία με την πράξη αυτή θα δημιουργήσει τις συνθήκες της αυτοκατάλυσης της αφενός και αφετέρου θα κινήσει τις διαδικασίες αναγνώρισης τουρκοκυπριακού κράτους στα κατεχόμενα.


Πρέπει να αντισταθείς στην ιδέα του διπλού δημοψηφίσματος γιατί ακόμα και η χειρότερη λύση εάν ψηφισθεί από ένα ενιαίο εκλογικό σώμα θα μπορεί να αποφευχθεί η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αναγνώριση τουρκοκυπριακού κράτους στα κατεχόμενα. Το ένα ενιαίο εκλογικό σώμα στο οποίο ανήκουν όλοι οι νόμιμοι πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας διασφαλίζει το δικαίωμα της Ελληνικής πλειονότητας και πλειοψηφίας να άρχει.
Το πολιτικό κατεστημένο γνωρίζει τις συνέπειες του διπλού δημοψηφίσματος, όπως γνώριζε τις συνέπειες της Ζυρίχης και των συμφωνιών κορυφής που οδήγησαν στο σχέδιο Ανάν. Συντάσσονται με τα σχέδια των τούρκων και των αγγλοσιωνιστών, για να εξυπηρετήσουν προφανώς τα δικά τους συμφέροντα.
Διαδήλωσε την εναντίωση σου στην μεθοδευμένη σιωπή και κρυψίνοια του κατεστημένου. Υπερασπίσου την Κυπριακή Δημοκρατία και μέσω αυτής την Ελληνικότητα της γης σου. Εναντίων αυτών που απεργάζονται την μεγίστη παρανομία της διάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας έχεις δικαίωμα και καθήκον να εναντιωθείς με όλα τα μέσα που ο άνθρωπος δικαιούται να μετέλθει για την υπεράσπιση της ελευθερίας του. Αν σιωπήσεις σημαίνει πως αποδέχεσαι τις αλυσίδες της σκλαβιάς σου.
Ενίσχυσε με την αγωνιστικότητα και την συμμετοχή σου το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα, την μοναδική πολιτική δύναμη που αποκαλύπτει την συμπαιγνία του πολιτικού κατεστημένου με τους εχθρούς της πατρίδος. Σήμερα έχεις επιλογή , έχεις ένα χώρο που σου προσφέρει νομική και πολιτική κάλυψη στην δίκαιη εναντίωση σου στον ενδοτισμό και στο ξεπούλημα της πατρίδος σου.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΛΥΣΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ-ΛΥΣΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ=ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΛΑ ΣΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ

Η πρόταση Αναστασιάδη για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με χαλαρή κεντρική κυβέρνηση και ισχυρές διοικήσεις στις συνιστώσες πολιτείες είναι τρισχειρότερη της πρότασης Χριστόφια, όπως αυτή διαμορφώθηκε με όλες τις υπέρμετρες παραχωρήσεις από την πλευρά μας. Πολλοί νομίζουν, καθώς αφήνει εντέχνως ο Δημοκρατικό Συναγερμός να διαρρέει , πως με την πρόταση Αναστασιάδη θα διασφαλίσουμε την διοίκηση των περιοχών που ελέγχει σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία, με κάποια ακόμα εδάφη που θα παραχωρήσει η λύση και σε περίπτωση κρίσης και διάρρηξης της ομοσπόνδου κυβερνήσεως θα έχουμε λιγότερες απώλειες από αυτές που είχαμε το 1974. Έτσι ο κ. Αναστασιάδης εμφανίζεται στους οπαδούς του ότι δουλεύει για την επανάκτηση κάποιων εκ των κατεχομένων εδαφών και παρουσιάζεται ως ο τελευταίος πατριώτης που απέμεινε σε αυτό τον τόπο.


Στην πραγματικότητα όμως μια ανίσχυρη κεντρική κυβέρνηση, αν ήθελε ποτέ εφαρμοστεί η ολέθρια «λύση», θα σήμαινε πλήρη αδυναμία ελέγχου της τουρκοκρατούμενης συνιστώσας πολιτείας και των συνόρων της. Με αυτό τον τρόπο θα συρρεύσουν χιλιάδες τούρκοι εκ Τουρκίας οι οποίοι και θα εγκατασταθούν, όχι μόνο στον βορρά αλλά σε ολόκληρη την Κύπρο. Έτσι ώστε την δεδομένη στιγμή που οι τούρκοι θα αποφασίσουν να τινάξουν στον αέρα την εύθραυστη, αδύναμη και χαλαρή κεντρική κυβέρνηση θα έχουν από πριν τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου. Ένα πράγμα δεν έχει καταλάβει το πολιτικό κατεστημένο του τόπου, πως το κυρίαρχο πρόβλημα είναι η κατάλυση της άμυνας μας και αδυναμία ελέγχου των συνόρων στην περιοχή που θα κυριαρχούν οι τούρκοι. Τούτο θα αφήσει ανοιχτές τις πύλες για τον εποικισμό ολόκληρης της Κύπρου από τους τούρκους.
Καμία αναφορά δεν κάνει επίσης ο κ. Αναστασιάδης στο ζήτημα του Διπλού Δημοψηφίσματος που θα αποτελέσει τη βάση αναγνώρισης δύο λαών που θα εξελιχθεί σε πλήρη εκτουρκισμό της Κύπρου. Η λύση Αναστασιάδη παρέχει τον απόλυτο έλεγχο των συνόρων της τουρκοκρατούμενης συνιστώσας πολιτείας στους τούρκους με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το συμπέρασμα που εξάγεται είναι πως σε κάθε περίπτωση είτε με χαλαρή κεντρική κυβέρνηση είτε με ισχυρή, η ομοσπονδία θα καταλήξει στον πλήρη εκτουρκισμό της Κύπρου, ειδικά εάν θεσμισθεί μέσα από δύο εκλογικά σώματα (διπλό δημοψήφισμα).
Μοναδική σωτηρία του Κυπριακού Ελληνισμού είναι η ενδυνάμωση της άμυνας μας μέσα από την αναβάθμιση του ενιαίου αμυντικού δόγματος σε ενιαίο στρατό Ελλάδος – Κύπρου, η απόσειση της πολιτικής του ενδοτισμού που εκφράζεται σήμερα μέσα από τις προτάσεις Χριστόφια και Αναστασιάδη και η επανατοποθέτηση του προβλήματος σε πρόβλημα Εισβολής-Κατοχής με μόνη λύση την Απελευθέρωση.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Παρασκευή 9 Απριλίου 2010

Ο ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΕΙ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ;

Η επικείμενη συνάντηση του αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ταγίπ Ερτογάν , γεννά ορισμένα ερωτήματα στα οποία οφείλουν οι κρατούντες να δώσουν επαρκείς απαντήσεις. Σύμφωνα με τη δήλωση του αρχιεπισκόπου «ο Τούρκος Πρωθυπουργός κακώς δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία δεν θέλει να έχει και συνάντηση με την Κυβέρνηση, εγώ δεν είμαι πολιτικός και κάτω από αυτό το πνεύμα με δέχεται και έτσι μπορώ να πω πιο εύκολα τις απόψεις και τις δικές μου και των άλλων» εμείς ερωτούμε : Η συνάντηση αυτή προσχεδιάστηκε από την κυβέρνηση ώστε να εγκαινιασθεί ένας παράπλευρος διπλωματικός δίαυλος επικοινωνίας με την Τουρκία ή αποτελεί αυθαίρετη ενέργεια του αρχιεπισκόπου με την οποία ευκαιριακώς συναινεί η κυβέρνηση και αξιοποιεί την περίπτωση προς ανταλλαγή μηνυμάτων με τον τούρκο πρωθυπουργό ;


Εάν συμβαίνει το πρώτο , σημαίνει πως ο πρόεδρος της δημοκρατίας καταργεί το συντεταγμένο κράτος της κυπριακής δημοκρατίας , τον θεσμό του υπουργείου εξωτερικών , αποδέχεται σιωπηρώς τις αιτιάσεις της Τουρκίας περί της μη αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας και εγκαινιάζει την παράπλευρη διπλωματία παραδίδοντας την στο ιερατείο της εκκλησίας . Το γεγονός αυτό εκτός του ότι παραβιάζει τη λαϊκή εντολή και κυριαρχία , πισωγυρίζει τον τόπο στην εποχή της τουρκικής σκλαβιάς όπου ο σκυφτός ραγιάς δεν είχε άλλη αντιπροσώπευση από την εκκλησία γιατί απλούστατα δεν είχε το μεγάλο και υπέροχο αξίωμα του ελεύθερου πολίτη.
Εάν συμβαίνει το δεύτερο , σημαίνει ότι ο πρόεδρος της δημοκρατίας δεν έχει επίγνωση των πράξεων του και των συνεπειών τους .
Η ηγεσία της πολιτείας και η ηγεσία της εκκλησίας εν χορώ υπερβάλλουσας ανευθυνότητας σύρουν την πατρίδα στον γκρεμό. Νέες παιδεύσεις και νέες υποχωρήσεις εξυφαίνονται πίσω από αυτή την φαινομενικά ακίνδυνη πράξη . Θα έπρεπε να γνωρίζει ο αρχιεπίσκοπος ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει το κράτος και να ασκήσει διπλωματία με τους κατακτητές της πατρίδος μας . Θα έπρεπε επίσης οι κρατούντες και συγκεκριμένα ο πρόεδρος της δημοκρατίας να γνωρίζει ότι δεν έχει το ελάχιστο δικαίωμα να παραχωρεί ρόλο διπλωματικό εκτός των οργάνων του κράτους .
Μωραίνει δυστυχώς η ηγεσία μας και ο λαός αγάλλεται υπό την σκέπη αυτής .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Πολλές φορές βρισκόμαστε ενώπιον της απορροίας κατά πόσον είναι δυνατόν ένας ηγέτης, ένας πολιτικός να προδώσει τον τόπο του, την πατρίδα του, τον λαό του. Η λέξη προδοσία είναι πολύ βαριά για να την αποδώσεις σε κάποιον χωρίς να έχεις αδιάσειστα στοιχεία της προδοτικής πράξης. Τι όμως εννοούμε με την λέξη προδοσία; Η μία περίπτωση είναι εκείνη του Εφιάλτη ή του Ιούδα. Ο πρώτος πρόδωσε την πατρίδα του και ο δεύτερος τον δάσκαλο του. Οι προδότες της ΕΟΚΑ εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία η οποία χαρακτηρίζεται από ιδιοτελή κίνητρα. Η δεύτερη κατηγορία αφορά τους ηγέτες και τους πολιτικούς. Κύριο χαρακτηριστικό αυτή της μορφής προδοσίας είναι η διολίσθηση και προσαρμογή με τα σχέδια των εχθρών της πατρίδος. Αυτή η πράξη της διολίσθησης συμβαίνει είτε επί χρήμασι , δηλαδή έχει ως κίνητρο το προσωπικό συμφέρον, είτε προσδιορίζεται από φατριαστικά ή ταξικά συμφέροντα. Το τρίτο είδος που είναι και το χειρότερο , η προδοσία γίνεται τρόπος ζωής. Αποτελεί επιλογή πολιτική να συντάσσεται κανείς με τα σχέδια του εχθρού. Η τέτοια προδοσία βαφτίζεται «πατριωτικός ρεαλισμός», «γραμμή εφικτού», «πολιτική διορατικότητα», «σώφρων συμβιβασμός», «ορθός ελιγμός», «ιστορική αναγκαιότητα» και άλλα παρόμοια.


Στην ιστορία μας παραδείγματα τέτοιας διολίσθησης προς τα σχέδια του εχθρού και δουλοπρεπούς προσαρμοστικότητας έχουμε ουκ ολίγα. Αρχίζοντας από τον Μηδισμό και τους Μηδίσαντες, περνούμε στο Γραικυλισμό και τους Γραικύλους, φτάνουμε στον Βυζαντινισμό και τους Βυζαντινίζοντες οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να αποβάλλουν ακόμα και την λέξη Έλλην. Συνεχίζουμε με τους Ραγιάδες και τον Ραγιαδισμό και το αισχρό εκείνο «σφάξε με αγά μου να αγιάσω». Καταλήγουμε στους τωρινούς ελεεινούς του ενδοτισμού και του εθελόδουλου «ρεαλισμού».
Συνήθως αυτά τα είδη προδοσίας δεν υπάρχουν ευδιάκριτα αλλά συγκοινωνούν μεταξύ τους. Ο Εφιάλτης συμβαίνει να είναι και λαοπρόβλητος ηγέτης, διορατικός και ρεαλιστής.
Σε κάθε εποχή εθνικής κατάπτωσης εμφανίζονται τέτοιου είδους ανθρωπάρια που ερμηνεύουν , ενσαρκώνουν και εφαρμόζουν την παρακμή του λαού τους. Οι προδότες αυτοί στηρίζονται πάνω στην ανοχή του λαού, γεννιούνται μέσα από το πνευματικό του επίπεδο, ενθρονίζονται μέσα από την πολιτική του κρίση. Κατά συνέπεια η προδοσία ως προσαρμοστικότητα και δουλοπρέπεια είναι μια ασθένεια του έθνους και του λαού. Όταν τα έθνη βρίσκονται σε ανάταση ψυχής και μαχητική έξαρση δεν μπορούν να ανεχθούν τέτοια σιχαμερά σκουλήκια να παριστάνουν τους ηγέτες του. Αν πρέπει λοιπόν να απαλλαχθούμε από το μίασμα της προδοσίας πρέπει να ανυψώσουμε αυτόν τον λαό στα ιδεώδη της πατρίδας, της φυλής , στα ιδεώδη της ρώμης και της ελευθερίας. Μόνο ο ιδεολογικός και πολιτικός αγώνας θεραπεύει τις νοσούσες κοινωνίες εάν δεν έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής τους και δεν βρίσκονται στο τελικό στάδιο του αφανισμού.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Πέμπτη 8 Απριλίου 2010

ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ

Το τουρκικό προξενείο στη Θράκη αφήνεται ανενόχλητο να ασκεί την πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής εντάσσεται η μεθοδευμένη προσπάθεια τουρκοποίησης των Πομάκων. Το ελληνικό κράτος στέκεται παγερά αδιάφορο σε όσα συντελούνται εκεί, ενώ οι Έλληνες Πομάκοι, αν και εγκαταλελειμμένοι από το ελληνικό κράτος, αντιστέκονται στις τουρκικές μεθοδεύσεις και ζητούν το αυτονόητο, να μαθαίνουν τα παιδιά τους την ελληνική γλώσσα και όχι την τουρκική.
Στο αίτημα αυτό των Πομάκων η κυρία Δραγώνα, η ειδικός γραμματέας του υπουργείου παιδείας και θρησκευμάτων, μασάει τα λόγια της, κάνει ότι δεν ακούει και δεν καταλαβαίνει. Ας μας πει η κυρία Δραγώνα ποίων τις εντολές ακολουθεί. Θέλουν να εκτουρκίσουν έναν καθαρά ελληνικό πληθυσμό γιατί απλά έτυχε να είναι μουσουλμάνοι το θρήσκευμα; Για πόσο καιρό επιτέλους θα παρατείνεται σε αυτό το έθνος η Βυζαντινή μικρόνοια και ο καλογερίστικος φανατισμός; Την Ελλάδα και τον Ελληνισμό δεν τον ανακάλυψε ο χριστιανισμός, υπήρχε πριν και πάνω από κάθε θρησκεία και θα υπάρχει όσο θα υπάρχει η ράτσα η ελληνική.


Επιτέλους τα κράτη του ελληνισμού πρέπει να αποκολληθούν από κάθε θρησκεία και να αποκτήσουν ένα καθαρά κοσμικό Ελληνικό χαρακτήρα, ουσία του οποίου θα είναι η ελευθερία της σκέψης και της δημιουργίας, που είναι η πεμπτουσία της ελληνικότητας μας. Στηρίζουμε τον αγώνα των αδελφών μας Ελλήνων Πομάκων και ενώνουμε την φωνή μας μαζί τους στο δίκαιο και εθνικό αίτημα τους να διδάσκονται την ελληνική γλώσσα και να τύχουν επιτέλους της προστασίας του ελληνικού κράτους που θα απωθήσει την βία που το τουρκικό προξενείο ασκεί στις ζωές τους.
Να εκδιωχθεί άμεσα το τουρκικό προξενείο από την ελληνική Θράκη και να γίνει πιο εμφανής στην περιοχή η αρωγή και η μέριμνα του ελληνικού κράτους. Καλούμε όλους τους έλληνες όπου κι αν βρίσκονται να στηρίξουν τους Πομάκους αδελφούς μας, Έλληνες μουσουλμάνους.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΑΛΑΤ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΧΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ

Η στήριξη του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Χριστόφια προς τον Ταλάτ στις εκλογές που διεξάγουν οι κατοχικές δυνάμεις, δηλώνει και υποδηλώνει κάποια πράγματα. Πρώτον ότι ο κ. Χριστόφιας αγνοεί ότι αντιπροσωπεύει την νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενεργεί ως σύντροφος και ομοϊδεάτης του Ταλάτ. Συγχύζει τους ρόλους του ο κ. Χριστόφιας και υποτιμά τον θεσμό του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεύτερον, ολόκληρη η προπαγάνδα περί «ψευδοκράτους», «ψευδοεκλογών» κλπ, που ασκήθηκε όλα αυτά τα χρόνια ως προμετωπίδα της διπλωματικής μας άμυνας, αυτοαναιρείται, γελοιοποιείται, εξευτελίζεται και καταρρέει.


Πως είναι δυνατόν ο νόμιμος πρόεδρος ενός κράτους να στηρίζει μια διαδικασία εκλογών εξ’ ορισμού παράνομη και ένα υποψήφιο πρόεδρο επίσης παράνομο και εντολοδόχο και συνεργάτη του τουρκικού στρατού; Έναν υποψήφιο ο οποίος κατέθεσε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, στις αρχές του 2010, προτάσεις που μετατρέπουν την Κύπρο σε επαρχία της Τουρκίας. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δείχνει με την στήριξη του στον Ταλάτ ότι θεωρεί την ισχύουσα νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας ως ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. Η υποστήριξη Ταλάτ ή και οποιουδήποτε άλλου εκ των τούρκων υποψηφίων, πρακτόρων του τουρκικού επεκτατισμού, είναι στην ουσία αναγνώριση του αξιώματος το οποίο διεκδικούν.
Η στήριξη Ταλάτ περιλαμβάνεται στην παράμετρο των διαδικασιών που οδηγούν στην «λύση». Η άμεση αυτή αναγνώριση του αξιώματος του κατοχικού ηγέτη θα συμπληρωθεί με το διπλό δημοψήφισμα που επίσης εντάσσεται στο πλαίσιο των διαδικασιών προς την «λύση».
Το συμπέρασμα είναι ότι αυτές οι διαδικασίες από μόνες τους δεσμεύουν και προκαθορίζουν το περιεχόμενο της συζητούμενης «λύσης». Συμβαίνουν μάλιστα με απερίγραπτη κρυψίνοια και υπουλότητα που αποσκοπούν να αποκοιμίσουν τον λαό και να τον εγκλωβίσουν στα τετελεσμένα των διαδικασιών. Δυστυχώς όμως ο κ. Χριστόφιας ενεργεί με την στήριξη ολόκληρου του πολιτικού κατεστημένου. Μακάρι να μην έρθει ποτέ η μέρα εκείνη που ο Ελληνισμός της Κύπρου θα θρηνήσει από τις ολέθριες επιλογές των κρατούντων.
Μετά την τουρκική εισβολή, ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν μπόρεσε να παράξει μια καθαρή εθνική πολιτική βούληση. Τουναντίον παρήγαγε ένα διεφθαρμένο, σάπιο και άρρωστο κατεστημένο. Μέσα από τις δομές και πρακτικές των υπαρχόντων κομμάτων, πολεμήθηκε και απομονώθηκε οποιαδήποτε υγιής πολιτική έκφραση. Σήμερα μοναδική πολιτική φωνή που εναντιώνεται σε αυτή την παρακμή είναι η φωνή του Εθνικιστικού Δημοκρατικού Κόμματος ( ΕΔΗΚ ). Αύτη την φορά δεν θα υπάρχει δικαιολογία της μη ύπαρξης επιλογής, για όλους εκείνους που διαφωνούσαν με το κατεστημένο αλλά δεν είχαν πολιτική φωνή. Οφείλουν να στηρίξουν και να δυναμώσουν ένα κόμμα που να εκφράζει τα εθνικά και λαϊκά δίκαια, μέσα από μία οργάνωση που εξασφαλίζει την ιδεολογική και πολιτική αυτονομία των λαϊκών και εθνικών δυνάμεων της Κύπρου.
Έλληνα της Κύπρου, το Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα ( ΕΔΗΚ ) είναι ο χώρος σου, το οχυρό σου, το όργανο μάχης ενάντια στους εχθρούς σου. Στήριξε το και ενδυνάμωσε το με την παρουσία σου και την δράση σου. Μόνο μέσα από αυτό το κόμμα θα αντισταθούμε στις μεθοδεύσεις των κατακτητών και των προσκυνημένων. Στέλνουμε το μήνυμα προς τον Πρόεδρο Χριστόφια πως οι δυνάμεις του έθνους δεν έχουν καμφθεί. Επαγρυπνούν στις πολεμίστρες, πανέτοιμες για την υπεράσπιση της ελληνικότητας της Κύπρου.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ( ΕΔΗΚ )
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ


Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΟΡΟΥ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών κ. Δημήτρη Δρούτσα περί αποδοχής του όρου «Βόρεια Μακεδονία» ως εθνολογικού προσδιορισμού, εάν τελικά υλοποιηθεί θα αποτελέσει αιτία δυσεπίλυτων προβλημάτων στα βόρια σύνορα μας. Είναι γνωστό ότι η ονομασία των Σκοπίων με οιανδήποτε λέξη που να περιέχει τον όρο «Μακεδονία» θα επικυρώσει από πλευράς δικής μας την επεκτατική προπαγάνδα των Σκοπιανών, που ήδη ασκείται στα σχολεία , στο στρατό και στην εξωτερική πολιτική τους. Είναι ολοφάνερο πως η αποδοχή του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων αποτελεί ευθυγράμμιση με την Αμερικανό-σιωνιστική γραμμή. Πιθανόν το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος , η ολιγαρχία των γνωστών οικογενειών, να επωφεληθεί από μια τέτοια υποχώρηση, ο Ελληνικός λαός όμως και το έθνος ολόκληρο θα ζημιώσει σε βάθος χρόνου.

Μοναδική άμυνα του έθνους είναι να μην αποδεχτεί την υποχώρηση της κυβερνήσεως Παπανδρέου σε αυτό το θέμα. Να τολμήσει να εναντιωθεί και να απαιτήσει εθνοπρεπή στάση ενάντια στην απειλή των Σκοπίων. Πρέπει να καταλάβουν οι Σκοπιανοί , με την όλη συμπεριφορά μας, ότι οι παράλογες αξιώσεις τους θα προσκρούσουν πάνω στην σθεναρή αποφασιστικότητα του Ελληνικού έθνους να προστατέψει τα εδάφη του και την ιστορία του. Μια αποφασιστικότητα που δεν θα αποκλείσει την ένοπλη ρήξη με τους παραχαράκτες της Ελληνικής ιστορίας.
Η αποδοχή του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία των Σκοπίων είναι Εθνική Προδοσία. Οι όπου γης Έλληνες έχουν ιερό καθήκον να αποτρέψουν τους κατάπτυστους εθνοπροδότες από το ανόσιο έργο της υποχώρησης στον Σκοπιανό παραλογισμό.
Όταν οι κυβερνώντες συρρικνώνουν με τις πράξεις τους την εθνική μας κυριαρχία, προσβάλλουν και αναιρούν την ιστορία μας και τους εθνικούς αγώνες, τότε λαός και στρατός έχουν υποχρέωση να αντιδράσουν και να επιβάλλουν την εθνική αλήθεια και νομιμότητα συνθλίβοντας τους κάθε λογής παραχαράκτες της.
Κάθε μορφή αντίστασης στην προδοσία είναι ιερή.
Η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

Ο ΤΑΛΑΤ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ

Υποτίθεται ότι οι συνομιλίες που διεξάγει ο πρόεδρος της δημοκρατίας με τον αντιπρόσωπο του τουρκικού στρατού τίθενται κάτω από το αξίωμα «τίποτε δεν θεωρείται συμφωνημένο εάν δεν συμφωνηθούν όλα». Η αρχή αυτή αποδεικνύεται στη πράξη άνευ ισχύος. Λέγεται μόνο για εξαπάτηση της κοινής γνώμης του Κυπριακού Ελληνισμού. Αν κρίνουμε και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Ταλάτ, όλα όσα διαμείβονται μεταξύ των διαπραγματευομένων εκλαμβάνονται από την τουρκική πλευρά ως θέσεις και αρχές απαράβατες. Πολλές μάλιστα από αυτές τις θέσεις τυγχάνουν από την άλλη πλευρά αξιοποίησης στην Ευρωπαϊκή και Διεθνή πολιτική σκακιέρα. Μία από αυτές τις θέσεις είναι η πρόταση της δικής μας πλευράς περί δικαιώματος σύναψης εμπορικών σχέσεων από το κάθε συνιστών κρατίδιο. Οι τούρκοι θεωρώντας το αυτό ως δεδομένο, το πέρασαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το βρίσκουμε τώρα μπροστά μας στις προτάσεις και μεθοδεύσεις του κ. Φούλε. Ας μην πετροβολούμε λοιπόν την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι κινεί εναντίων μας θυελλώδεις ανέμους, διότι εμείς σπείραμε αυτούς τους ανέμους και θα έπρεπε να αναμένουμε ότι θα εξελιχθούν σε θύελλες.

Ορισμένοι εκ των ευρωπαίων αναπτύσσουν κάποιες ιδέες τις οποίες εμείς οι ίδιοι καταθέσαμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, εάν δεν είναι με δική μας παρότρυνση που γίνονται στα πλαίσια μιας μυστικής διευθέτησης των πραγμάτων. Τα δικά μας λάθη αναπαράγουν οι ευρωπαίοι, όπως για παράδειγμα την αναγνώριση της λεγόμενης επιτροπής αποζημιώσεων από το ΕΔΑΔ, συνέπεια της δικής μας προσφυγής στα όργανα των κατακτητών.
Την δίκη μας ανικανότητα πρέπει να ανιχνεύουμε πίσω από αυτές τις πράξεις και όχι σενάρια συνομωσίας εναντίον μας. Να αντισταθούμε στην υφέρπουσα προπαγάνδα που το πολιτικό κατεστημένο καλλιεργεί εναντίον της Ευρώπης, προκειμένου να στηρίξει την αγγλόδουλη και αγγλοσιωνιστική πολιτική του.
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι οι προτάσεις μας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων διαμορφώνουν πολιτικές κατευθύνσεις. Η μυστικότητα που συνοδεύει την κατάθεση αυτών των προτάσεων συνιστά επίσης πράξη αυτονόμησης του διαπραγματευτή από την λαϊκή θέληση η οποία τελεί σε πλήρη άγνοια των πεπραγμένων. Μαθαίνουμε τελικά τι λέγονται και τι συμφωνούνται από τους κατακτητές της γης μας και τις προεκλογικές τους δηλώσεις. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η κυβέρνηση Χριστόφια είναι επικίνδυνη για τον τόπο, τόσο ως προς τις διαδικασίες που ακολουθεί όσο και ως προς τις προτάσεις που καταθέτει.
Να σταματήσουν άμεσα οι συνομιλίες με τους κατακτητές.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ( ΕΔΗΚ )
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

Αναφερθήκαμε στο χθεσινό μας άρθρο στα δύο σχέδια τα οποία ευρίσκονται ήδη εν εξελίξει . Οι εχθροί μας προσπαθούν να επιβάλλουν είτε το ένα είτε το άλλο. Καίρια επισήμανση είναι επίσης το γεγονός πως οι κρατούντες ευρίσκονται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα εξυφαινόμενα σχέδια των εχθρών του έθνους. Το πολιτικό κατεστημένο και της Ελλάδος και της Κύπρου δεν εμπνέει πια καμιά ελπίδα. Είναι μεγάλο λάθος να πιστώσουμε σε αυτούς έστω και τον ελάχιστο πατριωτισμό, έστω και την ελάχιστη θέληση αντίστασης στην επερχόμενη σκλαβιά. Οφείλουμε να τους αντιμετωπίσουμε ως εκφραστές του επαίσχυντου και κατάπτυστου ραγιαδισμού. Ο πολιτικός κόσμος, η πλουτοκρατία, η εκκλησία, ένας απέραντος εσμός υψηλόμισθων υπαλλήλων που υπηρετεί αυτές τις τάξεις και φατρίες στέκεται αντιμέτωπος σε μια λαϊκή δύναμη που στερείται κάθε ίχνους πνευματικής ανεξαρτησίας, υποταγμένης στα σοφίσματα και ιδεολογήματα των αφεντικών της. Οι πραγματικές αντιστάσεις σε αυτή την τυραννία είναι ελάχιστες, τα περιθώρια δράσης επίσης περιορισμένα.


Δεν είναι τούτος ο καιρός των «μεγάλων ηγετών» που τίθενται επικεφαλής μαζικών ρευμάτων αλλά είναι ο καιρός των λαϊκών οργανώσεων που η δράση τους προσδιορίζεται από την γνώση των πραγμάτων, την πίστη στις αξίες του έθνους και την μαχητικότητα. Τα αποτελέσματα αυτής της δράσης δεν μπορεί να είναι θεαματικά και άμεσα, αλλά καρποφόρα σε βάθος χρόνου και ύστερα από σκληρή δουλειά και αφοσίωση στον αγώνα. Σ’ αυτούς τους άγονους καιρούς πρέπει να μάθουμε να αρκούμαστε στα λίγα και να αξιοποιούμε στο έπακρο τις δυνάμεις που διαθέτουμε, έχοντας ένα μόνο πράγμα υπ’ όψιν μας : να διατηρούμε σε όλες τις συνθήκες αλώβητη την ιδεολογική μας ταυτότητα. Αν η ομάδα δράσης χάσει την ιδεολογική της συνοχή θα απορροφηθεί αυτόματα από το σύστημα της παρακμής.
Αυτά είναι τα ελάχιστα περιθώρια που έχουμε να δράσουμε. Αδιάκοπη ιδεολογική μάχη, αδιάκοπη οργανωτική δουλειά. Εάν έχουμε επαρκώς αυτά τα δύο τότε μπορούμε να επιχειρήσουμε το άνοιγμα προς τον λαό με δύο κατευθύνσεις: Πρώτον να τον αφυπνίσουμε από τον λήθαργο του περιγράφοντας του τα πράγματα ως έχουν και αναπτύσσοντας του τις ευέλπιδες προοπτικές μιας εθνικής κατεύθυνσης και δεύτερον να τον εντάξουμε στις δομές της πολιτικής μας οργάνωσης. Αυτά μπορούν να συμβούν μόνο μέσα στο στάδιο του πολιτικού αγώνα που αποσκοπεί στην συμμετοχή στην εξουσία. Ο εκλογικός αγώνας όσο κι αν είναι δύσκολος, δεδομένου του κλειστού κυκλώματος του εξουσιασμού, παραμένει όμως ο μοναδικός δρόμος και η μοναδική ευκαιρία επέκτασης των ιδεών και της θέλησης της ισχυρής εθνικιστικής μας οργάνωσης προς την μεγάλη μάζα του λαού. Η αποχή από το στάδιο τούτο οδηγεί σε μια καταστροφική εσωστρέφεια και απομόνωση.
Ουσία της εθνικιστικής δράσης είναι μια βαθιά πίστη στην δύναμη του λαού που δεν έσβησε ποτέ, δεν χάθηκε ποτέ ούτε και κάτω από τα πιο πυκνά σκοτάδια της σκλαβιάς. Ο λαός κρατά μέσα του την φλόγα και την ελπίδα της εθνικής αναγέννησης. Η επικοινωνία με την δύναμη του λαού θα είναι και δική μας δύναμη. Αυτή η επικοινωνιακή σχέση είναι ένας αδιάκοπος και ανυποχώρητος πόλεμος ενάντια στο ψέμα και τα είδωλα που το κατεστημένο επέβαλλε στην λαϊκή συνείδηση. Σε αυτόν τον πόλεμο η ιδεολογία μας θα σφυρηλατηθεί και θα περάσει από την θεωρητική αδράνεια στην πολιτική δράση.
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

ΤΑ ΔΥΟ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΕΧΘΡΩΝ ΜΑΣ

Εδώ και ενάμισι χρόνο διεξάγονται συνομιλίες μεταξύ του προέδρου της κυπριακής δημοκρατίας και του αντιπροσώπου των κατοχικών δυνάμεων με σκοπό την επίτευξη κάποιας συμφωνίας που θα δοθεί στον λαό προς έγκριση ή απόρριψη του , μέσα από διπλό δημοψήφισμα . Εμείς ως Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα εκφράσαμε την αντίθεση μας όχι μόνο προς το περιεχόμενο της επιδιωκόμενης λύσης που περιέχεται στην ορολογία της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας , αλλά και προς αυτές τούτες τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες αναιρείται η νομική και ιστορική πραγματικότητα και παγιδεύεται το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού. Κύριες παράμετροι αυτής της διαδικασίας είναι πρώτον οι λεγόμενες συνομιλίες μεταξύ των «δυο κοινοτήτων» και δεύτερο το διπλό δημοψήφισμα.


Οι μεν συνομιλίες απάλλαξαν την Τουρκία από την ευθύνη της εισβολής και κατοχής και την μετέτρεψαν σε παρατηρητή , το δε διπλό δημοψήφισμα θα είναι ο τάφος του κυπριακού ελληνισμού γιατί θα νομιμοποιήσει δύο εκλογικά σώματα , δηλαδή δύο λαούς εκ των οποίων θα πηγάζει η κυριαρχία και η νομιμότητα του νέου κράτους . Αυτή τούτη η πράξη του διπλού δημοψηφίσματος θα είναι ο θάνατος της κυπριακής δημοκρατίας και του ενιαίου εκλογικού σώματος που είναι ο κυπριακός λαός . Το πολιτικό κατεστημένο όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων που ευρίσκονται στη βουλή , γνωρίζει λεπτομερώς τις συνέπειες αυτών των διαδικασιών και εργάζεται για την περάτωση τους χωρίς κανένα δισταγμό .
Όμως αν κάτι δεν τους πάει καλά , αν ο λαός πληροφορηθεί τι κρύβει αυτό το σχέδιο και αρνηθεί την συγκατάθεση του τότε θα αφήσουν το εν εξελίξει δεύτερο, εναλλακτικό σχέδιο να οδηγηθεί στην ολοκλήρωση του . Οι μυστικές δημοσκοπήσεις, ας σημειωθεί, που διεξάγονται σχεδόν καθημερινά δείχνουν στο κατεστημένο ποίες είναι οι προθέσεις του λαού και προσαρμόζονται καταλλήλως .
Το δεύτερο, εναλλακτικό σχέδιο έχει το πλεονέκτημα της σταδιακής εφαρμογής χωρίς την διαμεσολάβηση είτε ενιαίου είτε διπλού δημοψηφίσματος , χωρίς δηλαδή την έγκριση του λαού. Αυτό το δεύτερο σχέδιο διαγράφεται από τα γιγνόμενα στον περίγυρο των συνομιλιών , στο περίγυρο του πρώτου σχεδίου .
Το περιεχόμενο του δεύτερου σχεδίου διαγράφεται με, αποσπασματικές και φαινομενικά ασύνδετες στη παρούσα φάση , τάσεις και κατευθύνσεις .Αυτές οι τάσεις μπορούν να περιγραφούν και είναι για την ώρα οι εξής :
1. Ταϊβανοποίηση των κατεχομένων , μέσω διάνοιξης απευθείας εμπορικών σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Τρίτες χώρες .
2. Επιστροφή της νεκρής πόλης της Αμμοχώστου και διάσπαση της ενότητας του προσφυγικού κόσμου.
3. Διάνοιξη «αγαθών σχέσεων» των τούρκων κατακτητών με την εκκλησία που θα αποτελέσει και την σοβαρότερη υπονόμευση κάθε διεκδίκησης.
4. Επιστροφή κάποιων «οικοπέδων» που βρίσκονται υπό την κατοχή των αγγλικών βάσεων .
5. Μερική επιστροφή ελλήνων στο εγκλωβισμένο Ριζοκάρπασο .
6. Εκατέρωθεν μείωση ή και μετατόπιση στρατευμάτων προς διαπλάτυνση της νεκρής ζώνης .
Αυτές οι τάσεις διαγράφονται για την ώρα. Δεν αποκλείεται να δούμε και άλλες πολλές αλλαγές. Θα πρόκειται στην ουσία περί μιας σταδιακής εφαρμογής του σχεδίου Ανάν μέσα από πράξεις και κινήσεις που θα εγκρίνει και επιβάλει η Βουλή χωρίς την λαϊκή έγκριση του δημοψηφίσματος .
Το δεύτερο σχέδιο που είναι εξίσου επικίνδυνο με το πρώτο , απαιτεί μεγάλη προσοχή στην αντιμετώπιση του . Το κατεστημένο γνωρίζει πως η μοναδική δύναμη αντίστασης είναι οι εθνικιστές . Κατά συνέπεια η κίνηση προς υπονόμευση του εθνικισμού είναι σίγουρη. Θα προσπαθήσουν να μας πλήξουν με προβοκατόρικές ενέργειες και με προσπάθειες διείσδυσης διαλυτικών στοιχείων ανάμεσα μας , ώστε να επέλθει σύγχυση και χάος στις ιδέες μας και αποπροσανατολισμός στην πολιτική μας πλοήγηση .
Απαιτείται ενότητα , πειθαρχία και επαγρύπνηση .
Τα σχέδια των εχθρών δεν θα περάσουν .
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ( ΕΔΗΚ )
ΤΟΜΕΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

OΙ ΗΡΩΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ '55-'59

Ο αγώνας της ΕΟΚΑ είναι απο τα σημαντικότερα επαναστατικά εθνικά κινήματα που έχει να επιδείξει το γένος καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας και το τελευταίο Εθνικό κι Επαναστατικό Κίνημα στο Πανελλήνιο. Είναι η στιγμή που οι σκλάβοι της Κύπρου σπάνε τα δεσμά της δουλείας ζητώντας μέσα απο ένα τίμιο αγώνα την Ελευθερία τους και την Εθνική τους ολοκλήρωση – τίποτα λιγότερο δηλαδή από την ΕΝΩΣΗ με την μάνα Ελλάδα.

Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο πως μια χούφτα άνθρωποι αποφάσισαν να αντισταθούν και εν τέλει, κατόρθωσαν να επικρατήσουν πάνω σε μια αυτοκρατορία. Μοναδικό τους όπλο υπήρξε η ακατάπαυστη αγάπη που έτρεφαν για την Πατρίδα και την Ελευθερία. Άνδρες, γυναίκες, γέροι, παιδιά, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, ενώθηκαν και αγωνίστηκαν μέχρι τέλους. Σ’ αυτό το σημείο ακολουθεί πολύ επιγραμματικά το χρονικό του Εθνικο-Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ.

Ο αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α δεν ήρθε σε τυχαία χρονική περίοδο. Τα γεγονότα από μόνα τους οδηγούσαν σ’ αυτή την εξέλιξη. Τα Οκτωβριανά το 1931, και το Ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 ήταν μικρά σημάδια για το τι θα ακολουθούσε, διότι οι (τότε) Έλληνες δεν περιεβάλλονταν από κανένα ίχνος συμβιβασμού, από κανένα ίχνος καλοπέρασης και “βολέματος”. Έτσι δεν άργησε και το μαζικό – ένοπλο ξέσπασμα του Ελληνικού πληθυσμού της ελληνικής μας νήσου.

Έτσι, λοιπόν, το πρωινό της 1η Απριλίου του 1955 δεν ήταν το ίδιο με όλα τα άλλα. Το μέλλον του νησιού, των ηρωικών αγωνιστών και γενικότερα της ιστορίας της μαρτυρικής μεγαλονήσου, διαγραφόταν λαμπρό, με επίχρυσα γράμματα, δίπλα από όλα τα άλλα θαυμαστά γεγονότα ολάκερης της Ελληνικής μας ιστορίας. Η Κύπρος ξύπνησε κάτω απο το ξέσπασμα εκρήξεων σε όλες τις πόλεις, οι προκηρύξεις ήταν ήδη φανερές στα μάτια όλων, φυλλάδια είχαν γεμίσει τους δρόμους και τις πλατείες από το πιο μικρό χωρίο μέχρι και το πιο κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας, ενώ ταυτόχρονα μαθητές, μέλοι της Α.Ν.Ε., νέοι, νέες και γέροι ξεχήθηκαν στους δρόμους κρατώντας γαλανόλευκες σημαίες και με απαράμιλλο δέος διακύρητταν την επιθυμία τους και την απαίτηση τους για ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΕΝΩΣΗ. Μια επιθυμία απόλυτα φυσιολογική για όλους τους ανθρώπους πάνω στον πλανήτη που επιζητούν το αναφαίρετο δικαίωμά τους για να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον του τόπου τους. Από αυτό το σημείο και μετά, η Κύπρος ξεκίνησε σιγά σιγά να γράφει με ολόχρυσα γράμματα την ιστορία του Εθνικοαπελευθερωτικού της Αγώνα, μέσα στο μεγάλο διαμαντένιο τόμο, όπου ήταν γραμμένα τα γεγονότα για τις Θερμοπύλες και τις Πλαταιές, για τον Αχιλλέα, τον Περικλή και τον Θεμιστοκλή, για την μάχη του Ανδρούτσου στο Χάνι της Γραβιάς και για όλες τις νικηφόρες μάχες των Ελλήνων επί των κατακτητών. Τα αμούστακα παλικάρια θα υπογράφονταν ως οι αυριανοί Λεωνίδες και υπερασπιστές της πατρίδος μας.


“Των αθανάτων το κρασί,
το βρετε ‘σείς και πίνετε.
Ζωή για εσάς ο θάνατος
κι ΑΘΑΝΑΤΟΙ θα μείνετε”

ΕΘΝΙΚΗ ΦΩΝΗ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΩΝ ΝΕΩΝ (Ε.Φ.Ε.Ν.)