Τιμή στους ήρωες του ενωτικού αγώνα Μιχαήλ Κουτσόφτα , Ανδρέα Παναγίδη , Στέλιο Μαυρομμάτη
«Γιατί μαυρίζει ο ουρανός κι ας είναι καλοκαίρι λες κι η αυγή κατάμαυρο χαμπάρι θα μας φέρει. Και να! Χτυπούνε πένθιμα κάθε χωριού καμπάνες κλαίνε μαζί τρεις μάνες, μαζί των κι όλη η γη. Κι είναι γλυκό το κλάμα τους, από χαρά λες κλαίνε λόγια Σουλιώτου λένε στην πένθιμη σιγή. Ποτέ δε θα πεθάνουνε, όσοι πεθάναν σήμερα. Και της σκλαβιάς τα σίδερα θα σπάσουν κάποια μέρα και θ’ ακουστούν ελεύθερα τραγούδια πέρα ως πέρα στο ελληνικό νησί».
Έτσι τραγούδησε ο έφηβος ποιητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης τη θυσία των
τριών παλικαριών, Μιχαήλ Κουτσόφτα, Ανδρέα Παναγίδη και Στέλιου
Μαυρομμάτη, που στις 21 Σεπτεμβρίου του 1956 ανέβηκαν στο ικρίωμα της
αγχόνης για χάρη μιας μεγάλης ιδέας.
