Για να πολεμήσουμε την ομοσπονδία προϋποτίθεται η απόρριψη της δικοινοτικότητας και της διζωνικότητας.
Διότι η μεν δικοινοτικότητα επιβλήθηκε με το απεχθές και κατακτητικό σύνταγμα της Ζυρίχης που στην ουσία αναιρούσε εκ προοιμίου την θεμελιώδη αρχή της δημοκρατίας που είναι η αρχή του πολίτου και μετέτρεπε την μουσουλμανική μειονότητα σε εθνοτική κοινότητα, γεγονός το οποίο δεν απηχεί την ιστορική αλήθεια.
Η δε διζωνικότητα επιβλήθηκε με την βία της τουρκικής εισβολής.
Με λίγα λόγια τόσο η δικοινοτικότητα όσο και η διζωνικότητα αποτελούν καταστάσεις βίας και καταστολής των δημοκρατικών και εθνικών δικαιωμάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού.
Ενάντια στην βία των άγγλων αποικιοκρατών και των τούρκων εισβολέων, αν η νόμιμη εξουσία της κυπριακής δημοκρατίας κατέθετε την πρόταση της πραγματικής δημοκρατίας που αδράζεται στην αρχή του πολίτη και της ισότητος μεταξύ των πολιτών προχωρώντας αφενός σε άμεση αλλαγή του συντάγματος μέσω λαϊκής συνταγματικής συνέλευσης και αφετέρου επιδιδόμενη σε διεθνή διπλωματικό αγώνα για την προβολή της νέας δημοκρατικής προοπτικής στο κυπριακό, θα άλλαζε τα δεδομένα και θα τύγχανε διεθνούς υποστήριξης στο αίτημα της για αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων (τουρκικών και αγγλικών) και επέκταση της κυριαρχίας της στην κατεχόμενη επικράτεια της.
Η πρόταση πραγματικής δημοκρατίας θα αποτρέψει συνάμα το πάγωμα του κυπριακού που μεθοδεύεται από τα Ηνωμένα Έθνη ώστε να οδηγήσουν σε εμπράγματες αναγνωρίσεις του κατοχικού μορφώματος και ταυτόχρονα θα δυναμίτιζε το στάτους κβό υπέρ της κυπριακής δημοκρατίας.
Η πρόταση της πραγματικής δημοκρατίας είναι η τελευταία σωτήρια επιλογή του ελληνισμού της Κύπρου προς αποφυγή της οριστικής διχοτόμησης και της μετέπειτα δρομολόγησης συνομοσπονδιακού εκτρώματος.
Το συμπέρασμα είναι πως για να ευοδωθεί ο αντι-ομοσπονδιακός αγώνας πρέπει συνάμα να είναι και αντι-δικοινοτικός και αντί-διζωνικός. Διαφορετικά επιστρέφουμε αενάως στον φαύλο κύκλο της μειοδοσίας.
Τέλος να σημειώσουμε πως όσοι νομίζουν πως με τους παλικαρισμούς κατά των “τουρκοκυπρίων” θα σώσουν τον ελληνισμό, είναι γελασμένοι. Διότι με τον τρόπο αυτό εργάζονται για την διχοτόμηση ευθυγραμιζόμενοι με τα σχέδια του τουρκικού επεκτατισμού και για την μελλοντική συνομοσπονδία που θα ακολουθήσει της εμπράγματης αναγνώρισης του κατοχικού μορφώματος. Ως εκ τούτου καταδικάζω ανεπιφύλακτα τον ψευτοεθνικισμό της ακροδεξιάς ως συνεργό των τουρκικών σχεδίων προς εξυπηρέτηση ολιγαρχικών συμφερόντων ιδιωτικών και εκκλησιαστικών και καταβαράθρωση της πατρίδος.
Ξυπνάτε Έλληνες και μην παρασύρεστε από εύηχα συνθήματα που στο τέλος εξυπηρετούν την κατοχή.
Καταλάβετε επιτέλους πως σε συνθήκες πραγματικής δημοκρατίας η “τουρκοκυπριακή κοινότητα" θα καταργηθεί ακόμα και ως όρος και ως μια μουσουλμανική μειονότητα πλέον, ακόμα και αν επιμένει να φέρει τουρκικά χαρακτηριστικά, θα χαίρει μεν των δικαιωμάτων των μειονοτήτων αλλά θα βρίσκεται διάσπαρτη στην Κύπρο και όχι συγκεντρωμένη σε αυτοδιοικούμενη ζώνη, και θα πορεύεται σύμφωνα με τις αποφάσεις της πλειοψηφικής δημοκρατίας και της ενιαίας εξουσίας της.
Λουκάς Σταύρου
πρόεδρος ΕΔΗΚ