Oι λαοί της Ελλάδος και της Κύπρου είναι αμφότεροι δέσμιοι των ντόπιων παρασιτικών ολιγαρχιών τις οποίες στηρίζουν οι κρατικοί μηχανισμοί , με εργαλεία τους την φορολογική βία , την σκοταδιστική προσηλυτιστική κρατική παιδεία , τις δυνάμεις καταστολής.
Το κράτος και οι συμβιωτικές του σχέσεις με διάφορες ντόπιες ολιγαρχίες, όπως είναι οι τραπεζίτες , οι παπάδες , οι κομματικές συμμορίες, παράγει τα αντικοινωνικά συστήματα της τραπεζοκρατίας , της παπαδοκρατίας και της κομματοκρατίας που μεταξύ τους συνκυλιώμενα γεννούν διάφορα άλλα τερατώδη μορφώματα που όλα από κοινού υποτάσσουν την κοινωνία, την υποβαθμίζουν και την εκμεταλλέυονται.
Πάνω από το εσωτερικό αυτό σίχαμα της τυραννίας προστίθενται και οι ξένοι δανειστές, με τους όρους τους βέβαια, που η ολιγαρχία μεταφέρει στις πλάτες του φορολογούμενου λαού.
Η απαλλαγή από αυτή την τυραννία δεν μπορεί να επιτευχθεί αν η κοινωνία ακούει τα διάφορα φερέφωνα της ολιγαρχίας που δείχνουν άλλους στόχους και άλλους εχθρούς και αφήνουν αυτήν στο απυρόβλητο.
Ο πραγματικός και κυριότερος εχθρός της κοινωνίας μας είναι η ντόπια ολιγαρχία και ο κρατικός μηχανισμός που ελέγχεται πλήρως από αυτήν.
Αν η κοινωνία δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό και τρέχει πίσω από τους λαοπλάνους στο κυνήγι της χίμαιρας, τότε θα παραμείνει δέσμια και η κατάσταση της θα χειροτερεύει.
Αν πέσει η ολιγαρχία και τα κρατικά της μορφώματα αντικατασταθούν από λαϊκά κοινωνικά πολιτεύματα, τότε η Ελλάδα και η Κύπρος θα μπουν στο δρόμο της προόδου , της δημιουργίας , της ελευθερίας , της πολιτισμικής αναβάθμισης.
Όσο η κοινωνία θα υποκλίνεται στις συμμορίες των κομματαρχών , των παπάδων και των τραπεζιτών , θα χτικίαζει μέσα στα δεσμά της.
Λουκάς Σταύρου
