Όλα τα κόμματα του κατεστημένου ,αναφορικά με το κυπριακό ,έχουν μια κοινή βάση. Όλα ανεξαιρέτως παραχωρούν τουρκική διοίκηση σε μια ενιαία εδαφική ζώνη. Η θέση αυτή ταυτίζεται και με τον θεμελιώδη πολιτικό στόχο της τουρκικής εισβολής . Έχουμε με λίγα λόγια μια πλήρη ταύτιση του κατεστημένου με την βασική επιδίωξη των κατακτητών .Δεν είναι λοιπόν άδικο ούτε υπερβολικό να χαρακτηρίσουμε το κατεστημένο αυτό, ενδοτικό. Βέβαια άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο . Το φάσμα του ενδοτισμού καταγράφεται ως εξής .
Δεξιά έχουμε τον ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ (ΔΗΣΥ) , με μια πρόταση που είναι συγκαλυμμένη συνομοσπονδία , την οποία ονομάζει χαλαρή ομοσπονδία. Ακολουθεί η ομοσπονδία με πιο ισχυρή κεντρική κυβέρνηση που προτείνει ο κ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ στην οποία προστίθενται τα δώρα της εκ περιτροπής προεδρίας , της πολιτικής ισότητας του 18% με το 82% , της παραμονής 50.000 εποίκων . Κοντά στο ΑΚΕΛ αναπτύσσεται το ΔΗΚΟ η ΕΔΕΚ και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ που εν μέρει διαφοροποιούνται από το ΑΚΕΛ όχι στην αρχή της ομοσπονδίας αλλά στα δώρα που δόθηκαν προς τους τούρκους .Το φάσμα συνεχίζεται με τη θέση του ΕΥΡΩΚΟ που προεκλογικά τάχθηκε κατά της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και κράτησε την τουρκική διοίκηση σε μια ενιαία εδαφική ζώνη υπό καθεστώς ενιαίου κράτους. Το έκτρωμα τούτο το ονόμασαν ευρωπαϊκή λύση.
Υπάρχει όμως και μια άλλη γραμμή στο φάσμα του ενδοτισμού που διαπερνά όλα τα κόμματα σε λαϊκή βάση . Είναι η γραμμή της διχοτόμησης που λέει σε λαϊκή γλώσσα « εμείς από δω και οι τούρκοι από κει». Αυτή είναι η γραμμή της «ιδεολογίας» του καναπέ , της παραίτησης από κάθε μορφή αγώνα , η γραμμή της ανευθυνότητας και της απολιτικής ροπής της κοινωνίας που είναι η χειρότερη από όλες.
Τέλος υπάρχει και η λεγόμενη αντί-ομοσπονδιακή γραμμή που εκφράζεται από συλλόγους , πολιτικούς σχηματισμούς εκτός βουλής , φοιτητικές οργανώσεις και άτομα που όμως μένουν στο ΑΝΤΙ και αδυνατούν να καταθέσουν μια θέση που να ξεκαθαρίζουν τι ακριβώς θέλουν και ποια λύση προτείνουν. Αναπτύσσεται επίσης σε αυτό το χώρο μια περιορισμένη ευτυχώς τάση που απορρίπτει τη συμβίωση με τους τουρκοκύπριους και κατά συνέπεια ενισχύει τις θέσεις του Νταβούτογλου περί δύο κρατών.
Απέναντι σε αυτό το φάσμα, το ΕΔΗΚ καταθέτει τη δική του θέση , τη λύση της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ . Αυτή η θέση θεωρούμε πως δεν έγινε γνωστή στο λαό. Το κατεστημένο δεν μας έδωκε την δυνατότητα να επικοινωνήσουμε δια των μέσων ενημέρωσης με το λαό . Μας πολέμησαν , μας φίμωσαν.
Όμως πέρα από τη ΣΥΓΚΥΡΙΑΚΉ αποτυχία που είχαμε στις εκλογές, η αλήθεια της θέσεως μας παραμένει αλώβητη . Για αυτή την αλήθεια έχουμε χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα προσπαθώντας να βελτιώσουμε τους τρόπους επικοινωνίας μας με τον λαό.
Η πολεμική που ασκείται κυρίως από την ακροδεξιά κατά του προσώπου μου και των φιλοσοφικών μου αντιλήψεων θα μας δώσει περισσότερη δύναμη στον αγώνα για μια πατρίδα ελεύθερη και ελληνική και μια κοινωνία δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Λουκάς Σταύρου
Πρόεδρος ΕΔΗΚ
