Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Η Τουρκία βαδίζει πάνω στις υποχωρήσεις των προδοτών

Η επιθετική ενέργεια της Τουρκίας στην ΑΟΖ της κυπριακής Δημοκρατίας έχει ως πρωταρχικό στόχο την ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ του φυσικού πλούτου της ΑΟΖ πριν από την όποια τελική λύση στο κυπριακό.
Η απαίτηση αυτή των τούρκων , που εμφανίζονται διεθνώς ως προστάτες της “τουρκοκυπριακής” κοινότητας - όπως αυτή ορίσθηκε από το κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης το οποίο ουδέποτε αμφισβητήσαμε επίσημα- προκύπτει και από τις παραχωρήσεις προς την εν λόγω κοινότητα που την αναβάθμισαν σε λαό και συνιστώσα οντότητα μιας επιδιωκόμενης λύσης που θα καταλύει ή μετεξελίσσει την παρούσα μορφή της κυπριακής δημοκρατίας.

Το γεγονός ότι τους αποδεχθήκαμε ως κοινότητα με δικαιώματα ποσοστοτικής συμμετοχής στο δημόσιο ( καταργώντας την αρχή του πολίτη και της ισονομίας μεταξύ πολιτών ) , το γεγονός ότι παραχωρήσαμε από το 1977 το δικαίωμα αυτόνομης “τουρκοκυπριακής” ζώνης ( δες συμφωνία κορυφής Μούσκου – Ντενκτάς ) , το γεγονός ότι τους αναβαθμίσαμε σε αυτόνομο και αυτοτελές εκλογικό σώμα το 2004 ( δες δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν ) , όλα αυτά παγιώνουν μια κατάσταση εκ της οποίας πολλαπλάσια δεινά ακολουθούν.
Συνεπώς η Τουρκία βαδίζει πάνω στα λάθη και τις προδοσίες των δικών μας ηγετών και κερδίζει έδαφος διεθνώς σε κάθε της στοχευμένη ενέργεια , όπως συμβαίνει και με την εν εξελίξει εισβολή στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Το συμπέρασμα είναι πως αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τον τουρκικό επεκτατισμό θα πρέπει να βρούμε τρόπους να αποδομήσουμε διεθνώς το οικοδόμημα που όρθωσε η τουρκική βία αφενός και αφετέρου η ντόπια μειοδοσία.
Να αποδομήσουμε το σύνταγμα της Ζυρίχης στο όνομα της δημοκρατίας , της ισοπολιτείας και της αυτοδιάθεσης. ( απόρριψη της αρχής των κοινοτήτων )
Να αποδομήσουμε τις προδοτικές συμφωνίες Μούσκου που παραχωρούν κυρίαρχη ζώνη στους κατακτητές. (απόρριψη της διζωνικότητας )
Να αποδομήσουμε στη συνέχεια την ομοσπονδία που προέκυψε ως συμπλήρωμα της δικοινοτικότητας και της διζωνοκότητας.
Όμως για να γίνει αυτό που προτείνουμε εμείς οι εθνικοκοινωνιστές του ΕΔΗΚ πρέπει να υπάρχει λαός που θέλει ελευθερία και όχι ραγιάδες που προσκυνούν τους προδότες και σέρνονται σαν σκουλήκια μπροστά στους κατακτητές.
Πρέπει να υπάρξουν πραγματικοί αγωνιστές που να μισήσουν από τα βάθη της ψυχής τους , τους προδότες ως να σκότωσαν τους γονείς και τα παιδιά τους , και να δουλέψουν με πάθος , με φανατισμό , με ανυποχώρητη θέληση , με ακάματην ενέργεια , μέχρι να καθαρίσουν την πατρίδα από την δυσώδη παρουσία τους.
Αν γλυτώσουμε από το χτικιό των προδοτών τότε μόνο θα μπορέσουμε να πολεμήσουμε τον κατακτητή σε όλα τα πεδία της σύγκρουσης και η νίκη θα είναι βεβαία.
Φωτιά και τσεκούρι στους προδότες και τους κατακτητές.

Τομέας ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ