Τιμούμε σήμερα την
επέτειο της έναρξης του εθνικοαπελευθερωτικού
αγώνα της ΕΟΚΑ και υποκλινόμαστε στους
ήρωες που έδωσαν την ζωή τους για την
ελευθερία και την ένωση της Κύπρου με
την Ελλάδα.
Τιμούμε επίσης την
γενιά εκείνη των Ελλήνων Κυπρίων και
ιδιαίτερα την άλκιμο νεολαία που
συμπαραστάθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ με
ορμή και ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία,
παρέχοντας κάθε δυνατή βοήθεια στους
αγωνιστές.
Τιμούμε επίσης τον
αρχηγό Γεώργιο Γρίβα - Διγενή που
καθοδήγησε τον αγώνα νικηφόρα ενάντια
σε 40.000 πάνοπλο αγγλικό στρατό.
Ο αγώνας της ΕΟΚΑ υπήρξε
η ένοπλη συνέχεια του δημοψηφίσματος
του 1950 που εξέφρασε τον μακραίωνο πόθο
της ενώσεως στη βάση του δικαίου της
αυτοδιάθεσης.
Θυμόμαστε όμως σήμερα
και τις μελανές σελίδες της εποχής
εκείνης .
Την άρνηση της ηγεσίας
του ΑΚΕΛ να στηρίξει τον αγώνα , καθ,
υπαγόρευση της Μόσχας.
Την σύμπραξη των
“τουρκοκυπρίων” με τους άγγλους
κατακτητές και την βίαιη και αιματηρή
σύγκρουση τους με τον αγωνιζόμενο
ελληνισμό υπό τις διαταγές των πρακτόρων
της Τουρκίας.
Τους προδότες που
κατέδιδαν τους αγωνιστές κατόπιν σχεδίου
εξόντωσης των κεφαλών του αγώνα.
Τον Μιχάλη Μούσκο που
στη κορυφή της εθναρχεύουσας εκκλησίας
και με την συναίνεση της ρυπαρής
ολιγαρχίας – πλουτοκρατίας που ορθώθηκε
με την εύνοια των κατακτητών, πρόδωσε
τον αγώνα και υπέγραψε τις συνθήκες της
ντροπής και της συνέχισης της υποτέλειας
και της αποικιοκρατίας με άλλα μέσα.
Θυμόμαστε σήμερα τον
μισητό θυρεό της Βρετανίας που κοσμεί
το προεδρικό μέγαρο των μειοδοτών που
απεργάζονται την διάλυση της κυπριακής
δημοκρατίας και την μετεξέλιξη του
πρώτου Ζυριχικού κατακτητικού συντάγματος
σε ένα δεύτερο κατακτητικό σύνταγμα
που θα κατοχυρώνει τους πολιτικούς
στόχους της τουρκικής εισβολής και θα
εκθέτει την Κύπρο στην επιρροή της
Τουρκίας και στον ολοκληρωτικό εκτουρκισμό
της.
Βλέπουμε σήμερα μετά
βδελυγμίας τους αγγλόδουλους και
τουρκοπροσκυνημένους ηγετίσκους να
καταθέτουν στεφάνια στους τάφους των
ηρώων και να χειροκροτούνται από ένα
όχλο σιχαμερό και γλοιώδη που τους
στηρίζει σε όλα τα εγκλήματα και τις
προδοσίες τους.
60 χρόνια μετά την ένδοξη
1η του Απρίλη του 1955 διαπιστώνουμε πως
ο μόνος δρόμος που απομένει για την
σωτηρία του ελληνισμού της Κύπρου είναι
εκείνος που εγκαινίασε η ΕΟΚΑ , ο δρόμος
της αυτοδιάθεσης και του αγώνα για
απελευθέρωση από τους προδότες ολιγάρχες
, τους Τούρκους και τους Άγγλους κατακτητές
που διατηρούν ακόμα αγγλικά κατοχικά
στρατεύματα στο νησί.
Έλληνες της Κύπρου ,
όσοι απομείνατε πιστοί στο όραμα της
απελευθέρωσης και της ένωσης , μόνο μια
δύναμη μπορεί να κινήσει τις ψυχές στον
αγώνα. Η δύναμη του άσπονδου μίσους κατά
των προδοτών και των κατακτητών.
Η Ελλάς ή στάχτη.
Ζήτω η ΕΟΚΑ.
Τομέας ιδεολογικού
πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό
Κόμμα – ΕΔΗΚ