Η διακυβέρνηση Χριστόφια
έδειξε πως το ΑΚΕΛ και γενικά η αριστερά
στερείται ιδεολογικής βάσης και ως εκ
τούτου αδυνατεί να καταθέσει συγκεκριμένη
αντικαπιταλιστική πρόταση αντιμετώπισης
της οικονομικής κρίσης.
Στα πλαίσια αυτά ο
Χριστόφιας ακολούθησε πολιτική συναίνεσης
στο σύστημα της διεθνούς και ντόπιας
τραπεζοκρατίας , πολιτική υποταγής στην
Ευρωπαική Ένωση και εν τέλει στην τρόικα
, ενώπιον της οποίας ύψωσε τα χέρια και
επέτρεψε την αιχμαλωσία της Κύπρου.
Πάνω σε αυτή τη γραμμή
ήταν λογικό επακόλουθο να ανοίξει το
δρόμο στον Αναστασιάδη και τον ΔΗΣΥ που
είναι οι πλέον ειδήμονες του συστήματος
της ληστρικής τραπεζοκρατίας.
Από τις άλλες πτέρυγες
του συστήματος , της σοσιαλιστικής ΕΔΕΚ
, των κομμάτων του κέντρου αλλά και των
εξωκοινοβουλευτικών εφεδρειών του
συστήματος στις οποίες συμπεριλαμβάνονται
και οι κομπορρημονούντες ως “μοναδικοί
εθνικιστές”, δεν έχει κατατεθεί
οποιαδήποτε πρόταση ενάντια στην
τραπεζοκρατία και στους διαχειριστές
της που είναι μια ιδιωτική ολιγαρχία
σε συνεργασία με την εκκλησία .
Μοναδική πρόταση
αντικαπιταλιστική και αντιολιγαρχική
υπήρξε η δική μας εθνικοκοινωνική
πρόταση που συμπικνώνεται στις ακόλουθες
θέσεις και προτάσεις:
Με λίγα λόγια το
Εθνικοκοινωνικό ΕΔΗΚ είναι το μόνο
κόμμα που υπερασπίζεται τις λαϊκές
παραγωγικές δυνάμεις και την πραγματική
ανεξαρτησία της κυπριακής δημοκρατίας
στην οποία προσθέτουμε και το δίκαιο
της αυτοδιάθεσης που μόνο μια εθνική
αντι-ολιγαρχική κυβέρνηση θα μπορέσει
να πραγματώσει κόντρα στην ραγιαδίστικη
και αγγλόδουλη πολιτική του Ζυριχικού
κατεστημένου.
Το ΕΔΗΚ καταθέτει
προτάσεις και όχι συνθήματα στις συνάξεις
των ρασοφόρων και γραβατοφόρων τραπεζιτών.
Τομέας ιδεολογικού
πολέμου
Εθνικιστικό Δημοκρατικό
Κόμμα – ΕΔΗΚ