Κάποιοι μας ρωτάνε ,
πως είναι δυνατό ένα κόμμα εθνικιστικό
να είναι και δημοκρατικό;
Πρώτα από όλα το
εθνικιστικό δηλώνει γνώση της εθνικής
μας ταυτότητας και πολιτική βούληση
που εκπηγάζει από αυτή την ταυτότητα.
Θεωρούμε δηλαδή πως η
πεμπτουσία της πολιτικής είναι η
υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας και
της εθνικής κυριαρχίας πρωτίστως σε
πνευματικό επίπεδο και εν συνεχεία σε
επίπεδο εδαφικής επικράτειας .
Διότι ένα έθνος που δεν
έχει κυριαρχία και αυτονομία πνευματική
τότε ακόμα και αν ελέγχει την γη ολόκληρη
δεν έχει κανένα νόημα .
Ώστε η πρωτογενής
κυριαρχία ενός έθνους είναι δυνατότητα
πνευματικού αυτοπροσδιορισμού. Αυτή
την πρωταρχική μορφή κυριαρχίας ας
σημειωθεί πως την έχουμε χάσει από την
επικράτηση του σκοταδισμού του
ανατολικό-ρωμαικού εξουσιασμού (
Βυζαντίου ) , ενός εξουσιασμού που
παρατείνεται μέσα από τα ελεγχόμενα
κρατικά μορφώματα που ακολούθησαν της
δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια στην
Ελλάδα και της προδοσίας του αγώνα της
ΕΟΚΑ στην Κύπρο.
Εδώ πρέπει να απαντήσουμε
και σε κάποιους που λένε πως δεν πρέπει
να ονομαζόμαστε εθνικιστές αλλά εθνιστές
. Ο εθνισμός ως γνώση της ταυτότητας δεν
παράγει κατ' ανάγκη πολιτική βούληση.
Η Πολιτική βούληση που εκπηγάζει ως
ΔΕΟΝ από τον εθνισμό , είναι ο εθνικισμός.
Ο εθνισμός χωρίς εθνικισμό είναι μισή
συνείδηση.
Από τα ανωτέρω συνάγεται
πως δεν νοείται εθνικιστική πολιτική
δράση χωρίς πνευματικό αγώνα που
αποσκοπεί στην γνώση της ταυτότητας
μας και στο ιστορικό νόημα αυτής της
ταυτότητας.
Στη προκειμένη περίπτωση
δεν νοείται ελληνικός εθνικισμός χωρίς
επανελλήνιση και απόσειση των σκοταδιστικών
καταλοίπων του ξένου και ντόπιου
εξουσιασμού. Που σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε
την υφιστάμενη αλλοτρίωση της λαϊκής
συνείδησης και στοχεύουμε στην κάθαρση
της.
Τούτο ανοίγει μια ζωτική
σχέση του εθνικιστή με τον λαό που μέσα
από την κάθαρση της συνείδησης , την
αφύπνιση και την επανελλήνιση κατατείνει
στην λαϊκή εξουσία. Η λαϊκή συνείδηση
τελεί υπό σκοταδιστική κατοχή από την
συμβιωτική σχέση της πλουτοκρατικής
ολιγαρχίας και του σκοταδιστικού
εβραιοχριστιανικού ιερατείου. Συνεπώς
η εναντίωση στην δικτατορία αυτής της
συμμορίας πρέπει να παραχθεί μέσα από
τον αφυπνισμένο λαό και να περάσει η
εξουσία από τα χέρια των δυναστών στα
χέρια του λαού που μέσα από την λαϊκή
κυριαρχία θα ρυθμίσει την παραγωγή και
την εργασία του για το κοινό καλό και
θα παράξει ταυτόχρονα πολιτική σκέψη
, φιλοσοφική και αισθητική βούληση.
Μόνο μέσ από την
πραγματική δημοκρατία που ταυτίζεται
με την ανάδειξη της εξουσίας μέσα από
την αδιάκοπη και συνεχώς παρούσα λαϊκή
βούληση και συμμετοχή , είναι δυνατή
και η πνευματική ανύψωση και η πολιτισμική
δημιουργία.
Διότι μόνο ένας λαός
που κυβερνά τον εαυτό του και κουμαντάρει
την εργασία του και τον εθνικό του πλούτο
είναι σε θέση να παράξει πολιτισμό. Ένας
λαός ταπεινωμένος και εξουσιαζόμενος
από δήθεν σοφούς , δήθεν χαρισματικούς
, δήθεν θεόσταλτους ηγέτες , είναι
καταδικασμένος να περιπέσει στην
κατάσταση της κτηνώδους αγέλης .
Αντίθετα ο πολίτης που
εξουσιάζει την ζωή της κοινότητας του
γίνεται ταυτόχρονα και οπλίτης
υπερασπιστής της ελευθερίας του και
των αξιών του πολιτισμού που ο ίδιος
δημιουργεί.
Λαϊκή εξουσία , δηλαδή
δημοκρατία και εθνικισμός είναι νοήματα
και μεγέθη αλληλένδετα με την δημιουργική
ελευθερία ( πνευματική και χειρωνακτική)
. Λαϊκή εξουσία και πνευματική ανύψωση
οδεύουν μαζί στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Αντίθετα εκείνοι που
έχουν υποβιβάσει πνευματικά τον ελληνικό
λαό σε ραγιά και πιστό της εβραϊκής
ανοησίας , τον περιφρονούν συνάμα και
τον θεωρούν ανάξιο να εξουσιάζει τον
εαυτό του. Από αυτή την κατάσταση
προκύπτει ο εθνικισμός των ρωμιών , ο
κίβδηλος εθνικισμός της ακροδεξιάς ,
που θέλει τον λαό υποταγμένο σε ένα
ανθελληνικό φαντασιακό και στο σύστημα
κυριαρχίας της ιδιωτικο-παπαδίστικης
ολιγαρχίας που κατ' ευφημισμό ονομάζουν
δημοκρατία.
Ονομάζουν δημοκρατία τον έλεγχο της λαϊκής συνείδησης δια της σκοταδιστικής και εξουσιαστικής παιδείας .
Ονομάζουν δημοκρατία τον έλεγχο της λαϊκής συνείδησης δια της σκοταδιστικής και εξουσιαστικής παιδείας .
Ονομάζουν δημοκρατία
την διαχείριση της εργασίας του λαού
προς όφελος των τραπεζιτών και των
παροικούντων του τραπεζικού συστήματος.
Ονομάζουν δημοκρατία
την αυτονόμηση των λεγομένων αντιπροσώπων
του λαού που επιλέγονται μέσα από τις
κομματικές συμμορίες που αποτελούν το
κοινοβούλιο.
Ονομάζουν δημοκρατία
την σκοταδιστική παπαδοκρατία , την
ληστρική τραπεζοκρατία και την τυραννική
, ξενόδουλη , και ολγοκρατούμενη
κομματοκρατία.
Ενώ η πραγματική οργανική δημοκρατία την οποία εμείς οι Έλληνες
εθνικιστές πρεσβεύουμε , ορίζει την
εξουσία αναδυόμενη μέσα από τις
παραγωγικές ενώσεις του λαού και τις
τοπικές κοινότητες με ανακλητή
αντιπροσώπευση στη βάση της τοπικής
λαϊκής συνέλευσης σε ένα πλαίσιο
πνευματικής ελευθερίας και αντιδογματικής
παιδείας , λαϊκή εξουσία που κατοχυρώνεται
και διασφαλίζεται από τις ένοπλες λαϊκές
πολιτοφυλακές που κάνουν πράξη την αρχή
του πολίτη – οπλίτη.
Είμαστε Έλληνες
δημοκράτες εθνικιστές υπερασπιστές
της λαϊκής εξουσίας και αυτοθέσμισης
ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας εκ των
άνω , δηλαδή εκ των συμμοριών των ιερατείων
, των κομμάτων και των πλουτοκρατών τοκογλύφων.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος Εθνικιστικού
Δημοκρατικού Κόμματος – ΕΔΗΚ