Η αναφορά του Αμερικανού υπουργού εξωτερικών Τζον Κέρι στο κυπριακό μετά τις συναντήσεις που είχε με τον πρόεδρο της δημοκρατίας και τον εκπρόσωπο της βίας και της κατοχής, εστιάζει στα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την λύση. Είπε μάλιστα πως υπάρχει “απτή πρόοδος” στις συνομιλίες.
Πάνω στην ίδια γραμμή βαδίζει και η λεγόμενη ελληνοκυπριακή πλευρά, δηλαδή στα ωφελήματα που θα προκύψουν από την λύση.
Καμιά αναφορά δεν γίνεται και ούτε διεκδικείται το θεμελιώδες δικαίωμα της αυτοθέσμισης - αυτοδιάθεσης επί του οποίου μπορεί να στηριχθεί και μόνο η λύση του προβλήματος που δημιούργησε η στέρηση αυτού του δικαιώματος και στην συνέχεια επιδείνωσε η εισβολή και κατοχή.
Ακόμα και όσοι διατυμπανίζουν το πέρασμα σε μια διεκδικητική πολιτική δεν τολμούν να αναφερθούν στην αυτοθέσμιση - αυτοδιάθεση. Οπότε η διεκδικητική πολιτική τους είναι κενό σύνθημα.
Η απόδοση πλήρους κυριαρχίας και πραγματικής ανεξαρτησίας στην κυπριακή δημοκρατία περνά μέσα από την άσκηση του δικαιώματος της αυτοθέσμισης και αυτοδιάθεσης.
Κάθε πρόταση ή λύση ή συμφωνία που αναιρεί αυτήν την αρχή αναιρεί το αυτεξούσιο και την ελευθερία του λαού να αποφασίζει για την ρύθμιση των εσωτερικών του σχέσεων και την επιλογή των φίλων και συμμάχων του.
Την ευθύνη για την αποσιώπηση του δικαιώματος της αυτοθέσμισης - αυτοδιάθεσης φέρει πρώτα και κύρια η κυβερνώσα αργυρώνητη ολιγαρχία που από το 1960 και εντεύθεν στιλβώνει τις αλυσίδες τις πατρίδος.
Ευθύνη φέρει επίσης και ο λαός που συμπεριφέρεται ως ραγιάς.
Όμως ούτε η προδοσία ούτε ο ραγιαδισμός δύνανται να εξαλείψουν το δικαίωμα της αυτοθέσμισης και αυτοδιάθεσης διότι τούτο είναι σύμφυτο με την ελευθερία των λαών και ως εκ τούτου νομιμοποιείται κάθε δράση που αποσκοπεί στην εδραίωση αυτού του δικαιώματος, ως δράση ιερή που πραγματώνει την ύπατη αξία της ελευθερίας.
Η διεκδίκηση της αυτοθέσμισης - αυτοδιάθεσης είναι επαναστατικό δικαίωμα και καθήκον κάθε πολίτη και κάθε ελεύθερου ανθρώπου κόντρα σε όλες τις τυραννίες.
Λουκάς Σταύρου