Η δήλωση του
Αναστασιάδη περί κοπής του ομφάλιου
λώρου με την μητέρα πατρίδα εκφράζει
με ξεκάθαρο τρόπο την βούληση της
κυπριακής ολιγαρχίας για ριζική
απομάκρυνση από τον εθνικό κορμό που
εκφράστηκε πολιτικά από γενέσεως της
ψευτοδημοκρατίας της Ζυρίχης. Την Ελλάδα
την θυμούνται οι γλοιώδεις και σιχαμεροί
ολιγάρχες μόνο όταν κινδυνεύουν τα
συμφέροντα τους. Τότε θυμούνται την Ελλάδα και το αίμα των παιδιών της.
Ο μειοδότης
Αναστασιάδης με την δήλωση του επιβεβαιώνει
ότι υπηρετεί ανελλιπώς τα αντεθνικά
συμφέροντα της κυπριακής ολιγαρχίας.
Αντί της Ελλάδος αυτοί προτιμούν την
Αγγλία που με την κατοχική παρουσία των
βάσεων διασφαλίζει τα συμφέροντα τους
και τα οφίκια τους με πολλούς τρόπους.
Το άλλο αισχρό
και αντι-ιστορικό στην εν λόγω δήλωση
είναι η αναγνώριση εθνικής ταυτότητος
στην μουσουλμανική μειονότητα που το
κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης ονόμασε
“τουρκοκυπριακή μειονότητα”. Με την
δήλωση αυτή ευθυγραμμίζεται με τα
επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας που δεν
θα είχαν πρόσβαση στην Κύπρο χωρίς την
επικόλληση εθνικής ταυτότητας στην
μουσουλμανική μειονότητα. Πάνω σε αυτή
την γραμμή να υπενθυμίσουμε βαδίζει
και η ακροδεξιά που ενοικεί στα υπόγεια
της δεξιάς πολυκατοικίας.(Γιατί Τουρκο"κύπριοι";)
Μετά το 74,
δηλώνει ο Αναστασιάδης, δηλαδή μετά την
κατοχή της πατρίδος και την θυσία των
Ελλήνων σε όλα τα πεδία των μαχών και
ειδικότερα στην ηρωική μάχη της ΕΛ.ΔΥ.Κ,
βλέπει ότι άρχισε να λειτουργεί το
κράτος τους. Αίσχος και μόνο αίσχος.
Η δήλωση του
Αναστασιάδη:
«Θέλω
να πιστεύω ότι κάποια στιγμή, μετά την
καταστροφή του ’74, έχουμε απεξαρτητοποιηθεί
και ανεξαρτητοποιηθεί και λειτουργούμε
επιτέλους ως Κράτος. Κατά
τον ίδιο τρόπο να επιτευχθεί και η
αποκοπή του ομφάλιου λώρου με την όποια
άλλη πατρίδα.
Βεβαίως,
σεβόμαστε την εθνική μας καταγωγή και
την εθνική τους καταγωγή, αλλά τουλάχιστον
θα εργαζόμαστε μαζί ως συμπολίτες, ως
κάτοικοι αυτής της νήσου που ο Θεός μας
ευλόγησε να ζούμε εδώ»
τομέας
ιδεολογικού πολέμου
Εθνικιστικό
Δημοκρατικό Κόμμα – ΕΔΗΚ