Υπάρχουν κάποια στελέχη των κομμάτων της αντιπολίτευσης που διαφωνούν με τη πολιτική του προέδρου της δημοκρατίας στο κυπριακό .
Διαφωνούν στα σημεία εκείνα που ο πρόεδρος Χριστόφιας αυθαίρετα υπερέβη τα συμφωνηθέντα πλαίσια .
Διαφωνούν με τις υπερπροτάσεις περί παραμονής 50.000 εποίκων , περί της εκ περιτροπής προεδρίας , περί της σταθμισμένης ψήφου .
Με τη κριτική αυτή στην ουσία ζητούν να επαναφέρουν στη τάξη του συμφωνηθέντος πλαισίου τον πρόεδρο της δημοκρατίας .
Δηλαδή στη τάξη της διζωνικής , δικοινοτικής ομοσπονδίας . Υποτίθεται πως η γραμμή αυτή είναι η τελευταία υποχώρηση η οποία μάλιστα χαρακτηρίσθηκε από ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο της Ζυρίχης ως οδυνηρός συμβιβασμός.. Είναι η τελευταία γραμμή αμύνης που μας απέμεινε και αν δεν την αποδεχθούμε , χανόμαστε..
Στην ουσία λοιπόν η κριτική ασκείται όχι για να εισάγει κάτι καινούριο , όχι για να αλλάξει τα δεδομένα , όχι για να προτείνει μια νέα πορεία , μια νέα στρατηγική , μια νέα ελπίδα , αλλά για να παγιώσει , να τσιμεντώσει όπως λένε οι γραικύλοι της υποχώρησης , τη λύση της ομοσπονδίας στη συνείδηση του λαού ως τη μόνη δυνατή λύση που ούτε θεοί ούτε άνθρωποι μπορούν να απορρίψουν .
Δεν αποκλείεται οι κύριοι αυτοί να αποσπασθούν από τα πολιτικά μανδριά στα οποία συντρώγουν και συναγελάζονται και να εμφανιστούν με νέο πολιτικό σχήμα , με νέα πολιτική περιβολή . Στη σκακιέρα όπου παίζεται το κυπριακό πρόβλημα , μια τέτοια κίνηση είναι αναμενόμενη και προβλέψιμη . Διότι θα ευνοήσει τη υπόθεση της ομοσπονδίας . Έτσι η ρήξη θα φανεί ότι κινείται ανάμεσα στις υπερπροτάσεις Χριστόφια και στον «σώφρονα» συμβιβασμό και ο λαός θα παγιδευτεί σε αυτή την τεχνητή αντίθεση .
Εμείς οι εθνικιστές πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε αυτό το στρατήγημα του εχθρού . Διότι πιστεύουμε ακράδαντα πως πίσω από αυτές τις μεθοδεύσεις βρίσκεται ο δολερός αγγλοσιωνισμός . που θα ωφεληθεί τα μέγιστα από τη λύση της ομοσπονδίας , θα ωφεληθεί περισσότερο και από τους τούρκους .
Πρέπει να καταγγείλουμε στο λαό αυτόν τον υφέρποντα καλοπληρωμένο καθεστωτικό «πατριωτισμό» . Να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι του σημείου εκείνου που η πραγματική ρήξη θα είναι η φοβερή , ατσάλινη και ανυποχώρητη σύγκρουση των εθνικιστικών δυνάμεων με τις ορδές της υποχώρησης και της προδοσίας .
Ας μη ξεχνούμε πως όλοι αυτοί που σήμερα εμφανίζονται ως ανησυχούντες και προβληματισμένοι από την πολιτική Χριστόφια είναι οι ίδιοι που συνέβαλαν στην εμπέδωση αυτής της πολιτικής . Είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια χειροκροτούσαν τους πολιτικούς αφέντες αυτού του τόπου σε κάθε τους πολιτική αισχρότητα . Χειροκροτούσαν , συγκυβερνούσαν , συνεστιάζονταν , συνωμοτούσαν και διαγκωνίζονταν εν άμιλλες αισχρές .
Η διζωνική , δικοινοτική ομοσπονδία , κύριοι , είναι ένας παράφρων συμβιβασμός που θα ματοκυλίσει και τουρκοποιήσει τη Κύπρο . Αν είστε πραγματικοί πατριώτες σε αυτή ταύτη την ομοσπονδία οφείλετε να αντισταθείτε και να δεχθείτε την γραμμή των εθνικιστών για μια ευρωπαϊκή πλειοψηφική δημοκρατία στην οποία κάθε μειονότητα οφείλει να σέβεται την ελληνικότητα της Κύπρου και εκ του σεβασμού τούτου να απολαμβάνει των δικαιωμάτων της .
Αυτή είναι η μια γραμμή , της ειρηνικής λύσης που για να επιβληθεί απαιτεί και την παράλληλό της , που είναι η γραμμή του ενιαίου στρατού με την Ελλάδα στα πλαίσια μιας πανεθνικής αφύπνισης και χάραξης στρατηγικής για όλα τα εθνικά ζητήματα .
Προβάλλει ως ιστορική αναγκαιότητα η θέσμιση του ύπατου συμβουλίου των πανελλήνων ως θεσμού που θα υπερβαίνει τις κρατικές μας οντότητες και θα συνενώνει ολόκληρο τον ελληνισμό , ελεύθερο , σκλαβωμένο και απόδημο , σε μια κοινή θέληση και ένα κοινό όραμα . Το όραμα μιας μεγάλης και ισχυρής Ελλάδος .
Λουκάς Γ. Σταύρου
Πρόεδρος
ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
